ตำบลพ่อมิ่ง

พิกัด: 6°47′15.4″N 101°33′02.9″E / 6.787611°N 101.550806°E / 6.787611; 101.550806
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ตำบลพ่อมิ่ง
การถอดเสียงอักษรโรมัน
 • อักษรโรมันTambon Pho Ming
ลำห้วยแบ่งเขตระหว่างตำบลพ่อมิ่งและตำบลบ้านกลาง
ลำห้วยแบ่งเขตระหว่างตำบลพ่อมิ่งและตำบลบ้านกลาง
ประเทศไทย
จังหวัดปัตตานี
อำเภอปะนาเระ
พื้นที่
 • ทั้งหมด19.40 ตร.กม. (7.49 ตร.ไมล์)
ประชากร
 (2566)
 • ทั้งหมด3,454 คน
 • ความหนาแน่น178.04 คน/ตร.กม. (461.1 คน/ตร.ไมล์)
รหัสไปรษณีย์ 94130
รหัสภูมิศาสตร์940408
สารานุกรมประเทศไทย ส่วนหนึ่งของสารานุกรมประเทศไทย
เทศบาลตำบลพ่อมิ่ง
ทต.พ่อมิ่งตั้งอยู่ในจังหวัดปัตตานี
ทต.พ่อมิ่ง
ทต.พ่อมิ่ง
ที่ตั้งสำนักงานเทศบาลตำบลพ่อมิ่ง
พิกัด: 6°47′15.4″N 101°33′02.9″E / 6.787611°N 101.550806°E / 6.787611; 101.550806
ประเทศ ไทย
จังหวัดปัตตานี
อำเภอปะนาเระ
พื้นที่
 • ทั้งหมด19.40 ตร.กม. (7.49 ตร.ไมล์)
ประชากร
 (2566)[1]
 • ทั้งหมด3,454 คน
 • ความหนาแน่น178.04 คน/ตร.กม. (461.1 คน/ตร.ไมล์)
รหัส อปท.05940410
ที่อยู่
สำนักงาน
เลขที่ 109/4 หมู่ที่ 3 ตำบลพ่อมิ่ง อำเภอปะนาเระ จังหวัดปัตตานี 94130
เว็บไซต์www.porming.go.th
สารานุกรมประเทศไทย ส่วนหนึ่งของสารานุกรมประเทศไทย

พ่อมิ่ง เป็นตำบลของอำเภอปะนาเระ จังหวัดปัตตานี มีพื้นที่ 19.40 ตารางกิโลเมตร (คิดเป็น 12,125.1 ไร่) และมีเขตการปกครองทั้งหมด 5 หมู่บ้าน

ที่ตั้งและอาณาเขต[แก้]

ตำบลพ่อมิ่ง มีอาณาเขตติดต่อกับเขตการปกครองข้างเคียงดังต่อไปนี้[2]

ประวัติ[แก้]

ตำบลพ่อมิ่ง ตามที่เล่าต่อกันมาว่ามีประชาชนจากพื้นที่ใดไม่ทราบแน่ชัด ได้อพยพหาที่ทำกินที่อยู่อาศัย ในจำนวนนั้นมีผู้มีความรู้ด้านช่างก่อสร้างได้มาบุกเบิกสร้างวัดและบ้านเรือนอยู่อาศัย เมื่อมาอยู่นานบ้านเรือนจำนวนคนก็เพิ่มขึ้นตามลำดับ และขยายพื้นที่กว้างออกไป ประกอบกับพื้นที่ใกล้เคียงมีราษฎรนับถือศาสนาอิสลาม ผู้นำที่เดินทางมาชื่อว่า มิ่ง ชาวบ้านให้ความนับถือเพิ่มคำว่าพ่อข้างหน้าเป็น พ่อมิ่ง และชื่อถูกเรียกมาจนทุกวันนี้[3]

วันที่ 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2505 หลวงชาติตระการโกศล (เจียม ลิมปิชาติ) ปลัดกระทรวงมหาดไทย และนายเกษม สุขุม ผู้ว่าราชการจังหวัดปัตตานี ได้ประกาศแยกพื้นที่ตำบลพ่อมิ่ง 3 หมู่บ้านบริเวณฝั่งอ่าวไทย ได้แก่ หมู่ 1 บ้านบางหมู, หมู่ 2 บ้านน้ำบ่อ และหมู่ 7 บ้านท่าสู ออกไปตั้งเป็น "ตำบลบ้านน้ำบ่อ"[4] ทำให้ตำบลพ่อมิ่งเหลือพื้นที่ 4 หมู่บ้าน

บ้านพ่อมิ่ง หมู่ที่ 3 มีประชากร 1,982 คน และ 447 ครัวเรือน ในวันที่ 3 กันยายน พ.ศ. 2562 นายไกรศร วิศิษฎ์วงศ์ ผู้ว่าราชการจังหวัดปัตตานี ได้ประกาศแยกพื้นที่หมู่ 3 บ้านพ่อมิ่ง บางส่วน ออกมาจัดตั้งเป็น 1 หมู่บ้านและตั้งเป็นหมู่ที่ 5 ของตำบลพ่อมิ่ง ชื่อ "บ้านโต๊ะแมว"[5]

การแบ่งเขตการปกครอง[แก้]

การปกครองส่วนภูมิภาค[แก้]

ตำบลพ่อมิ่งแบ่งพื้นที่การปกครองออกเป็น 5 หมู่บ้าน ได้แก่

หมู่ 1 บ้านเคียน (Ban Khian)
หมู่ 2 บ้านนาจาก (Ban Na Chak)
หมู่ 3 บ้านพ่อมิ่ง (Ban Pho Ming)
หมู่ 4 บ้านใหม่ (Ban Mai)
หมู่ 5 บ้านโต๊ะแมว (Ban To Maeo)

การปกครองส่วนท้องถิ่น[แก้]

ท้องที่ตำบลพ่อมิ่งมีองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นเพียงแห่งเดียว คือ องค์การบริหารส่วนตำบลพ่อมิ่ง ครอบคลุมพื้นที่ตำบลพ่อมิ่งทั้งหมด ซึ่งเป็นสภาตำบลพ่อมิ่ง ที่จัดตั้งขึ้นใน พ.ศ. 2517[6]

ใน พ.ศ. 2538 สภาตำบลพ่อมิ่งมี 5 หมู่บ้าน พื้นที่ 19.40 ตารางกิโลเมตร ประชากร 2,465 คน และ 409 ครัวเรือน[7] พ.ศ. 2539 กระทรวงมหาดไทยจึงพิจารณาให้สภาตำบลพ่อมิ่งอยู่ในเงื่อนไขที่จะจัดตั้งเป็นองค์การบริหารส่วนตำบลได้ จึงได้รับการจัดตั้งเป็นองค์การบริหารส่วนตำบลพ่อมิ่งใน พ.ศ. 2540[8]

ใน พ.ศ. 2554 องค์การบริหารส่วนตำบลพ่อมิ่งมี 5 หมู่บ้าน พื้นที่ 19.40 ตารางกิโลเมตร ประชากร 2,971 คน และ 623 ครัวเรือน[9] พ.ศ. 2555 กระทรวงมหาดไทยจึงพิจารณาให้องค์การบริหารส่วนตำบลพ่อมิ่งอยู่ในเงื่อนไขที่จะจัดตั้งเป็นเทศบาลตำบลได้ จึงได้รับการจัดตั้งเป็นเทศบาลตำบลพ่อมิ่งใน พ.ศ. 2555[10]

ประชากร[แก้]

พื้นที่ตำบลพ่อมิ่งประกอบด้วยหมู่บ้านทั้งสิ้นจำนวน 5 หมู่บ้าน มีจำนวนประชากร 3,454 คน แบ่งเป็นชาย 1,645 คน หญิง 1,809 คน (เดือนธันวาคม 2566)[11] เป็นตำบลที่มีจำนวนประชากรมากที่สุดในอำเภอปะนาเระ

      หมายถึงจำนวนประชากรได้เพิ่มขึ้นเมื่อเทียบกับปีก่อน
      หมายถึงจำนวนประชากรได้คงเดิมเมื่อเทียบกับปีก่อน
      หมายถึงจำนวนประชากรได้ลดลงเมื่อเทียบกับปีก่อน

* พ.ศ. 2562 สำนักบริหารการทะเบียนนำประชากรของหมู่ที่ 3 บ้านพ่อมิ่ง ตำบลพ่อมิ่ง ออกจากทะเบียน เนื่องจากตั้งหมู่บ้านใหม่เป็นพื้นที่หมู่ 5 บ้านโต๊ะแมว ตำบลพ่อมิ่ง[12]

หมู่บ้าน พ.ศ. 2566[13] พ.ศ. 2565[14] พ.ศ. 2564[15] พ.ศ. 2563[16] พ.ศ. 2562[17] พ.ศ. 2561[18] พ.ศ. 2560[19]
พ่อมิ่ง 1,585 1,563 1,533 1,508 *1,490 1,982 1,957
นาจาก 835 829 814 807 804 787 774
โต๊ะแมว 535 514 518 517 *514
ใหม่ 279 275 269 267 263 264 268
เคียน 220 219 214 209 216 208 210
รวม 3,454 3,400 3,348 3,308 3,287 3,241 3,209

อ้างอิง[แก้]

  1. ประชากรในเขตท้องถิ่นเทศบาลตำบลพ่อมิ่ง อำเภอปะนาเระ จังหวัดปัตตานี เดือนธันวาคม พ.ศ. 2566 โดยกรมการปกครอง กระทรวงมหาดไทย.
  2. "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง การกำหนดเขตตำบลในท้องที่อำเภอปะนาเระ จังหวัดปัตตานี" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 115 (ตอนพิเศษ 23 ง): 94–117. วันที่ 5 เมษายน พ.ศ. 2542
  3. ฐานข้อมูลการท่องเที่ยว 5 จังหวัดชายแดนใต้ ข้อมูลตำบลพ่อมิ่ง อำเภอปะนาเระ จังหวัดปัตตานี (ประวัติความเป็นมา) สืบค้นเมื่อวันที่ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2567
  4. "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง ตั้งและเปลี่ยนแปลงเขตตำบลในท้องที่อำเภอปะนาเระ จังหวัดปัตตานี" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 79 (51 ง): 1340–1342. วันที่ 5 มิถุนายน พ.ศ. 2505
  5. "ประกาศจังหวัดปัตตานี เรื่อง ตั้งและกำหนดเขตหมู่บ้าน" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 136 (81 ง): 24–31. วันที่ 24 ตุลาคม พ.ศ. 2562
  6. "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง การจัดตั้งสภาตำบลตามประกาศของคณะปฏิวัติ ฉบับที่ ๓๒๖ ลงวันที่ ๑๓ ธันวาคม ๒๕๑๕" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 91 (87 ง): (ฉบับพิเศษ) 1–45. วันที่ 22 พฤษภาคม พ.ศ. 2517
  7. ประชากรรายตำบลในประเทศไทย ณ วันที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2538 (เขตตำบลพ่อมิ่ง อำเภอปะนาเระ จังหวัดปัตตานี) สืบค้นเมื่อวันที่ 15 มีนาคม พ.ศ. 2567
  8. "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง จัดตั้งองค์การบริหารส่วนตำบล" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 113 (ตอนพิเศษ 52 ง): 1–365. วันที่ 25 ธันวาคม พ.ศ. 2539
  9. ประชากรรายตำบลในประเทศไทย ณ วันที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2554 (เขตตำบลพ่อมิ่ง อำเภอปะนาเระ จังหวัดปัตตานี) สืบค้นเมื่อวันที่ 15 มีนาคม พ.ศ. 2567
  10. "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่ิอง จัดตั้งองค์การบริหารส่วนตำบลพ่อมิ่ง อำเภอปะนาเระ จังหวัดปัตตานี เป็นเทศบาลตำบลพ่อมิ่ง". กรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น. 129: 1. วันที่ 4 เมษายน พ.ศ. 2555 โดยมีผลบังคับใช้ในวันที่ 5 เมษายน ปีเดียวกัน
  11. กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2564." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: [1] 2565. สืบค้น 24 มกราคม 2565.
  12. "ประกาศจังหวัดปัตตานี เรื่อง ตั้งและกำหนดเขตหมู่บ้าน" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 136 (81 ง): 24–31. วันที่ 24 ตุลาคม พ.ศ. 2562
  13. กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2564." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: [2] 2565. สืบค้น 24 มกราคม 2565.
  14. กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2563." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: [3] 2564. สืบค้น 18 มีนาคม 2564.
  15. กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2562." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: [4] 2563. สืบค้น 10 มกราคม 2563.
  16. กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2561." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2562/E/036/T_0032.PDF 2562. สืบค้น 12 กุมภาพันธ์ 2562.
  17. กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2560." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2561/E/041/22.PDF 2561. สืบค้น 26 กุมภาพันธ์ 2561.
  18. กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง กรมการปกครอง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2559." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://stat.bora.dopa.go.th/stat/y_stat59.htm 2560. สืบค้น 3 มีนาคม 2560.
  19. กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง กรมการปกครอง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2558." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://stat.bora.dopa.go.th/stat/y_stat58.htm 2558. สืบค้น 16 กุมภาพันธ์ 2559.