คณปูรกะ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

คณปูรกะ (อ่านว่า คะนะปูระกะ) แปลว่า ผู้ทำให้คณะเต็มจำนวน, ผู้ทำให้ครบองค์ประชุม

คณปูรกะ เป็นภาษาพระวินัย หมายถึงภิกษุผู้เข้าร่วมทำสังฆกรรมที่ทำให้ครบคณะพอดี กล่าวคือในการทำสังฆกรรมของสงฆ์มีข้อกำหนดไว้ชัดเจนว่าจะต้องมีภิกษุเข้าร่วมประชุมกี่รูป เช่น 4 รูป 5 รูป 20 รูป แล้วแต่ชนิดของสังฆกรรม

ถ้ามีภิกษุขาดไปหนึ่งหรือสองรูป ถือว่าไม่ครบองค์สงฆ์หรือองค์ประชุม ทำสังฆกรรมนั้นไม่ได้ ทำไปก็ไม่ขึ้น ถือเป็นโมฆะ ต่อเมื่อมีภิกษุอื่นมาสมทบตามจำนวนที่ขาดจึงครบองค์สงฆ์พอดีแล้วทำสังฆกรรมนั้นได้ เรียกภิกษุที่มาสมทบทำให้ครบองค์สงฆ์นั้นแหละว่า คณปูรกะ

อ้างอิง[แก้]