โฟล์กร็อก

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

โฟล์กร็อก (อังกฤษ: Folk rock) เป็นแนวเพลงที่รวมองค์ประกอบของดนตรีโฟล์กและร็อกเข้าด้วยกัน ในความหมายช่วงแรก ๆ คำนี้หมายถึงแนวเพลงที่เกิดในสหรัฐอเมริกาและสหราชอาณาจักรราวกลางคริสต์ทศวรรษ 1960 ดนตรีมีความชัดเจนโดยการประสานเสียงร้องที่แน่นและค่อนข้างสะอาด (ไม่มีเอฟเฟกต์และการบิดเสียง) ร่วมกับเครื่องดนตรีไฟฟ้า ตัวอย่างเช่น เสียงเครื่องสาย 12 เส้น ที่นักกีตาร์วงเบิร์ดส โรเจอร์ แม็กกิน ที่นำมาใช้บ้างโดยจอร์จ แฮร์ริสัน ในปี 1964 และ 1965

โรเจอร์ แม็กกินแห่งวงเบิร์ดส เคยกล่าวว่า วงเดอะบีตเทิลส์ เป็นแรงบันดาลใจให้เขารวมเพลงโฟล์กเข้ากับร็อก ออลมิวสิกยกให้วงเดอะบีตเทิลส์ ร่วมไปกับบ็อบ ดีแลน มีอิทธิพลอย่างมากให้กับการเกิดของโฟล์กร็อกในปี 1965[2]

อ้างอิง[แก้]

  1. http://oldies.about.com/od/60srockers/g/folkrock.htm
  2. "Allmusic Biography". สืบค้นเมื่อ 2008-02-05.