ฌอร์ฌ ด็องตง
| ฌอร์ฌ ฌัก ด็องตง Georges Jacques Danton | |
|---|---|
,_orateur_et_homme_politique_-_P712_-_mus%C3%A9e_Carnavalet.jpg)
| |
| กรรมาธิการความปลอดภัยส่วนรวม | |
| ดำรงตำแหน่ง 6 เมษายน 1793 – 10 กรกฎาคม 1793 | |
| ประธานสภากงว็องซียงแห่งชาติ | |
| ดำรงตำแหน่ง 25 กรกฎาคม 1793 – 8 สิงหาคม 1793 | |
| ก่อนหน้า | ฌ็อง บง แซ็ง-อ็องเดร |
| ถัดไป | มารี-ฌ็อง เอโร เดอ เซแชล |
| เลขาธิการสภากงว็องซียงแห่งชาติ | |
| ดำรงตำแหน่ง 20 กันยายน 1792 – 5 เมษายน 1794 | |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | 26 ตุลาคม ค.ศ. 1759 อาร์ซีซูว์โรบ ฝรั่งเศส |
| เสียชีวิต | 05 เมษายน ค.ศ. 1794 (34 ปี) กรุงปารีส ฝรั่งเศส |
| อาชีพ | นักกฎหมาย, นักการเมือง |
| ศาสนา | โรมันคาทอลิก |
| ลายมือชื่อ | 
|
ฌอร์ฌ ฌัก ด็องตง (ฝรั่งเศส: Georges Jacques Danton) เป็นนักกฎหมายและนักเคลื่อนไหวคนสำคัญในช่วงต้นของการปฏิวัติฝรั่งเศส นักประวัติศาสตร์ได้อธิบายว่าเขาเป็น "หัวหอกที่โค่นล้มระบอบกษัตริย์ฝรั่งเศสและสถาปนาสาธารณรัฐฝรั่งเศสที่ 1"[1]
ด็องตงมีเข้ามีส่วนร่วมครั้งแรกในการปฏิวัติในฐานะประธานสโมสรกอร์เดลีเย (Cordeliers) หนึ่งในสมาคมสำคัญในช่วงต้นการปฏิวัติ สมาคมนี้เป็นศูนย์รวมของหลักนิยมที่ว่าฝรั่งเศสควรเป็นประเทศของประชาชนภายใต้อำนาจอธิปไตยของปวงชน พวกเขาเป็นกลุ่มคนแรก ๆ ที่ออกมากล่าวโจมตีราชสำนักว่าทำตัวเป็นศัตรูต่อหลักเสรีภาพ และยังป่าวประกาศถึงความจำเป็นในการเคลื่อนไหวครั้งใหญ่
ในช่วงสมัยแห่งความน่าสะพรึงกลัว เขาในฐานะเลขาสภาพยายามผลักดันให้สภาฝรั่งเศสรักษาสันติภาพกับบรรดาต่างชาติไว้ แต่ท้ายที่สุด สภาก็ประกาศสงครามกับมหาอำนาจยุโรปอย่างอังกฤษ สเปน และโปรตุเกส ด็องตงหันไปร่วมมือกับนักหนังสือพิมพ์คนหนึ่ง ลงบทความหนังสือพิมพ์ชื่อ Le Vieux Cordelier ซึ่งเรียกร้องให้ยุติสมัยแห่งความน่าสะพรึงกลัวและการกีดกันศาสนาคริสต์ รวมถึงวิพากษ์วิจารณ์คณะกรรมาธิการความปลอดภัยฯ การกระทำนี้ทำให้เขาขัดแย้งกับคณะกรรมาธิการความปลอดภัยฯ ซึ่งมักซีมีเลียง รอแบ็สปีแยร์ กุมอำนาจอยู่ ส่งผลให้เริ่มมีคนพยายามขุดคุ้ยหาความผิดของเขา[2]
ด็องตงถูกฟ้องร้องในข้อหาทุจริตรับผลประโยชน์ในช่วงที่เขาเรืองอำนาจ เขาถูกเพื่อนร่วมงานของเขาให้การถึงความอู้ฟู่ในช่วงการปฏิวัติฯ รวมไปถึงทรัพย์สินอันไม่สามารถอธิบายที่มาได้[3] แต่หลักฐานที่นำมาแสดงกลับค่อนข้างคลุมเครือและไม่ปะติดปะต่อ ตัวด็องตงเองแม้จะถูกฟ้องร้องแต่ก็ไม่หนีไปไหนและยังคงทำงานที่สภา ในที่สุดด็องตงก็ถูกเข้าจับกุมอย่างฉับพลันในวันที่ 30 มีนาคม ค.ศ. 1794 และถูกนำตัวไปประหารด้วยกิโยตีนในอีก 6 วันให้หลัง
ตัวตนของด็องตงเป็นที่ถกเถียงกันในหมู่นักประวัติศาสตร์รุ่นหลัง นักประวัติศาสตร์อย่างตีแยร์และมีแนได้ยกย่องด็องตงให้เป็นนักปฏิวัติผู้ยิ่งใหญ่ เปี่ยมด้วยปัญญาและความอดทนอดกลั้นต่อการใช้ความรุนแรง ในขณะที่ลามาร์ตีนมองว่าด็องตงเป็นบุรุษไร้เกียรติ ไร้หลักการและจรรยา คอยเสาะแสวงหาแต่อำนาจในยุคปฏิวัติ
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "Georges Danton profile". Britannica.com. สืบค้นเมื่อ 20 February 2009.
- ↑ Andress, David (2005). The Terror: The Merciless Fight for Freedom in Revolutionary France. New York: Farrar, Straus and Giroux. p. 271. ISBN 978-0-374-53073-0.
- ↑ Hampson, Norman, The Life and Opinions of Maximilien Robespierre (London: Gerald Duckworth & Co., 1974), p. 204
บทความเกี่ยวกับฝรั่งเศสนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยเพิ่มข้อมูล ดูเพิ่มที่ สถานีย่อย:ประเทศฝรั่งเศส