ยูโรเปียนคัพ นัดชิงชนะเลิศ 1979
| รายการ | ยูโรเปียนคัพ ฤดูกาล 1978–79 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
| วันที่ | 30 พฤษภาคม ค.ศ. 1979 | ||||||
| สนาม | โอลิมเปียสตาดิโอน | ||||||
| ผู้ชม | 68,500 คน[1] | ||||||
ยูโรเปียนคัพ นัดชิงชนะเลิศ 1979 เป็นการแข่งขันฟุตบอลที่จัดขึ้นที่โอลิมเปียสตาดีโอน เมืองมิวนิก ประเทศเยอรมนีตะวันตก เมื่อวันที่ 30 พฤษภาคม ค.ศ. 1979 เทรเวอร์ ฟรานซิสทำประตูชัยในนัดนี้ ทำให้นอตทิงแฮมฟอเรสต์เอาชนะมัลเมอ เอฟเอฟ จากสวีเดน 1–0 กลายเป็นแชมป์ยุโรปเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์สโมสร ชัยชนะครั้งนี้ถือเป็นชัยชนะครั้งที่ 3 ติดต่อกันของทีมจากอังกฤษในนัดชิงชนะเลิศยูโรเปียนคัพ ต่อจากชัยชนะของลิเวอร์พูลในปี 1977 และ 1978
ปูมหลัง[แก้]
น่าเสียดายที่ 2 ผู้เล่นที่ดีที่สุดของมัลเมอ – กองกลาง โบ ลาร์สสัน และกองหลัง รอย แอนเดอร์สัน – ถูกตัดออกจากทีมเนื่องจากอาการบาดเจ็บ ขณะที่กัปตันทีมและกองกลางคนสำคัญ สตาฟฟาน แท็ปเปอร์ นิ้วเท้าหักในการฝึกซ้อมก่อนรอบชิงชนะเลิศ มัลเมอใช้แท็คติคเกมรับแบบเดียวกับที่คลับ บรูช ทีมจากเบลเยียมเคยใช้ที่เวมบลีย์ในเกมพบลิเวอร์พูลในรอบชิงชนะเลิศเมื่อ 12 เดือนก่อน อย่างไรก็ตาม ยังมีเรื่องราวที่น่าจดจำอีก 1 เรื่องที่ต้องเล่าสู่กันฟัง ย้อนกลับไปในเดือนกุมภาพันธ์ ไบรอัน คลัฟเลือกที่จะใช้เงินที่ฟอเรสต์ได้รับจากการคว้าแชมป์ลีกในปี ค.ศ. 1978 กับกองหน้าจากเบอร์มิงแฮมซิตี คลัฟทำให้เทรเวอร์ ฟรานซิสกลายเป็นนักฟุตบอลค่าตัว 1 ล้านปอนด์คนแรกของอังกฤษเมื่อคลัฟเซ็นสัญญาคว้าฟรานซิสมายังนอตทิงแฮม แต่กฎของยูฟ่ากำหนดว่าเขาไม่สามารถเล่นฟุตบอลยุโรปได้อีก 3 เดือน ดังนั้นการแข่งขันนัดแรกที่ฟรานซิสลงเล่นจึงเป็นนัดชิงชนะเลิศ และด้วยอาการบาดเจ็บของมาร์ติน โอนีล และอาร์ชี่ เก็มมิลล์ที่คลัฟไม่ได้เลือก ทำให้ฟรานซิสได้รับเลือกให้ลงเล่นเป็นครั้งแรกในการแข่งขันฟุตบอลสโมสรยุโรป
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "UEFA Champions League Statistics Handbook 2012/13" (PDF). uefa.com.