ตำบลปุโละปุโย

พิกัด: 6°46′07.1″N 101°11′11.4″E / 6.768639°N 101.186500°E / 6.768639; 101.186500
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ตำบลปุโละปุโย
การถอดเสียงอักษรโรมัน
 • อักษรโรมันTambon Pulopuyo
หมู่บ้านในตำบลปุโละปุโย
หมู่บ้านในตำบลปุโละปุโย
ประเทศไทย
จังหวัดปัตตานี
อำเภอหนองจิก
พื้นที่
 • ทั้งหมด12.28 ตร.กม. (4.74 ตร.ไมล์)
ประชากร
 (2566)[1]
 • ทั้งหมด8,431 คน
 • ความหนาแน่น686.56 คน/ตร.กม. (1,778.2 คน/ตร.ไมล์)
รหัสไปรษณีย์ 94170
รหัสภูมิศาสตร์940310
สารานุกรมประเทศไทย ส่วนหนึ่งของสารานุกรมประเทศไทย
องค์การบริหารส่วนตำบลปุโละปุโย
อบต.ปุโละปุโยตั้งอยู่ในจังหวัดปัตตานี
อบต.ปุโละปุโย
อบต.ปุโละปุโย
ที่ตั้งที่ทำการองค์การบริหารส่วนตำบลปุโละปุโย
พิกัด: 6°46′07.1″N 101°11′11.4″E / 6.768639°N 101.186500°E / 6.768639; 101.186500
ประเทศ ไทย
จังหวัดปัตตานี
อำเภอหนองจิก
พื้นที่
 • ทั้งหมด12.28 ตร.กม. (4.74 ตร.ไมล์)
ประชากร
 (2566)
 • ทั้งหมด8,431 คน
 • ความหนาแน่น686.56 คน/ตร.กม. (1,778.2 คน/ตร.ไมล์)
รหัส อปท.06940313
ที่อยู่ที่ทำการหมู่ที่ 4 ตำบลปุโละปุโย อำเภอหนองจิก จังหวัดปัตตานี 94170
เว็บไซต์www.pulohpuyo.go.th
สารานุกรมประเทศไทย ส่วนหนึ่งของสารานุกรมประเทศไทย

ปุโละปุโย เป็นตำบลของอำเภอหนองจิก จังหวัดปัตตานี มีพื้นที่ 12.28 ตารางกิโลเมตร (คิดเป็น 7,675.2 ไร่) และมีเขตการปกครองทั้งหมด 9 หมู่บ้าน

ที่ตั้งและอาณาเขต[แก้]

ตำบลปุโละปุโยมีอาณาเขตติดต่อกับเขตการปกครองข้างเคียงดังนี้[2]

  • ทิศเหนือ ติดต่อกับตำบลเกาะเปาะ
  • ทิศตะวันออก ติดต่อกับตำบลลิปะสะโงและตำบลคอลอตันหยง
  • ทิศใต้ ติดต่อกับตำบลควนโนรีและตำบลนาเกตุ (อำเภอโคกโพธิ์)
  • ทิศตะวันตก ติดต่อกับตำบลบ่อทองและตำบลตุยง

ประวัติ[แก้]

มีเรื่องเล่ากันมาว่ามีคนมาจากจังหวัดปัตตานี มาอาศัยอยู่ที่หมู่ที่ 1 ในปัจจุบัน ได้สังเกตเห็นต้นไผ่ขึ้นอยู่จำนวนมาก และเรียงกันเป็นแถวทางทิศตะวันออกและตะวันตก นายเปาะมะวาที่ย้ายมาอยู่ได้เรียกหมู่บ้านดังกล่าวว่า บูโละบูโย ซึ่งแปลว่า "บ้านไม้ไผ่" ต่อมาคำว่า บูโละบูโย ได้เพี้ยนมาเป็น ปุโละปุโย จนถึงปัจจุบันนี้

ปุโละปุโยเป็นภาษาท้องถิ่น 2 คำ คือ "ปุโละ" เพี้ยนมาจากคำว่า บูโละ หมายถึง ต้นไผ่ ส่วนคำว่า "ปุโย" หมายถึง ตรง เมื่อรวมความหมายของสองคำจึงหมายถึง "ต้นไผ่ที่ขึ้นตรงกับดวงอาทิตย์"[3]

การแบ่งเขตการปกครอง[แก้]

การปกครองส่วนภูมิภาค[แก้]

ตำบลปุโละปุโยแบ่งพื้นที่การปกครองออกเป็น 9 หมู่บ้าน ได้แก่

หมู่ 1 บ้านกาหยี (Ban Kayi)
หมู่ 2 บ้านท่ากูโบ (Ban Tha Kubo)
หมู่ 3 บ้านน้ำดำ (Ban Nam Dam)
หมู่ 4 บ้านโคกคอแห้ง (Ban Khok Kho Haeng)
หมู่ 5 บ้านปาแดลางา (Ban Padae La-nga)
หมู่ 6 บ้านรูแตบองอ (Ban Rutae Bo-ngo)
หมู่ 7 บ้านค่าย (Ban Khai)
หมู่ 8 บ้านกูแบซือโยะ (Ban Kubae Sueyo)
หมู่ 9 บ้านคลองควน (Ban Khlong Khuan)

การปกครองส่วนท้องถิ่น[แก้]

ท้องที่ตำบลปุโละปุโย มีองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น เพียงแห่งเดียว คือ องค์การบริหารส่วนตำบลปุโละปุโย ครอบคลุมพื้นที่ตำบลปุโละปุโยทั้งหมด ซึ่งเป็นสภาตำบลปุโละปุโย ที่จัดตั้งขึ้นในปี พ.ศ. 2517[4]

ในปี พ.ศ. 2538 สภาตำบลปุโละปุโยมี 9 หมู่บ้าน พื้นที่ 12.28 ตารางกิโลเมตร ประชากร 6,643 คน และ 1,107 ครัวเรือน[5] ปี พ.ศ. 2539 กระทรวงมหาดไทยจึงพิจารณาให้สภาตำบลปุโละปุโยอยู่ในเงื่อนไขที่จะจัดตั้งเป็นองค์การบริหารส่วนตำบลได้ จึงได้รับการจัดตั้งเป็นองค์การบริหารส่วนตำบลปุโละปุโยในปี พ.ศ. 2540[6]

ประชากร[แก้]

พื้นที่ตำบลปุโละปุโยประกอบด้วยหมู่บ้านทั้งสิ้นจำนวน 9 หมู่บ้าน มีจำนวนประชากร 8,431 คน แบ่งเป็นชาย 4,209 คน หญิง 4,222 คน (เดือนธันวาคม 2566)[7] เป็นตำบลที่มีจำนวนประชากรมากเป็นลำดับที่ 3 ในอำเภอหนองจิก

      หมายถึงจำนวนประชากรได้เพิ่มขึ้นเมื่อเทียบกับปีก่อน
      หมายถึงจำนวนประชากรได้คงเดิมเมื่อเทียบกับปีก่อน
      หมายถึงจำนวนประชากรได้ลดลงเมื่อเทียบกับปีก่อน

* ปี พ.ศ. 2558 มีการรวมผู้ที่ไม่ได้สัญชาติไทยในทะเบียนราษฎร ส่งผลให้ข้อมูลจำนวนประชากรปีดังกล่าวเพิ่มขึ้นเป็นจำนวนมาก

หมู่บ้าน พ.ศ. 2566[8] พ.ศ. 2565[9] พ.ศ. 2564[10] พ.ศ. 2563[11] พ.ศ. 2562[12] พ.ศ. 2561[13] พ.ศ. 2560[14]
ปาแดลางา 1,297 1,296 1,274 1,245 1,216 1,201 1,195
ค่าย 1,267 1,263 1,248 1,251 1,238 1,232 1,216
โคกคอแห้ง 1,248 1,243 1,235 1,191 1,176 1,177 1,152
กาหยี 1,049 1,036 1,034 1,009 991 977 977
ท่ากูโบ 878 869 866 868 871 868 863
รูแตบองอ 872 872 859 840 844 828 811
คลองควน 756 748 745 744 731 721 725
กูแบซือโยะ 716 700 681 673 665 665 648
น้ำดำ 348 346 347 352 344 342 332
รวม 8,431 8,373 8,289 8,173 8,076 8,011 7,919

อ้างอิง[แก้]

  1. ประชากรในเขตตำบลปุโละปุโย อำเภอหนองจิก จังหวัดปัตตานี เดือนธันวาคม พ.ศ. 2566 โดยกรมการปกครอง กระทรวงมหาดไทย.
  2. "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง การกำหนดเขตตำบลในท้องที่อำเภอหนองจิก จังหวัดปัตตานี" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 114 (ตอนพิเศษ 77 ง): 73–109. วันที่ 3 กันยายน พ.ศ. 2540
  3. ฐานข้อมูลการท่องเที่ยว 5 จังหวัดชายแดนใต้ ข้อมูลตำบลปุโละปุโย อำเภอหนองจิก จังหวัดปัตตานี (ประวัติความเป็นมา) สืบค้นเมื่อวันที่ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2567
  4. "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง การจัดตั้งสภาตำบลตามประกาศของคณะปฏิวัติ ฉบับที่ ๓๒๖ ลงวันที่ ๑๓ ธันวาคม ๒๕๑๕" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 91 (87 ง): (ฉบับพิเศษ) 1–45. วันที่ 22 พฤษภาคม พ.ศ. 2517
  5. ประชากรรายตำบลในประเทศไทย ณ วันที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2538 (เขตตำบลปุโละปุโย อำเภอหนองจิก จังหวัดปัตตานี) สืบค้นเมื่อวันที่ 15 มีนาคม พ.ศ. 2567
  6. "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง จัดตั้งองค์การบริหารส่วนตำบล" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 113 (ตอนพิเศษ 52 ง): 1–365. วันที่ 25 ธันวาคม พ.ศ. 2539
  7. กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2564." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: [1] 2565. สืบค้น 24 มกราคม 2565.
  8. กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2564." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: [2] 2565. สืบค้น 24 มกราคม 2565.
  9. กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2563." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: [3] 2564. สืบค้น 18 มีนาคม 2564.
  10. กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2562." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: [4] 2563. สืบค้น 10 มกราคม 2563.
  11. กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2561." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2562/E/036/T_0032.PDF 2562. สืบค้น 12 กุมภาพันธ์ 2562.
  12. กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2560." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2561/E/041/22.PDF 2561. สืบค้น 26 กุมภาพันธ์ 2561.
  13. กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง กรมการปกครอง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2559." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://stat.bora.dopa.go.th/stat/y_stat59.htm 2560. สืบค้น 3 มีนาคม 2560.
  14. กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง กรมการปกครอง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2558." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://stat.bora.dopa.go.th/stat/y_stat58.htm 2558. สืบค้น 16 กุมภาพันธ์ 2559.