จังหวัดคาลิงกา
จังหวัดคาลิงกา | |
|---|---|
จังหวัด | |
 ภูเขาในจังหวัดคาลิงกา | |
 ตรา | |
 ที่ตั้งในประเทศฟิลิปปินส์ | |
| ประเทศ |  ฟิลิปปินส์ |
| เขต | เขตบริหารคอร์ดิลเยรา |
| ก่อตั้ง | 14 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1995 |
| เมืองหลัก | ตาบุก |
| การปกครอง | |
| • ประเภท | สภาจังหวัด |
| • ผู้ว่าราชการจังหวัด | Jocel Baac (Liberal Party) (Sr. Felisa Pedro) |
| • Congressman | Allen Jesse Mangaoang (Liberal Party) |
| • รองผู้ว่าราชการจังหวัด | James Eduba(Nacionalista Party) |
| พื้นที่[1] | |
| • ทั้งหมด | 3,231.25 ตร.กม. (1,247.59 ตร.ไมล์) |
| อันดับพื้นที่ | 41 จาก 81 |
| ความสูงจุดสูงสุด (ภูเขาบินูลูอัน) | 2,329 เมตร (7,641 ฟุต) |
| ประชากร (ค.ศ. 2015)[2] | |
| • ทั้งหมด | 212,680 คน |
| • อันดับ | 71 จาก 81 |
| • ความหนาแน่น | 66 คน/ตร.กม. (170 คน/ตร.ไมล์) |
| • อันดับความหนาแน่น | 78 จาก 81 |
| เขตการปกครอง | |
| • นครอิสระ | 0 |
| • นคร | 1 (ตาบุก) |
| • เทศบาล | |
| • บารังไกย์ | 152 |
| • Districts | Lone district of Kalinga |
| เขตเวลา | UTC+8 (PHT) |
| รหัสไปรษณีย์ | 3800–3808 |
| ไอดีดี : รหัสโทรศัพท์ | +63 (0)74 |
| รหัส ISO 3166 | PH |
| ภาษา | |
| เว็บไซต์ | www |
จังหวัดคาลิงกา (อีโลกาโน: Probinsia ti Kalinga; ฟิลิปปินส์: Lalawigan ng Kalinga) เป็นจังหวัดที่ไม่มีทางออกสู่ทะเลในเขตบริหารคอร์ดิลเยรา เกาะลูซอน ประเทศฟิลิปปินส์ มีเมืองหลักคือตาบุก โดยจังหวัดคาลิงกาแยกตัวออกจากจังหวัดคาลิงกา-อาปาเยาในปี ค.ศ. 1995
อาณาเขตติดต่อกับจังหวัดบูลูบุนดูคินทางทิศใต้, จังหวัดอาบราทางทิศตะวันตก, จังหวัดอีซาเบลาทางทิศตะวันออก, จังหวัดคากายันทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ และจังหวัดอาปาเยาทางทิศเหนือ
ภูมิศาสตร์[แก้]
จังหวัดคาลิงกามีพื้นที่ 3,231.25 ตารางกิโลเมตร ครอบคลุมพื้นที่ตอนกลางของเขตบริหารคอร์ดิลเยราบนเกาะลูซอน ภูมิประเทศส่วนใหญ่เป็นภูเขาสูงตั้งแต่ 1,500-2,500 เมตร พื้นที่ทางตะวันตกของเป็นที่สูงชันและที่ราบในหุบเขา ส่วนทางตะวันออกเป็นตีนเขาแบบไล่ระดับ ป่าพบได้ตามพื้นที่สูง ส่วนพื้นที่ต่ำจะเป็นทุ่งหญ้า
ภูมิอากาศ[แก้]
อุณหภูมิโดยเฉลี่ยอยู่ระหว่าง 17-22 องศาเซลเซียส และมีสภาพภูมิอากาศแบบที่ 3 ของประเทศ ฤดูแล้งเริ่มตั้งแต่เดือนพฤศจิิกายน-เมษายน ส่วนฤดูฝนอยู่ในช่วงที่เหลือ ปริมาณน้ำฝนจะมากในเดือนกรกฎาคม-ตุลาคม
อุทกวิทยา[แก้]
แม่น้ำสายหลักคือแม่น้ำชิโก ซึ่งมีต้นน้ำอยู่ที่จังหวัดบูลูบุนดูคิน และไหลไปรวมกับแม่น้ำคากายัน แม่น้ำชิโกมีลำน้ำสาขาหลายสาย ได้แก่ แม่น้ำบูน็อก, แม่น้ำตานูดัน, แม่น้ำบีกา, แม่น้ำปาซิล, แม่น้ำปอสวอย, แม่น้ำเดาอังกัน, แม่น้ำมาบากา และแม่น้ำซัลตัน นอกจากนี้ยังสามารถพบทะเลสาบขนาดเล็กภายในจังหวัดได้อีกด้วย
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "List of Provinces". PSGC Interactive. Makati, Philippines: National Statistical Coordination Board. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 17, 2013. สืบค้นเมื่อ January 2, 2014.
- ↑ "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-10-10. สืบค้นเมื่อ 2018-03-28.
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ จังหวัดคาลิงกา
ดูข้อมูลทางภูมิศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับ จังหวัดคาลิงกา ที่โอเพินสตรีตแมป
สถานที่ใกล้เคียงกับจังหวัดคาลิงกา | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||||||||||
| นานาชาติ | |
|---|---|
| ประจำชาติ | |
 | บทความประเทศ ดินแดน หรือเขตการปกครองนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |