ช็อกโกแลตร้อน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ช็อกโกแลตร้อนตกแต่งด้วยวิปครีมและเกล็ดช็อกโกแลต

ช็อกโกแลตร้อน (อังกฤษ: hot chocolate) หรือ โกโก้ร้อน (อังกฤษ: hot cocoa) เป็นเครื่องดื่มร้อนชนิดหนึ่งซึ่งประกอบด้วยช็อกโกแลตหรือเนื้อโกโก้ผสมกับนมหรือน้ำร้อน มักเติมความหวานลงไปและตกแต่งด้วยวิปครีมหรือมาร์ชแมลโลว์ ช็อกโกแลตร้อนที่ทำจากช็อกโกแลตที่ละลายแล้วบางครั้งเรียกว่า ช็อกโกแลตสำหรับดื่ม (drinking chocolate) เนื่องจากมีความหวานน้อยกว่าและความเข้มข้นมากกว่า[1]

เครื่องดื่มช็อกโกแลตชนิดแรกสันนิษฐานว่าคิดค้นขึ้นโดยชาวมายาเมื่อประมาณ 2,500–3,000 ปีก่อน และเครื่องดื่มโกโก้ได้กลายมาเป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมแอซเท็กในช่วง ค.ศ. 1400 ซึ่งเรียกเครื่องดื่มชนิดนี้ว่า xocōlātl[2] จากนั้นก็ได้กลายเป็นที่นิยมในทวีปยุโรปหลังจากที่เข้ามาจากเม็กซิโกในดินแดนโลกใหม่และมีการเปลี่ยนแปลงต่าง ๆ หลายอย่างนับจากนั้นเป็นต้นมา ช็อกโกแลตร้อนยังถูกใช้ทางการแพทย์เพื่อรักษาอาการเจ็บป่วยบางอย่าง เช่น โรคตับ โรคกระเพาะอาหาร จนถึงคริสต์ศตวรรษที่ 19

อ้างอิง[แก้]

  1. Grivetti, Louis E.; Shapiro, Howard-Yana (2009). Chocolate: history, culture, and heritage. John Wiley and Sons. p. 345. ISBN 978-0-470-12165-8.
  2. Trivedi, Bijal (July 17, 2012). "Ancient Chocolate Found in Maya "Teapot"". National Geographic. สืบค้นเมื่อ July 15, 2017.