จังหวัดสตึงแตรง

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก จังหวัดสตรึงเตรง)
จังหวัดสตึงแตรง

ខេត្តស្ទឹងត្រែង

ຊຽງແຕງ; เชียงแตง
วัดแห่งหนึ่งในจังหวัดสตึงแตรง
วัดแห่งหนึ่งในจังหวัดสตึงแตรง
แผนที่ประเทศกัมพูชาเน้นจังหวัดสตึงแตรง
แผนที่ประเทศกัมพูชาเน้นจังหวัดสตึงแตรง
พิกัด: 13°31′N 105°57′E / 13.517°N 105.950°E / 13.517; 105.950พิกัดภูมิศาสตร์: 13°31′N 105°57′E / 13.517°N 105.950°E / 13.517; 105.950
ประเทศธงของประเทศกัมพูชา กัมพูชา
เมืองหลักสตึงแตรง
พื้นที่
 • ทั้งหมด11,092 ตร.กม. (4,283 ตร.ไมล์)
ประชากร
 (พ.ศ. 2551)[1]
 • ทั้งหมด111,734 คน
 • ความหนาแน่น10 คน/ตร.กม. (26 คน/ตร.ไมล์)
เขตเวลาUTC+07
รหัสโทรศัพท์+855
รหัส ISO 3166KH-19
อำเภอ5

สตึงแตรง[2] หรือ ซตึงแตรง[2] (เขมร: ស្ទឹងត្រែង; แปลว่า แม่น้ำต้นกก) เป็น 1 ใน 2 จังหวัดที่อยู่ทางตอนเหนือสุดของประเทศกัมพูชา ชาวลาวเรียกชื่อที่แห่งนี้ว่า เซียงแตง (ลาว: ຊຽງແຕງ) ส่วนในภาษาไทยเดิมเรียกตามภาษาลาวว่า เชียงแตง[3][4] บ้างก็ทับศัพท์ตามภาษาเขมรเป็น สตึงเตรง[5] หรือ สะตึงแตรง พื้นที่ส่วนนี้เคยเป็นเขตแดนของอาณาจักรล้านช้างจำปาศักดิ์ (ภายหลังเป็นประเทศราชของสยาม) ในช่วงกลางพุทธศตวรรษที่ 23–25 ก่อนจะตกมาเป็นของกัมพูชาใน พ.ศ. 2447 จากการที่ฝรั่งเศสได้พื้นที่ฝั่งขวาของแม่น้ำโขงในบังคับสยามมาเป็นส่วนหนึ่งของอาณานิคมอินโดจีนฝรั่งเศส

เขตการปกครอง[แก้]

จังหวัดสตึงแตรงแบ่งเขตการปกครองออกเป็น 5 อำเภอ ดังนี้

  1. เซซาน (សេសាន)
  2. เสียมโบก (សៀមបូក)
  3. เสียมปาง (សៀមប៉ាង) - เอกสารไทยและลาวเรียก "เมืองแสนปาง" (ลาว: ແສນປາງ)
  4. สตึงแตรง (ស្ទឹងត្រែង) - เมืองหลักของจังหวัด
  5. ธาราบริวัตร (ថាឡាបារីវ៉ាត់)

อ้างอิง[แก้]

  1. "General Population Census of Cambodia 2008 - Provisional population totals" (PDF). National Institute of Statistics, Ministry of Planning. 3 September 2008.
  2. 2.0 2.1 "ประกาศสำนักงานราชบัณฑิตยสภา เรื่อง กำหนดชื่อประเทศ ดินแดน เขตการปกครอง และเมืองหลวง" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 139 (พิเศษ 205 ง). 1 กันยายน 2565.
  3. บ้านจอมยุทธ. สงครามระหว่างไทยกับฝรั่งเศส. เรียกดูเมื่อ 7 กุมภาพันธ์ 2556
  4. โอเคเนชั่น. ๑๕. สยามเสียดินแดนฝั่งซ้ายแม่น้ำโขง[ลิงก์เสีย]. เรียกดูเมื่อ 7 กุมภาพันธ์ 2556
  5. ศานติ ภักดีคำ. "เขมร "เขม่น" ไทย ในแบบเรียนประวัติศาสตร์กัมพูชา เก็บถาวร 2009-11-25 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน". ใน ศิลปวัฒนธรรม ปีที่ 24 ฉบับที่ 1 มีนาคม 2546, กรุงเทพฯ : มติชน, 2546