ชมาลครรหี
 ซากบริเวณลานสถูปเจดีย์ | |
  แสดงที่ตั้งภายในประเทศปากีสถาน  ชมาลครรหี (คันธาระ) | |
| ที่ตั้ง | ไคเบอร์ปาคตูนควา ประเทศปากีสถาน |
|---|---|
| พิกัด | 34°19′N 72°04′E / 34.317°N 72.067°E |
| ประเภท | นิคม |
ชมาลครรหี (อักษรโรมัน: Jamal Garhi) เป็นเมืองขนาดเล็กที่ตั้งอยู่ห่างไป 13 กิโลเมตรจากมารฑัณ ในแคว้นไคเบอร์ปาคตูนควา ประเทศปากีสถาน ในอดีตเคยเป็นอารามในศาสนาพุทธในศตวรรษที่ 1-5 ในสมัยที่ศาสนาพุทธเจริญรุ่งเรืองในแถบนี้ โดยพื้นที่อารามประกอบไปด้วยสถูปและรายล้อมด้วยวัดน้อยที่สร้างอยู่ชิดติดกัน[1]
ซากโบราณสถานชมาลครรหีค้นพบครั้งแรกโดยนักสำรวจชาวบริเตน เซอร์ อาเล็กซันเดอร์ คันนิงแฮม ในปี 1848 และเคอร์เนล ลัมสเดิน (Colonel Lumsden) เป็นผู้ขุดค้นภายในสถูปครั้งแรกในปี 1852[2] ในปี 1871 นายพลครอมเทิน (Lieutenant Cromten) นำการขุดค้นฏบราณคดีและพบประติมากรรมพุทธจำนวนมาก ซึ่งปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของของสะสมของพิพิธภัณฑ์บริติช[3] บางส่วนอยู่ที่พิพิธภัณฑ์อินเดียในโกลกาตา และพิพิธภัณฑ์เปศวาร์ในเปศวาร์
โบราณวัตถุชิ้นสำคัญที่ค้นพบที่นี่คือพระพุทธรูปประทับนั่ง ปัจจุบันอยู่ที่พิพิธภัณฑ์บริติช[4]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "Jamal Garhi". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 September 2019. สืบค้นเมื่อ 31 July 2014.
- ↑ Cunningham, Alexander (1875). Jamal Garhi, Archaeological Survey of India 5, Report for the year 1872-73. pp. 46-53.
- ↑ British Museum Collection
- ↑ British Museum Collection