เจียนตุย

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เจียนตุย
ชื่ออื่นจือหมาฉิว, หมาถวน, หมา-ยฺเหวียน, เจินไต้
มื้อกินคู่กับชา, กินเป็นขนม
แหล่งกำเนิดนครฉางอาน (ปัจจุบันคือซีอาน), จักรวรรดิถัง
ภูมิภาคเอเชียบูรพา
ส่วนผสมหลักแป้งข้าวเหนียว, เมล็ดงา, และไส้ต่าง ๆ (เช่น เมล็ดบัว ถั่วดำ หรือถั่วแดงกวน)
เจียนตุย
ภาษาจีน煎䭔
ฮั่นยฺหวี่พินอินjiānduī
เยลกวางตุ้งjīndēui
จือหมาฉิว
ภาษาจีน芝麻球
ฮั่นยฺหวี่พินอินzhīmáqiú
เยลกวางตุ้งjīmàkàu
หมาถวน
อักษรจีนตัวเต็ม麻糰
อักษรจีนตัวย่อ麻团
ฮั่นยฺหวี่พินอินmátuán
เยลกวางตุ้งmàtyùn

เจียนตุย (จีน: 煎䭔; "ขนมใส่ไส้ทอด") หรือ จือหมาฉิว (จีน: 芝麻球; "ลูกงา") เป็นขนมของประเทศจีน ซึ่งเป็นเพสตรี (pastry) ทำจากแป้งข้าวเหนียวทอด ภายนอกเคลือบเมล็ดงา มีลักษณะกรุบกรอบและเหนียวหนึบ ภายในเป็นโพรงเกิดจากการขยายตัวของแป้ง ในโพรงนี้ใส่ไส้ทำด้วยเมล็ดบัวกวน บางครั้งใช้ถั่วดำกวนหรือถั่วแดงกวนซึ่งมีรสหวานแทน[1]

ขนมนี้ยังเป็นที่รู้จักว่า หมาถวน (จีน: 麻糰; "ลูกงา") ในภาคเหนือของประเทศจีน หมา-ยฺเหวียน (จีน: 麻圆; "ผลงา") ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศจีน และ เจินไต้ (จีน: 珍袋; "ถุงล้ำค่า") ในไห่หนาน แล้วแต่ภูมิภาคและเขตพื้นที่ทางวัฒนธรรม

อ้างอิง[แก้]

  1. Misty, Littlewood and Mark Littlewood, 2008 Gateways to Beijing: a travel guide to Beijing ISBN 981-4222-12-7, pp. 52.