ชัดดาด
 | บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
ชัดดาด (อาหรับ: شدّاد) หรือที่รู้จักในชื่อ ชัดดาด บิน อ๊าด (شدّاد بن عاد) เชื่อกันว่าเป็นกษัตริย์แห่งเมืองอิร็อมแห่งเสาหินที่สาบสูญในคาบสมุทรอาหรับ มีเรื่องราวกล่าวถึงในซูเราะห์ที่ 89 ของอัลกุรอาน แหล่งข้อมูลต่าง ๆ เสนอว่า ชัดดาดเป็นบุตรชายของอ๊าด อัลมิลตาต[1]
เรื่องราวของเขาได้รับการกล่าวถึงในคืนที่ 277 ถึง 279 ของ นิทานอาหรับราตรี (พันหนึ่งราตรี) นิทานบรรยายว่าเขาเป็นกษัตริย์สากลที่ปกครองโลกและผู้สร้างเมืองแห่งทองคำ
กล่าวกันว่าสองพี่น้องชัดดาดและชะดีด (شديد) สลับกันปกครองเผ่าอ๊าด 1,000 ตระกูล แต่ละตระกูลประกอบด้วยทหารหลายพันคน กล่าวกันว่าชัดดาดปราบอาระเบียและอิรักทั้งหมดอย่างไร้ความปรานี นักเขียนชาวอาหรับหลายคนเล่าถึงการเดินทางของชัดดาดที่ทำให้เกิดการอพยพของชาวคานาอัน การตั้งถิ่นฐานในซีเรีย และการรุกรานอียิปต์ของคนเลี้ยงแกะ
ตามคัมภีร์อัลกุรอาน เมืองอิร็อมเป็นเมืองของผู้บูชารูปเคารพหินที่ลึกลับซึ่งฝ่าฝืนคำเตือนของนบีฮูด อัลลอฮ์ทรงส่งความแห้งแล้งมาเพื่อลงโทษพวกเขา แต่ผู้คนไม่ยอมกลับใจ ดังนั้นพวกเขาจึงถูกทำลายโดยกระแสลมอันเกรี้ยวกราด มีเพียงนบีฮูดและผู้ศรัทธาเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่รอด
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Alami, Mohammed Hamdouni (2001). Al-Bayan Wa L-Bunyan: Meaning, Poetics, and Politics in Early Islamic Architecture (ภาษาอังกฤษ). University of California, Berkeley. p. 238.