ขีปนาวุธพื้นสู่พื้น

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เอ็มจีเอ็ม-140

ขีปนาวุธพื้นสู่พื้น (surface-to-surface missile : SSM)[1][2] เป็นขีปนาวุธที่ออกแบบโดยมีแท่นปล่อยบนพื้นดินหรือพื้นน้ำ เพื่อโจมตีเป้าหมายที่อยู่บนพื้นดินหรือพื้นน้ำ สามารถยิงในลักษณะประทับบ่าโดยมือหรือติดต้นบนพาหนะได้ ขีปนาวุธใช้กำลังขับจากเครื่องยนต์จรวดหรือจากการจุดระเบิด เนื่องจากแท่นปล่อยมักจะหยุดนิ่งหรือเคลื่อนที่ช้า ขีปนาวุธมักมีครีบหรือปีกสำหรับสร้างแรงยกและความมั่นคง โดยระเบิดบิน วี-1 ถือเป็นขีปนาวุธในทางปฏิบัติการแรกของโลก

ขีปนาวุธในปัจจุบันนิยมมักใช้ระบบนำวิถี เช่น เอจีเอ็ม-158 เอ็มจีเอ็ม-140 เอ็มจีเอ็ม-166 อาร์บีเอส-15 บารัค-1


อ้างอิง[แก้]

  1. Wragg, David W. (1973). A Dictionary of Aviation (first ed.). Osprey. p. 254. ISBN 9780850451634.
  2. "The world's top air-to-surface missiles".