ผู้ใช้:Iuwday/ทดลองเขียน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ห้าผู้อาวุโสใหญ่[แก้]

ห้าผู้อาวุโสใหญ่ หรือ โกะไทโร (ญี่ปุ่น: 五大老โรมาจิGo-Tairō) หมายถึง คณะไดเมียว (大名) ที่มีอำนาจทั้งห้าท่าน ซึ่งทำหน้าที่บริหารราชการแผ่นดิน และเป็นที่ปรึกษาให้กับห้าผู้ตรวจการ (五奉行 "โกบุเกียว") ซึ่งได้รับการจัดตั้งขึ้นโดยโทโยโตมิ ฮิเดโยชิเพื่อปกครองเกียวโตและพื้นที่โดยรอบใน ค.ศ. 1585[1]

การลงนามของห้าผู้อาวุโสใหญ่ในเอกสาร

ห้าผู้อาวุโสใหญ่ก่อตั้งโดยโทโยโตมิ ฮิเดโยชิผู้สำเร็จราชการแผ่นดินนอกราชการ (太閤 "ไทโกะ") ก่อนที่จะพิราลัย [2] โทโยโตมิ ฮิเดโยริลูกชายของเขายังมีอายุเพียงห้าขวบเท่านั้น จึงยังไม่สามารถว่าราชการแผ่นดินได้ด้วยตนเอง ด้วยเหตุนี้ฮิเดโยชิจึงจำเป็นต้องให้ห้าผู้อาวุโสใหญ่ทำหน้าบริหารราชการแทนชั่วคราว จนกว่าทายาทของเขาจะบรรลุนิติภาวะและสามารถว่าราชการได้ด้วยตนเอง

รายนามห้าผู้อาวุโสใหญ่[แก้]

รายนามห้าผู้อาวุโสใหญ่
รูป รายนาม หมายเหตุ
โทกูงาวะ อิเอยาซุ เป็นผู้ก่อตั้งและโชกุนคนแรกของรัฐบาลโชกุนโทกูงาวะ
โมริ เทรูโมโตะ เป็นผู้สั่งให้สร้างปราสาทฮิโรชิมะ
มาเอดะ โทชิอิเอะ
มาเอดะ โทชินากะ เป็นลูกชายของมาเอดะ โทชิอิเอะ ซึ่งได้สืบทอดตำแหน่งสมาชิกของห้าผู้อาวุโสใหญ่ใน ค.ศ. 1599
อุคิตะ ฮิเดอิเอะ ถึงแก่อสัญกรรมด้วยอาการป่วยใน ค.ศ. 1655
อุเอสุกิ คาเกะคัตสึ รับตำแหน่งต่อจากทาคาคาเงะ โคบายะคาวะ
ทาคาคาเงะ โคบายะคาวะ ผู้อาวุโสใหญ่ท่านที่หก

ข้อมูลอ้างอิง[แก้]

  1. "五大老の序列や五奉行との違いなどについて解説!". 歴史をわかりやすく解説!ヒストリーランド (ภาษาญี่ปุ่น). 2016-08-04. สืบค้นเมื่อ 2018-06-10.
  2. Mikiso, Hane; Perez, Louis G. (2014-11-11). Premodern Japan : a historical survey (2nd ed.). Boulder, CO. p. 180. ISBN 978-0-81334970-1. OCLC 895428280.

ชีวิต[แก้]

เซี่ยวอี้หวงไท่โฮ่วเสด็จพระราชสมภพเมื่อวันที่ 16 พฤษภาคม รัชศกหงอู่ปีที่ 30 (ค.ศ. 1397) เป็นชาวเมืองตานถู (丹徒)[1]

รัชศกหย่งเล่อปีที่ 10 (ค.ศ. 1412) เข้ารับราชการในวัง

รัชศกซวนเต๋อปีที่ 3 (ค.ศ. 1428) อู๋ฮองไทเฮาทรงมีพระประสูติกาลพระราชโอรสนามว่า เจ้าชายจู ฉีอฺวี้ ซึ่งต่อมาภายหลังได้ขึ้นครองราชสมบัติเป็นจักรพรรดิ มีพระนามรัชศกว่าจิ่งไท่ ต่อมาอู๋ฮองไทเฮาจึงได้รับการสถาปนาขึ้นเป็นพระภรรยาเจ้าชั้น เฟย (皇妃) ได้รับพระราชทานนามว่า เสียน (贤) จึงมีพระนามาภิไธยว่า หวงเสียนเฟย (皇贤妃) หรือ เสียนเฟย (贤妃)[2]

เมื่อเจ้าชายจู ฉีอฺวี้ขึ้นครองราชบัลลังก์เป็นจักรพรรดิ ทรงสถาปนาพระราชมารดาเสียนเฟยสกุลอู๋ (吴贤妃) เป็น ฮองไทเฮา [3]

ในเช้าตรู่วันที่ 17 เดือนแรกของรัชศกจิ่งไท่ปีที่ 8 (ค.ศ. 1457) จักรพรรดิหมิงอิงจงได้ก่อการฟื้นฟูพระราชอำนาจกลับขึ้นครองราชย์อีกครั้ง

หลังจากที่จักรพรรดิจิ่งไท่เสด็จสวรรคต อู๋ฮองไทเฮาถูกถอดพระราชอิสริยยศเป็น ซวนเมี่ยวหวงเสียนเฟย (宣庙皇贤妃)

16 ธันวาคม รัชศกเทียนชุ่นปีที่ 5 (16 มกราคม ค.ศ. 1462) อู๋ฮองไทเฮาในฐานะซวนเมี่ยวหวงเสียนเฟยเสด็จทิวงคต จักรพรรดิหมิงอิงจงทรงพระราชทานพระสมัญญานามว่า หรงซือเสียนเฟย (荣思贤妃)

เดือนตุลาคม รัชศกฉงเจินปีที่ 17 (ค.ศ. 1644) เมื่อจักรพรรดิหงกวงเสด็จขึ้นครองราชบัลลังก์ ทรงพระราชทานพระสมัญญานามว่า เซี่ยวอี้เหวินฮุ่ยชูเซิ่นฉื่อเหรินคฺวงเทียนซีเซิ่งหวงไท่โฮ่ว (孝翼温惠淑慎慈仁匡天锡圣皇太后)[4][5]


ข้อมูลเพิ่มเติม[แก้]

  • 《罪惟录列传卷之二》
  • 《明史卷一百一十三》,出自《明史》
  • 《荣思贤妃圹志》妃姓吴氏,出为镇江府丹徒县人。父彦名,母神氏。妃生而婉静,以永乐十年八月二日,选召入掖庭,时年十六。得侍宣宗章皇帝於青宫。宣德三年,生郕戾王,後进封贤妃。承顺太皇太后及圣烈慈寿皇太后,以敬慎闻。景泰中,尝僭加太后号。今上复位之初,仍号贤妃。生以洪武三十年五月十六日,而薨於天顺五年十二月十六日,享年六十有五。妃於今上为庶母,薨之日,上追念先帝,甚哀悼之,为辍视朝,治丧以礼,谥曰荣思。圣烈慈寿皇太后、中宫、皇太子及亲王皆致奠。择以天顺六年□□□九日,葬於金山之原。呜呼!妃出自名族,□皇家。柔明以治性,祇和以保身。安享富贵,寿考令终,生荣死哀,无遗憾矣。是用誌於幽石,传示永久云。

อ้างอิง[แก้]

  1. 《明史》和《明实录》
  2. 《明史卷一百十三·列传第一》
  3. 《明史·卷一百一十三·列传第一》 :景帝即位,尊(吴贤妃)为皇太后。
  4. 查继佐.罪惟录[M].山东.齐鲁书社.2014
  5. 《小腆纪传·卷第二》:癸酉(十九日),命丁魁楚以原官总督两广军务。复景帝母吴氏为皇太后,谥曰「孝翼温惠、淑慎慈仁、匡天锡圣皇太后」。



เซี่ยวอี้ฮองไทเฮา[แก้]

จักรพรรดิหมิงไท่จู่
จักรพรรดิจีน
{{{alt}}}
พระบรมฉายาสาทิสลักษณ์ของจักรพรรดิหมิงไท่จู่
ปัจจุบันถูกประดิษฐาน ณ พิพิธภัณฑ์พระราชวังแห่งชาตินครไทเป ประเทศไต้หวัน
จักรพรรดิรัชกาลที่ 1 แห่งราชวงศ์หมิง
ครองราชย์23 มกราคม ค.ศ.1368 - 24 มิถุนายน ค.ศ.1398
ก่อนหน้าไม่มี (ก่อตั้งราชวงศ์)
ถัดไปจักรพรรดิเจี้ยนเหวิน
จักรพรรดิจีน
ครองราชย์7 23 มกราคม ค.ศ.1368 - 24 มิถุนายน ค.ศ.1398
ก่อนหน้าจักรพรรดิหยวนฮุ่ยจง
ถัดไปจักรพรรดิเจี้ยนเหวิน
พระเจ้าอู๋
(吳王)
ครองราชย์4 กุมภาพันธ์ ค.ศ.1364 - 23 มกราคม ค.ศ.1368
3 ปี 353 วัน)
ก่อนหน้าพระองค์แรกแห่งราชวงศ์หมิง
ถัดไปสถาปนาพระองค์เป็นจักรพรรดิ
ข้อมูลส่วนพระองค์
ลำดับพระยศ吳國公 →吳王 →皇帝
ฐานันดรศักดิ์จักรพรรดิ
พระราชสมภพ29 ตุลาคม ค.ศ. 1328(1328-10-29) ปฏิทินกริกอเรียน
เหาโจว, Anhui, ราชวงศ์หยวน
สวรรคต24 มิถุนายน ค.ศ. 1398(1398-06-24) (69 ปี)
นานจิง, มณฑลเจียงซู, ราชวงศ์หมิง
ฝังพระบรมศพสุสานหลวงหมิงเซี่ยว, หนานจิง
พระนามทั้งหมด
รัชศก
หงอู่ (洪武): 23 มกราคม ค.ศ. 1328 - 5 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1398
พระสมัญญานาม
"แบบสั้น"
เกาหวงตี้
高皇帝
"แบบยาว"
  • ชินหมิงฉีหยุนจวินเต๋อเฉิงกงถงเทียนต้าเซี่ยวเกาหวงตี้
    欽明啟運俊德成功統天大孝高皇帝
    (เฉลิมพระสมัญญานามโดยจักรพรรดิเจี้ยนเหวิน)
  • เซิ่งเสินเหวินหวู่ชินหมิงฉีหยุนจวินเต๋อเฉิงกงถงเทียนต้าเซี่ยวเกาหวงตี้
    聖神文武欽明啟運俊德成功統天大孝高皇帝
    (เฉลิมพระสมัญญานามโดยจักรพรรดิเฉิงจู่)
  • ไคเทียนสิงเต้าจ้าวจี้ลี่จี๋ต้าเชิ่งจื้อเสินเหรินเหวินอี้อู่จวินเต๋อเฉิงกงเกาหวงตี้
    开天行道肇纪立极大圣至神仁文义武俊德成功高皇帝
    (เฉลิมพระสมัญญานามโดยจักรพรรดิซื่อจง)
พระอารามนาม
ไท่จู่ (太祖)
คู่อภิเษกจักรพรรดินีหม่า
พระมเหสีชายาเฉิงมู่กุ้ยเฟยสกุลซุน (成穆贵妃孙氏)
หวังกุ้ยเฟย (汪贵妃)
จ้าวกุ้ยเฟย (赵贵妃)
ซูเฟยสกุลหลี่ (淑妃李氏)
พระราชบิดาเหรินจงชุ่นหวงตี้จู ชื่อเจิน
พระราชมารดาชุ่นหวงโฮ่วตระกูลเฉิน
พระราชบุตรพระราชโอรส
พระราชธิดา
  • เจ้าหญิงหลินอัน
  • เจ้าหญิงหนิงกั๋ว
  • เจ้าหญิงฉงหนิง
  • เจ้าหญิงอันชิ่ง
    ดูต่อในบทความ
ราชวงศ์ราชวงศ์หมิง ราชตระกูลจู