เทวฤทธิ์ นิกรเทศ

เทวฤทธิ์ นิกรเทศ ม.ป.ช., ม.ว.ม.
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	31 สิงหาคม พ.ศ. 2517 อำเภอเมืองบึงกาฬ จังหวัดบึงกาฬ ประเทศไทย
ศาสนา	พุทธ
พรรคการเมือง	ประชากรไทย (2538 - 2543) ไทยรักไทย (2543 - 2549) พลังประชาชน (2550 - 2551) กิจสังคม (2551 - 2557) อนาคตใหม่ (2561 - 2563) เพื่อไทย (2557 - 2561,2564 - ปัจจุบัน)

เทวฤทธิ์ นิกรเทศ อดีตโฆษกพรรคกิจสังคม และอดีตสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจังหวัดหนองคาย และสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรแบบสัดส่วน กลุ่มที่ 3 สังกัดพรรคกิจสังคม

ประวัติ

เทวฤทธิ์ นิกรเทศ เกิดเมื่อวันที่ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2517 เป็นบุตรของนายบุญนำ กับนางคำแหวน นิกรเทศ สำเร็จการศึกษาชั้นประถมศึกษาจากโรงเรียนอนุบาลอุดรธานี จังหวัดอุดรธานี ชั้นมัธยมศึกษาจากโรงเรียนสิงหราชพิทยาคม ระดับปริญญาตรี วิศวกรรมศาสตรบัณฑิต สาขาวิศวกรรมโยธา จากมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีมหานคร และปริญญาโท บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาบริหารธุรกิจ จากมหาวิทยาลัยมหาสารคาม

การทำงาน

เทวฤทธิ์ นิกรเทศ เคยทำงานเป็นวิศวกรประจำบริษัทเอกชนหลายแห่ง ต่อมาในปี พ.ศ. 2544 จึงได้หันเข้าสู่งานการเมือง โดยการเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร จังหวัดหนองคาย สังกัดพรรคไทยรักไทย กระทั่งในการเลือกตั้ง พ.ศ. 2550 ได้ลงสมัครในแบบสัดส่วน กลุ่มจังหวัดที่ 3 สังกัดพรรคพลังประชาชน แต่ต่อมาศาลรัฐธรรมนูญได้มีคำวินิจฉัยยุบพรรคพลังประชาชน เทวฤทธิ์ นิกรเทศ จึงได้ย้ายมาสังกัดพรรคกิจสังคม พร้อมกับนายสุวิทย์ คุณกิตติ

เทวฤทธิ์ นิกรเทศ เป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรที่มีส่วนในการจัดตั้งจังหวัดบึงกาฬ เนื่องจากเป็น ส.ส. ที่มีภูมิลำเนาในเขตพื้นที่ดังกล่าวด้วย

ในการเลือกตั้ง พ.ศ. 2554 นายเทวฤทธิ์ ไม่ได้ลงสมัครรับเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร เพื่อลงสมัครรับเลือกตั้งเป็นนายกองค์การบริหารส่วนจังหวัดบึงกาฬ แต่ไม่ได้รับเลือกตั้ง โดยได้รับคะแนนเป็นลำดับที่ 2 รองจากนายนิพนธ์ คนขยัน

ในปี พ.ศ. 2561 ได้เข้าร่วมงานกับพรรคอนาคตใหม่ ต่อมาลงสมัครรับเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรแบบบัญชีรายชื่อ ลำดับที่ 56 ของพรรค ในการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป พ.ศ. 2562 แต่ไม่ได้รับเลือกตั้ง ต่อมาจึงย้ายไปร่วมงานกับพรรคเพื่อไทย

เครื่องราชอิสริยาภรณ์

• พ.ศ. 2554 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือก ชั้นสูงสุด มหาปรมาภรณ์ช้างเผือก (ม.ป.ช.)
• พ.ศ. 2551 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ชั้นสูงสุด มหาวชิรมงกุฎ (ม.ว.ม.)