การค้าปลีก

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

การค้าปลีก (อังกฤษ: retail) คือ การค้าขายสินค้าหรือบริการแก่ผู้บริโภคผ่านทางช่องทางต่าง ๆ เพื่อแสวงหากำไร ความต้องการของสินค้าสร้างผ่านการพัฒนาการตลาดและการส่งเสริมการขาย เพื่อตอบโจทย์ความต้องการของผู้บริโภค ผ่านทางห่วงโซ่อุปทาน ในช่วง ค.ศ. 2000 มีการค้าปลีกมากมายที่เกิดขึ้นออนไลน์ ผ่านทางการจ่ายแบบอิเล็กทรอนิกส์ และจัดส่งผ่านทาง ผู้ส่งสารหรือไปรษณีย์ การค้าปลีกยังคลอบคลุมถึงการบริการอื่น ๆ เช่น การส่ง ในขณะเดียวกันคำว่า การค้าปลีก สามารถนำไปใช้เมื่อผู้ให้บริการสนองความต้องการต่อคนจำนวนมาก เช่น เพื่อสาธารณะ ร้านค้านั้นอาจจะอยู่ข้างถนนในย่านชุมชน ศูนย์การค้า หรือ ถนนคนเดิน การค้าปลีก ออนไลน์เป็นรูปแบบหนึ่งของการพาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์ที่ใช้สำหรับการติดต่อทางธุรกิจระหว่างผู้ซื้อและผู้ขาย ซึ่งเป็นรูปแบบหนึ่งของการค้าส่งที่ไม่มีหน้าร้าน

ปกติแล้วช้อปปิง หมายถึง การซื้อผลิตภัณฑ์ ในบางโอกาสการช้อปปิงนั้นทำไปเพื่อให้ได้มาซึ่งสิ่งจำเป็นเช่น อาหาร และ เสื้อผ้า แต่ว่า บางทีก็สามารถเป็นกิจกรรมนันทนาการ ได้เช่นกัน การช้อปปิงนันทนาการรวมไปถึงการช้อปปิงผ่านหน้าต่าง ซึ่งเป็นการเดินดูร้านค้าโดยไม่จำเป็นต้องซื้อ

ประเภทของช่องทางการค้าปลีก[แก้]

ร้านค้าผลไม้ ที่ Naggar, รัฐหิมาจัลประเทศ, India
ตลาด San Juan de Dios ในกัวดาลาฮารา
ข้างในซูเปอร์มาร์เก็ตในประเทศรัสเซีย
ตลาดวอลนัท ที่ Katra, รัฐชัมมูและกัศมีร์, ประเทศอินเดีย

สถานที่ซื้อขายคือสถาณที่ที่มีการแลกเปลี่ยนสินค้าและการบริการ ในตลาดแบบโบราณ ผู้ขายจะตั้งร้านเพื่อให้ผู้บริโภคเลือกซื้อ ทัวโลกยังมีตลาดแบบโบราณอยู่มากมาย

แม้ว่าในบางประเทศนั้น ร้านค้าปลีกส่วนใหญ่ยังเป็นกิจการในครอบครัว ปัจจุบันนั้นกิจการเหล่านี้กำลังถูกกว้านซื้อโดยบริษัทใหญ่ๆ และเปลี่ยนเป็น กลุ่มของร้านย่อยที่อยู่ภายใต้บริษัทเดียวกัน โดยปกติแล้วร้านค้าเหล่านี้จะพบได้ภายในห้างสรรพสินค้า หรือที่ถนนคนเดิน ร้านค้าต่างๆ