Chilobrachys
| Chilobrachys | |
|---|---|
| |
| Chilobrachys fimbriatus ตัวเมียโตเต็มวัย | |
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ 
| |
| โดเมน: | ยูแคริโอตา |
| อาณาจักร: | สัตว์ |
| ไฟลัม: | สัตว์ขาปล้อง |
| ไฟลัมย่อย: | เชลิเซอราตา |
| ชั้น: | แมง |
| อันดับ: | แมงมุม |
| อันดับฐาน: | Mygalomorphae |
| วงศ์: | Theraphosidae |
| วงศ์ย่อย: | Selenocosmiinae |
| สกุล: | Chilobrachys Karsch, 1892[1] |
| ชนิดต้นแบบ | |
| Chilobrachys nitelinus Karsch, 1892 | |
| สปีชีส์ | |
|
31, see text | |
Chilobrachys เป็นสกุลของทารันทูล่าเอเชีย ซึ่งได้รับการอธิบายเป็นครั้งแรกโดย แฟร์ดินานด์ อันทอน ฟรานซ์ คาร์ช เมื่อ ค.ศ. 1892[2] พบได้ในประเทศอินเดีย พม่า มาเลเซีย จีน เวียดนาม ไทย และศรีลังกา มักมีขนาดกลางจนถึงใหญ่ และสามารถส่งเสียงได้โดยถูหนามขนาดเล็กที่อยู่บนเชลิเซอรา (chelicera) เข้าด้วยกัน (stridulation)[3]
ลักษณะที่ใช้ในการระบุ[แก้]
แมงมุมสกุลนี้มีอวัยวะพิเศษสำหรับส่งเสียงบนเชลิเซอรา ซึ่งประกอบขึ้นจากหนามสั้น ๆ ตัวผู้มี palpal bulb ซึ่งมีปลายเป็นหนามที่ยาวและเรียวคล้ายแผ่นใบ ตัวเมียมีถุงรับน้ำเชื้อ (spermatheca) หนึ่งคู่ ดวงตาด้านหน้าเรียงตัวกันเกือบจะเป็นเส้นตรง ส่วนขาที่ปลายของเมตาทาร์ซัสมีสแคพิวลาแคบ[3]
การเสียชีวิต[แก้]
การกัดของ Chilobrachys อาจมีอันตรายถึงแก่ชีวิต มีการรายงานถึงกรณีที่การกัดของ Chilobrachys hardwickei ก่อให้เกิดเนื้อตายเน่าและถึงขั้นเสียชีวิตได้[4]
สปีชีส์[แก้]
มีสปีชีส์อยู่ 31 สปีชีส์ พบในทวีปเอเชีย:[1]
- Chilobrachys andersoni (Pocock, 1895) – อินเดีย, พม่า, มาเลเซีย
- Chilobrachys annandalei Simon, 1901 – มาเลเซีย
- Chilobrachys assamensis Hirst, 1909 – อินเดีย
- Chilobrachys bicolor (Pocock, 1895) – พม่า
- Chilobrachys brevipes (Thorell, 1897) – พม่า
- Chilobrachys dominus Lin & Li, 2022 - จีน
- Chilobrachys dyscolus (Simon, 1886) – เวียดนาม
- Chilobrachys femoralis Pocock, 1900 – อินเดีย
- Chilobrachys fimbriatus Pocock, 1899 – อินเดีย
- Chilobrachys flavopilosus (Simon, 1884) – อินเดีย, พม่า
- Chilobrachys fumosus (Pocock, 1895) – อินเดีย
- Chilobrachys guangxiensis (Yin & Tan, 2000) – อินเดีย
- Chilobrachys hardwickei (Pocock, 1895) – อินเดีย
- Chilobrachys himalayensis (Tikader, 1977) – อินเดีย
- Chilobrachys huahini Schmidt & Huber, 1996 – ไทย
- Chilobrachys hubei Song & Zhao, 1988 – จีน
- Chilobrachys jinchengi Lin & Li, 2022 – จีน
- Chilobrachys jonitriantisvansickleae Nanayakkara, Sumanapala & Kirk, 2019 – ศรีลังกา
- Chilobrachys khasiensis (Tikader, 1977) – อินเดีย
- Chilobrachys liboensis Zhu & Zhang, 2008 – จีน
- Chilobrachys lubricus Yu, S. Y. Zhang, F. Zhang, Li & Yang, 2021 – จีน
- Chilobrachys natanicharum Chomphuphuang et al., 2023 – ไทย
- Chilobrachys nitelinus Karsch, 1892 (type) – ศรีลังกา
- Chilobrachys oculatus (Thorell, 1895) – พม่า
- Chilobrachys paviei (Simon, 1886) – ไทย
- Chilobrachys pococki (Thorell, 1897) – พม่า
- Chilobrachys sericeus (Thorell, 1895) – พม่า
- Chilobrachys soricinus (Thorell, 1887) – พม่า
- Chilobrachys stridulans (Wood Mason, 1877) – อินเดีย
- Chilobrachys subarmatus (Thorell, 1891) – อินเดีย (หมู่เกาะนิโคบาร์)
- Chilobrachys thorelli Pocock, 1900 – อินเดีย
- Chilobrachys tschankhoensis Schenkel, 1963 – จีน (ชื่อที่ยังไม่แน่นอน)
ชื้อพ้อง:
- Chilobrachys decoratus (Tikader, 1977) = Chilobrachys fimbriatus Pocock, 1899
- Chilobrachys jingzhao Zhu, Song & Li, 2001 = Chilobrachys guangxiensis Yin & Tan, 2000
One species has been changed to Selenocosmia:
- Chilobrachys samarae Giltay, 1935 → Selenocosmia samarae
ดูเพิ่ม[แก้]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 "Gen. Chilobrachys Karsch, 1892". World Spider Catalog Version 20.0. Natural History Museum Bern. 2020. doi:10.24436/2. สืบค้นเมื่อ 2020-01-31.
- ↑ Karsch, F. (1892). "Arachniden von Ceylon und von Minikoy gesammelt von den Herren Doctoren P. und F. Sarasin". Berliner Entomologische Zeitschrift. 36: 267–310.
- ↑ 3.0 3.1 Zhu, Ming-Sheng; Zhang, Rui (2008). "Revision of the Theraphosid Spiders from China (Araneae: Mygalomorphae)". The Journal of Arachnology. 36 (2): 425–447. doi:10.1636/CA07-94.1. ISSN 0161-8202. JSTOR 25434306. S2CID 86482441.
- ↑ Banerjee K, Banerjee R, Mukherjee AK, Ghosh D (1997). "Tarantula bite leads to death and gangrene". Indian J Dermatol Venereol Leprol. 63 (2): 125–126. PMID 20944295.