ข้ามไปเนื้อหา

ดางาชิ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ดางาชิยุคโชวะในนิทรรศการชวนหวนระลึกโชวะเมื่อ 17 กุมภาพันธ์ 2007 (พิพิธภัณฑ์วัฒนธรรมเมืองอากาชิ)

ดางาชิ (ญี่ปุ่น: 駄菓子โรมาจิdagashi) ในญี่ปุ่นเป็นคำที่ใช้เรียกขนมราคาถูกที่ผลิตและจำหน่ายสำหรับเด็กเป็นหลัก ตรงกันข้ามกับ ขนมระดับสูงที่ใช้ในพิธีชงชาและของขวัญ

ประวัติศาสตร์

[แก้]

ในโอซากะ ในช่วงปีเก็นโรกุ (ปี 1688–1704) ขนมที่ทำโดยใช้น้ำตาลทรายแดงราคาถูกที่ผลิตในประเทศเรียกว่า ซัตสึงาชิ (雑菓子) ตรงกันข้ามกับลูกกวาดคุณภาพสูงที่ใช้น้ำตาลนำเข้าราคาแพงในตอนนั้น นี่ถือเป็นต้นกำเนิดของดางาชิ หลังจากนั้นชื่อ ดางาชิ ก็ได้ปรากฏขึ้นเป็นครั้งแรกในเกียวโตและโอซากะในศตวรรษที่ 19[1] นอกจากนี้ยังทำโดยใช้ลูกเดือยหรือมิซูอาเมะเป็นวัตถุดิบให้ชาวบ้านทั่วไปรับประทานเป็นอาหารว่าง และมีราคาถูกจึงเรียกว่า อิจิมงงาชิ (一文菓子)[2]

ในบางภูมิภาคมีการทำดางาชิวางขายเป็นมิยาเงงาชิแบบพื้นเมืองดั้งเดิม

ดางาชิส่วนใหญ่ที่ขายอยู่ในปัจจุบันนี้ได้รับการพัฒนาขึ้นมาหลังสงครามโลกครั้งที่สอง ตามกระแสจากยุคเมจิ และมีหลายประเภท นอกจากนี้ ส่วนใหญ่มีราคาต่ำมากแค่ประมาณ 5 ถึง 30 เยน ดังนั้นแม้แต่เด็กที่มักมีเงินติดตัวเพียงเล็กน้อยก็สามารถซื้อได้ บางแพ็กเกจอาจใช้นักกีฬาหรือตัวการ์ตูนอนิเมะ ที่เด็ก ๆ ชื่นชอบ และบางรายการได้รับการออกแบบเพื่อให้สามารถจับสลากและรับของแถมได้ถ้าถูกรางวัล

ในยุคโชวะ ร้านขนมดางาชิราคาถูกสามารถพบเห็นได้ทั่วไปตามหัวมุมถนนทั่วประเทศทั้งในร้านสะดวกซื้อ ซูเปอร์มาร์เก็ต หรือศูนย์การค้า

ดางาชิพื้นเมืองดั้งเดิมที่ยังขายอยู่ในปัจจุบัน

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
  1. 森下 みさ子 (2008). "「駄菓子」というテキストを読む : 子ども文化の詩学に向けて". 聖学院大学総合研究所紀要. 聖学院大学総合研究所. 43: 294‐295. ISSN 0917-8856.
  2. 中島久枝『人と土地と歴史をたずねる 和菓子』柴田書店 2001年 ISBN 4-388-05882-3