ข้ามไปเนื้อหา

ตลาดซินฟาตี้

พิกัด: 39°48′42″N 116°20′31″E / 39.8116°N 116.3420°E / 39.8116; 116.3420
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ตลาดซินฟาตี้
ทางเข้าด้านหน้าของตลาดซินฟาตี้ (สิงหาคม 2561)
อักษรจีนตัวย่อ北京新发地农产品批发市场
อักษรจีนตัวเต็ม北京新發地農產品批發市場

39°48′42″N 116°20′31″E / 39.8116°N 116.3420°E / 39.8116; 116.3420 ตลาดซินฟาตี้ (จีน: 北京新发地农产品批发市场; พินอิน: Běijīng xīn fā dì nóngchǎnpǐn pīfā shìchǎng) หรือ ตลาดขายส่งสินค้าเกษตรซินฟาตี้ปักกิ่ง เป็นตลาดค้าส่งอาหารแบบมีโรงเรือนในเขตเฟิงไถ (丰台区) ทางตอนใต้ของกรุงปักกิ่ง ในปี พ.ศ. 2563 สื่อของรัฐระบุว่าตลาดแห่งนี้ค้าขายผักและผลไม้สำหรับปักกิ่งมากกว่า 90%[1] นอกจากนี้ยังจำหน่ายอาหารทะเลและเนื้อสัตว์[2][3] และเป็นแหล่งกระจายผลผลิตไปยังตลาดเล็ก ๆ จำนวนมากในปักกิ่ง[4]

ตลาดซินฟาตี้เปิดเมื่อวันที่ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2531[5] เคยได้รับการปรับปรุงใหญ่มาแล้วอย่างน้อยหนึ่งครั้ง[6] ขนาดในปี พ.ศ. 2560 ครอบคลุมพื้นที่ 112 เฮกตาร์[6] ทำให้เป็นตลาดขายส่งอาหารที่ใหญ่ที่สุดในปักกิ่ง[7] ปี พ.ศ. 2561 มีการปรับปรุงพื้นที่สามชั้นเหนือพื้นดินและสองชั้นใต้ดิน[6] เจ้าหน้าที่ของตลาดอ้างว่าตลาดมีขนาดใหญ่ที่สุดในเอเชีย[8] โดยในปี พ.ศ. 2563 มีพนักงานมากกว่า 10,000 คน[1] ประกอบด้วยผู้จัดการตลาด 1,500 คนและผู้เช่า 4,000 คน[9] อ้างอิงจากเว็บไซต์ทางการของตลาด มีการจำหน่ายผลไม้มากกว่า 20,000 ตัน, ผัก 18,000 ตัน และอาหารทะเล 1,500 ตันที่ตลาดทุกวันในปี 2563[10]

ในปี พ.ศ. 2559 ตลาดจำหน่าย 70% ของผักสดสำหรับการบริโภคในปักกิ่ง[6] และมากกว่า 80% ของอาหารสดและเครื่องดื่มรวมถึงผลไม้นำเข้าทั้งหมดของเมือง[11] ทุก ๆ ปีมีการจำหน่ายผลิตภัณฑ์ 14 ล้านตันในตลาดมูลค่าโดยประมาณ 50 พันล้านหยวน[6][11]

ประวัติ

[แก้]

หมู่บ้านซินฟาตี้ที่ซึ่งเป็นที่ตั้งตลาดในปัจจุบัน เป็นนิคมเกษตรที่ค่อย ๆ พัฒนาขึ้นในพื้นที่สุสานเดิมในปลายคริสต์ทศวรรษ 1950[12]: 220 

ในวันที่ 10 พฤษภาคม พ.ศ. 2528 สำนักราคาสินค้าโภคภัณฑ์แห่งกรุงปักกิ่งตัดสินใจผ่อนคลายการควบคุมราคาสินค้าเกษตรที่สำคัญเจ็ดอย่าง ได้แก่ เนื้อหมู, เนื้อวัว, เนื้อแกะ, ไข่, สัตว์ปีก, ปลาทะเล และผัก[13]: 74  ต่อมาวันที่ 30 พฤษภาคม คณะกรรมการเทศบาลปักกิ่งของพรรคคอมมิวนิสต์จีนและคณะเทศมนตรีกรุงปักกิ่ง ได้จัดการประชุมและตัดสินใจที่จะ "ฟื้นฟูการซื้อขาย" และ "อนุญาตให้อาหารจากส่วนอื่น ๆ ของประเทศเข้าสู่ปักกิ่ง"[14]: 226 [15]

ผลจากการนั้นเกษตรกรจากหมู่บ้านใกล้เคียงกับซินฟาตี้ หลังจากส่งมอบปริมาณผักตามที่รัฐบาลต้องการแล้วพวกเขาเริ่มตั้งแผงค้าริมถนนเพื่อขายส่วนที่เหลือ สิ่งเหล่านี้ต่อมากลายเป็นตลาด[16]: 151  เกษตรกรจำนวนมากจากนอกกรุงปักกิ่งเข้าร่วมตลาดบนถนนแห่งนี้ ทำให้เกิดความไม่เป็นระเบียบและการจราจรติดขัด เจ้าหน้าที่ท้องถิ่นพยายามขับไล่พวกเขาออกไปแต่ไม่ประสบความสำเร็จ ดังนั้นสมาชิกของสำนักอุตสาหกรรมและการพาณิชย์เฟิงไถ จึงแนะนำให้สร้างตลาดขายส่งในหมู่บ้านเพื่อต้อนรับเกษตรกรแทนที่จะพยายามไล่พวกเขาออกไป

ตลาดซินฟาตี้เปิดดำเนินการเมื่อวันที่ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2531[17] โดยชาวหมู่บ้าน 15 คนนำโดยผู้จัดการตลาด จาง อวี้สี่ (张玉玺) ใช้ลวดตาข่ายล้อมรอบพื้นที่หนึ่งเฮกตาร์ในหมู่บ้าน พวกเขาใช้เงินทุนเริ่มต้น 150,000 หยวน (จากเขต, ตำบล และหมู่บ้าน ร่วมลงทุนแห่งละ 50,000 หยวน) เพื่อสร้างตลาด[16]: 152  ในปี พ.ศ. 2535 ตลาดขยายขนาดเป็นเกือบ 7 เฮกตาร์ และในปี พ.ศ. 2542 มีขนาดใกล้ถึง 70 เฮกตาร์[16]: 152  ในช่วงการเติบโตอย่างต่อเนื่องนี้ตลาดซินฟาตี้ใช้ค่าธรรมเนียมต่ำและขั้นตอนที่ง่ายเพื่อดึงดูดลูกค้า จำนวนการทำธุรกรรมค่อย ๆ เพิ่มขึ้น โดยในปี พ.ศ. 2539 ยอดขายผักของตลาดเกิน 1.1 พันล้านกิโลกรัม คิดเป็น 40% ของยอดขายผักในกรุงปักกิ่ง ขอบเขตของตลาดขยายไปถึงแปดประเภท ได้แก่ ผัก, ผลไม้, ธัญพืช, น้ำมัน, เนื้อสัตว์, อาหารทะเล, ไข่ และเครื่องปรุงรส[18] ต่อมาในปี พ.ศ. 2546 ปริมาณการค้าผักของตลาดเพิ่มเป็น 60% ของกรุงปักกิ่ง[19] และในปี พ.ศ. 2547 ได้เริ่มมีการดำเนินธุรกิจที่ไม่ใช่ตลาด[16]: 280–281 [20]

ขนาดของตลาดในปี พ.ศ. 2559 ครอบคลุมพื้นที่ 121 เฮกตาร์ (230 เฮกตาร์เมื่อรวมถึง "พื้นที่บริการ" ซึ่งมีโรงแรม ร้านอาหาร และสถานประกอบการอื่น ๆ ที่ให้บริการในตลาด)[11] โดยแผนปรับปรุงตลาดในปี พ.ศ. 2560 ซึ่งมีงบประมาณเท่ากับ 220 ล้านดอลลาร์ วางแผนให้พื้นที่ของตลาดลดลงเหลือ 68 เฮกตาร์[6]

การระบาดของโควิด -19

[แก้]
มาตรการล็อกดาวน์ใกล้กับตลาดซินฟาตี้ (13 มิถุนายน 2563)

เมื่อเวลา 03:00 น. ของวันที่ 13 มิถุนายน พ.ศ. 2563[10] หน่วยงานสาธารณสุขได้สั่งปิดตลาดซินฟาตี้ชั่วคราวเนื่องจากการระบาดของโรคโควิด-19 มีการบังคับใช้ "กฎอัยการศึก" ในพื้นที่ตลาด[21][22][10] เลขาธิการพรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศจีนประจำกรุงปักกิ่ง ไช่ ฉี (蔡奇), คณะกรรมการเทศบาลปักกิ่งของพรรคคอมมิวนิสต์จีน, คณะกรรมการประจำสภาประชาชนแห่งกรุงปักกิ่ง, คณะเทศมนตรี และเลขาธิการรัฐบาลประชาชนเทศบาลนครปักกิ่ง จิ้น เหว่ย (靳伟) เข้าร่วมในการตัดสินใจครั้งนี้[22]

การตรวจคัดกรองโรคทำในประชากรทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับตลาดตั้งแต่สัปดาห์ที่ 20 ของปี (กลางเดือนพฤษภาคม) ซึ่ง "ตรวจพบการติดเชื้อใหม่มากกว่า 50 รายการ" ทำให้การท่องเที่ยวสู่เมืองหลวงถูกจำกัดลง[21] เช่นเดียวกับการแข่งขันกีฬา[23] เจ้าหน้าที่ซึ่งได้รับการกระตุ้นจากพรรคคอมมิวนิสต์ให้กระชับมาตรการป้องกันและควบคุมโรคระบาดโดย "ให้กระทำอย่างเด็ดขาด" ซึ่งในช่วงสองวันก่อนหน้านี้ได้พบ "กรณีผู้ป่วยยืนยันและผลการติดเชื้อผ่านการทดสอบด้วยสารพันธุกรรมเป็นบวกเป็นเวลาสองวันติดต่อกัน" ณ เช้าวันที่ 13 มิถุนายน จากการวิเคราะห์ตัวอย่างด้านสิ่งแวดล้อม 40 ตัวอย่าง (เช่น เขียงสำหรับแล่ปลา) นั้น มีผลทดสอบสำหรับโควิด-19 เป็นบวก นักข่าวของโกลบอลไทม์ รายงานว่า พ่อค้าทุกคนที่ทำงานในตลาดซินฟาตี้ เช่นเดียวกับชาวชุมชนใกล้เคียงจำเป็นต้องได้รับการทดสอบด้วยชุดทดสอบกรดนิวคลีอิก รวมถึงผู้ที่อยู่ในเมืองหลวงที่เคยไปตลาดตั้งแต่ 30 พฤษภาคม ก็ต้องรายงานต่อชุมชนท้องถิ่นและได้รับการทดสอบการติดเชื้อโควิด-19 ด้วย นอกเหนือจากมาตรการดังกล่าวเจ้าหน้าที่กล่าวว่า การกำจัดการปนเปื้อนในสิ่งแวดล้อมและการแก้ไขปัญหาด้านสุขอนามัยที่ครอบคลุมจะดำเนินการที่ตลาดซินฟาตี้ ในอีกไม่กี่วันข้างหน้า[24] กองทหารถูกพบในปฏิบัติการปิดกั้นเพื่อควบคุมตลาด[21][23]

ย่านที่อยู่อาศัยใกล้ตลาดสิบเอ็ดแห่งอยู่ภายใต้มาตรการล็อกดาวน์เพื่อควบคุมการระบาด[10] เจ้าหน้าที่ประกาศว่าพวกเขาจะจัดให้มีแผงค้าผักและผลไม้ชั่วคราว เพื่อที่สินค้าจะยังคงมีจำหน่ายอยู่ในปักกิ่งในขณะที่ตลาดปิด[1]

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ 1.0 1.1 1.2 Wang, Vivian; Yu, Elaine (13 June 2020). "Beijing Shuts Down Seafood Market After Dozens Test Positive for Coronavirus". The New York Times. สืบค้นเมื่อ 13 June 2020.
  2. ↑ Waldron, Scott A. (2007). China's Livestock Revolution: Agribusiness and Policy Developments in the Sheep Meat Industry (ภาษาอังกฤษ). CABI. p. 113. ISBN 978-1-84593-246-6.
  3. ↑ Ahmadi-Esfahani, Fredoun Z. (1998). The Wholesale Demand for Food in China: An Economic Analysis of the Implications for Australia : a Report for the Rural Industries Research & Development Corporation (ภาษาอังกฤษ). Rural Industries Research and Development Corporation. p. 20. ISBN 978-0-642-54047-8.
  4. ↑ "Un nuevo brote en el principal mercado de Pekín dispara las alarmas en China". Diario EL PAIS Uruguay (ภาษาสเปน). สืบค้นเมื่อ 13 June 2020.
  5. ↑ "淘宝式传奇：北京新发地市场的26年". 土地资源网 (ภาษาจีน). 2014-05-04. สืบค้นเมื่อ 13 June 2020.[ลิงก์เสีย]
  6. ↑ 6.0 6.1 6.2 6.3 6.4 6.5 "Beijing renovates largest produce wholesale market". China.org.cn. Xinhua. 17 February 2017. สืบค้นเมื่อ 2019-12-28.
  7. ↑ "Beijing closes food market after more than 50 test positive for coronavirus". CBS Interactive. สืบค้นเมื่อ 13 June 2020.
  8. ↑ Graham-Harrison, Emma; Kuo, Lily (13 June 2020). "Beijing reimposes lockdown measures after new Covid-19 outbreak". The Observer. สืบค้นเมื่อ 13 June 2020.
  9. ↑ "Beijing Locks Down Part of City After Virus Outbreak at Market". Bloomberg. 13 June 2020.
  10. ↑ 10.0 10.1 10.2 10.3 "Beijing district in 'wartime emergency' after virus cluster at major food market". Reuters (ภาษาอังกฤษ). 13 June 2020. สืบค้นเมื่อ 13 June 2020.
  11. ↑ 11.0 11.1 11.2 Ploeg, Jan Douwe van der; Ye, Jingzhong (2016). China's Peasant Agriculture and Rural Society: Changing paradigms of farming (ภาษาอังกฤษ). Routledge. p. 201. ISBN 978-1-317-28546-5.
  12. ↑ 丰台区地名志编辑委员会 (1993). 北京市丰台区地名志 (ภาษาจีน). 北京出版社. ISBN 7-200-02304-3.
  13. ↑ 北京市地方志编纂委员会 (2005). 北京志·综合经济管理卷·物价志 (ภาษาจีน). 北京出版社. ISBN 7-200-05889-0.
  14. ↑ 北京市地方志编纂委员会 (2001). 北京志·农业卷·种植业志. 北京出版社. ISBN 7-200-04462-8.
  15. ↑ "外地蔬菜进京的前前后后". 北京日报 (ภาษาจีน). 2019-10-31. p. 14. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-06-13. สืบค้นเมื่อ 2020-06-13.
  16. ↑ 16.0 16.1 16.2 16.3 程茹云 (2010). 新发地村志 (ภาษาจีน). 中共北京市丰台区花乡新发地村委会; 北京市丰台区花乡新发地村村民委员会.
  17. ↑ 淘宝式传奇：北京新发地市场的26年. 土地资源网 (ภาษาจีน). 2014-05-04. สืบค้นเมื่อ 13 June 2020.[ลิงก์เสีย]
  18. ↑ 张松峰 (1997). "摊商云集市场暖——北京新发地农产品批发市场纪实". 中国市场 (ภาษาจีน). 中国物流采购联合会 (05): 63–64. ISSN 1005-6432.
  19. ↑ "反击非典 保卫北京 北京菜价昨日全面回落". 北京娱乐信报. 2003-04-26. สืบค้นเมื่อ 2020-06-13.
  20. ↑ "新发地商户，配套社区里有安稳的家". 北京日报. 2017-12-22. สืบค้นเมื่อ 2020-06-13.
  21. ↑ 21.0 21.1 21.2 "Live Coronavirus latest news: China restarts lockdown in Beijing after virus discovered at food market". Telegraph Media Group Limited. 13 June 2020.
  22. ↑ 22.0 22.1 Yan, Yan; Li, Yuan (13 June 2020). "蔡奇調度疫情防控工作並赴豐台區西城區現場檢查時要求 果斷處置精准防控 迅速堅決阻斷傳染源". People's Network. cpcnews.cn. Cai Qi dispatched epidemic prevention and control work and went to the on-site inspection in Xicheng District of Fengtai District to require decisive treatment and precise prevention and control, and quickly and resolutely block the source of infection
  23. ↑ 23.0 23.1 "Beijing seals off wholesale markets after coronavirus detected on fishmonger's cutting board". Global Times. 13 June 2020.
  24. ↑ Liu, Caiyu (13 June 2013). "Beijing enters special period against COVID-19". Global Times.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=ตลาดซินฟาตี้&oldid=10432216"