การอนุรักษ์และบูรณะทรัพย์สินทางวัฒนธรรม

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
การอนุรักษ์ม้าของนักบุญมาร์ก (เวนิส)

การอนุรักษ์และบูรณะทรัพย์สินทางวัฒนธรรม มุ่งเน้นไปที่การคุ้มครองและการดูแลทรัพย์สินทางวัฒนธรรม (มรดกทางวัฒนธรรมที่จับต้องได้) ได้แก่ งานศิลปะ สถาปัตยกรรม โบราณคดี และสิ่งสะสมของพิพิธภัณฑ์[1] กิจกรรมการอนุรักษ์ ได้แก่ การอนุรักษ์เชิงป้องกัน การตรวจสอบ การเอกสาร การวิจัย การรักษา และการศึกษา[2] สาขาวิชานี้มีความเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับวิทยาศาสตร์การอนุรักษ์ ภัณฑารักษ์ และนายทะเบียน

อ้างอิง[แก้]

  1. Sullivan, Ann Marie (2016). "Cultural Heritage & New Media: A Future for the Past". The John Marshall Review of Intellectual Property Law. 15: 604.
  2. "Definition of a Profession". International Council of Museums - Committee for Conservation. สืบค้นเมื่อ 18 August 2012.

อ่านเพิ่มเติม[แก้]

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]