วัดทองบ่อ
| วัดทองบ่อ | |
|---|---|
 | |
| ชื่อสามัญ | วัดทองบ่อ, วัดเพียประสาท |
| ที่ตั้ง | ตำบลขนอนหลวง อำเภอบางปะอิน จังหวัดพระนครศรีอยุธยา |
| ประเภท | วัดราษฎร์ |
| นิกาย | ธรรมยุติกนิกาย |
| เจ้าอาวาส | พระครูอาทรพิพัฒนโกศล |
 ส่วนหนึ่งของสารานุกรมพระพุทธศาสนา | |
วัดทองบ่อ เป็นวัดราษฎร์สังกัดคณะสงฆ์ฝ่ายธรรมยุติกนิกาย ตั้งอยู่ริมแม่น้ำเจ้าพระยา ในตำบลขนอนหลวง อำเภอบางปะอิน จังหวัดพระนครศรีอยุธยา โดยมีพระครูอาทรพิพัฒนโกศล เป็นเจ้าอาวาส
วัดทองบ่อ เดิมชื่อ วัดเพียประสาท บริเวณที่ตั้งวัดเคยเป็นด่านขนอนเก็บภาษีอากรในสมัยกรุงศรีอยุธยา มีเรื่องเล่าต่อกันมาว่ามีเรือสำเภาใช้ในการขนส่งสินค้าเกิดอับปาง ทำให้เรือพร้อมเสากระโดงจมลง จนมาติดที่หน้าวัด ชาวบ้านช่วยกันเก็บขึ้นมาไว้ที่วัด ชาวบ้านในบริเวณนี้เป็นชาวมอญซึ่งอพยพมาเมื่อครั้งสมัยกรุงศรีอยุธยา ในสมเด็จพระนเรศวรมหาราช ทรงกู้เอกราช เรียกชุมชนนี้ว่า ชุมชนเสากระโดง อย่างไรก็ดีสำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติระบุว่าตั้งวัดเมื่อ พ.ศ. 2328 ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อวันที่ 13 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2491[1]
มีหลักฐานว่าวัดทองบ่อสร้างขึ้นในสมัยกรุงศรีอยุธยาตอนปลาย มีเจดีย์ย่อมุมไม้สิบสอง ศิลปะอยุธยา ภายในบรรจุพระบรมสารีริกธาตุ วัดแห่งนี้มี หลวงพ่อโต เป็นพระประธานในอุโบสถ นอกจากนั้นวัดยังมีพิพิธภัณฑ์พื้นบ้าน และเป็นศูนย์ศึกษาของชาวมอญ อยู่ในศาลาการเปรียญของวัด ได้รวบรวมของมีค่า เช่น เสากระโดงเรือไม้ตะเคียน เรือชนิดต่าง ๆ มีการจัดแสดงพระพุทธรูปศิลปะมอญอันงดงาม พระพุทธรูปหยก อายุถึง 2,000 ปี ภาพวาดกษัตริย์มอญ และคัมภีร์งาช้างจารอักขระภาษามอญโบราณ เป็นต้น[2]
วัดยังมีประเพณีชาวมอญ เช่นการประเพณีสงกรานต์ชาวรามัญเป็นประจำ มีประเพณีตักบาตรน้ำผึ้ง การเล่นสะบ้า และอื่น ๆ[3]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "วัดทองบ่อ". สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ.
- ↑ "พิพิธภัณฑ์มอญ วัดทองบ่อ". การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย (ททท.).
- ↑ "สงกรานต์ชาวมอญเมืองกรุงเก่า "วัดทองบ่อ" คึกคัก". สยามรัฐ.