พรรคประชาชนปาเลสไตน์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

พรรคประชาชนปาเลสไตน์ (Palestinian People's Party; ภาษาอาหรับ: حزب الشعب الفلسطيني Hizb al-Sha'b al-Filastini) ก่อตั้งเมื่อ พ.ศ. 2525 ในฐานะพรรคคอมมิวนิสต์ปาเลสไตน์ เป็นพรรคสังคมนิยมในเขตปกครองปาเลสไตน์และบริเวณอื่นๆของชาวปาเลสไตน์

พรรคคอมมิวนิสต์ปาเลสไตน์เริ่มก่อตั้งตั้งแต่ พ.ศ. 2462 หลังจากการก่อตั้งรัฐอิสราเอลและจอร์แดนผนวกดินแดนเวสต์แบงก์เป็นของตน กลุ่มคอมมิวนิสต์ในเวสต์แบงก์รวมเข้ากับพรรคคอมมิวนิสต์จอร์แดนซึ่งได้รับการสนับสนุนจากชาวปาเลสไตน์ด้วย พรรคได้รับการสนับสนุนจากขบวนการต่างๆของปาเลสไตน์และประชาชนในเวสต์แบงก์จนถึง พ.ศ. 2513 จากนั้นเริ่มลดลง ส่วนในฉนวนกาซา มีการก่อตั้งพรรคคอมมิวนิสต์ของชาวปาเลสไตน์อีกพรรคหนึ่ง

ในเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2525 พรรคคอมมิวนิสต์ดั้งเดิมได้จัดการประชุมและตกลงจัดตั้งพรรคคอมมิวนิสต์ปาเลสไตน์ขึ้นใหม่ พรรคใหม่นี้มีความสัมพันธ์กับองค์กรปลดปล่อยปาเลสไตน์และเข้าร่วมกับองค์กรใน พ.ศ. 2530สมาชิกของพรรคได้เข้าร่วมในผู้บริหารระดับสูงขององค์กรปลดปล่อยปาเลสไตน์ในเดือนเมษายนของปีนั้น[1]

พรรคประชาชนปาเลสไตน์มีบทบาทสำคัญในการกระตุ้นให้คนระดับล่างสนับสนุนการลุกขึ้นต่อสู้ และภายใต้การนำของบาชีร บัรเฆาตี ได้มีบทบาทสำคัญในการประเมินทฤษฎีของมาร์กและเลนินใหม่ว่าเป็นปรัชญาทางการเมืองมากกว่าองค์กรคอมมิวนิสต์อื่นๆในบริเวณนั้น ได้มีการเปลี่ยนชื่อใหม่เมื่อ พ.ศ. 2534 หลังการล่มสลายของสหภาพโซเวียต มาเป็นพรรคประชาชนปาเลสไตน์ซึ่งสนับสนุนการต่อสู้ในปาเลสไตน์จนกว่าจะได้รับการปลดปล่อย

กลุ่มนี้สนับสนุนข้อตกลงออสโล ใน พ.ศ. 2545 เลขาธิการทั่วไปของพรรค มุสตาฟา บัรเฆาตีแยกออกไปตั้งพรรคการเริ่มต้นชาติปาเลสไตน์ ในการเลือกตั้งประธานาธิบดีเมื่อเดือนมกราคม พ.ศ. 2548 พรรคส่งผู้สมัครคือบัสซัม อัล-ซัลฮี ได้คะแนนเสียง 2.67%[2] ในการเลือกตั้งสภานิติบัญญัติของปาเลสไตน์ พ.ศ. 2549 พรรคเข้าร่วมในกลุ่มอัล-บาดีลซ่งเป็นกลุ่มของพรรคฝ่ายซ้ายกับแนวร่วมประชาธิปไตยเพื่อการปลดปล่อยปาเลสไตน์ สหภาพประชาธิปไตยปาเลสไตน์และผู้สมัครอิสระ ได้คะแนนเสียง 2.8% และได้ 2 ที่นั่งจากทั้งหมด 132 ที่นั่ง

อ้างอิง[แก้]

  1. Gresh, Alain. Review: Palestinian Communists and the Intifadah. Middle East Report, No. 157, Israel Faces the Uprising. (Mar. - Apr., 1989), pp. 34-36. Gresh argues that the inclusion of PCP into the PLO leadership indicated an increased influence of the Soviet Union in intra-Palestinian politics.
  2. "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-01-12. สืบค้นเมื่อ 2005-01-12.

ปหล่งข้อมูลอื่น[แก้]