กูวิฮ์
 กูวิฮ์หลากสี | |
| ชื่ออื่น | กูเว (อินโดนีเซีย), Kueh (ฮกเกี้ยนและแต้จิ๋ว) |
|---|---|
| มื้อ | ขนม |
| แหล่งกำเนิด | เอเชียตะวันออกเฉียงใต้[1][2] |
| ภูมิภาค | เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ |
| ชาติที่มีอาหารประจำชาติที่เกี่ยวข้อง | บรูไน, มาเลเซีย, สิงคโปร์, อินโดนีเซีย (กูเว) |
| ส่วนผสมหลัก | ขนมหลากชนิด |
| รูปแบบอื่น | คาคานิน |
กูวิฮ์ (มลายู: kuih) เป็นขนมหรือของหวานขนาดพอดีคำที่พบได้ทั่วไปในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ มีความหมายค่อนข้างกว้างซึ่งอาจรวมถึงสิ่งของที่เรียกว่า เค้ก คุกกี้ เกี๊ยว พุดดิง บิสกิต หรือขนมอบ และมักทำจากข้าวหรือข้าวเหนียว คำว่า กูวิฮ์ ใช้กันอย่างแพร่หลายในมาเลเซีย บรูไน และสิงคโปร์ และ กูเวะฮ์ หรือ กูเว ใช้ในอินโดนีเซีย แม้ว่าจะเรียกด้วยชื่ออื่นแต่ก็สามารถพบสิ่งที่คล้ายคลึงกับกูวิฮ์ในประเทศเพื่อนบ้านเช่น เวียดนาม ไทย พม่า ตัวอย่างเช่น กูเวลาปิซ ที่เป็นขนมนึ่งหลากสี (ขนมชั้น) และ กูวิฮ์บิงกาอูบี สามารถพบได้ในพม่า ไทย และเวียดนาม ในฟิลิปปินส์มักเรียกกูวิฮ์เป็นภาษาตากาล็อกว่า คาคานิน
กูวิฮ์ไม่จำกัดเฉพาะอาหารบางมื้อ แต่สามารถรับประทานได้ตลอดทั้งวัน เป็นส่วนหนึ่งของงานเฉลิมฉลองของชาวมาเลเซีย อินโดนีเซีย บรูไน และสิงคโปร์ เช่น ฮารีรายอ ตรุษจีน (ซึ่งชาวเปอรานากันเรียกเป็นภาษามลายูว่า ตาฮุนบารูจีนา) กูวิฮ์หลายชนิดมีรสหวาน แต่กูวิฮ์บางชนิดก็เป็นอาหารคาว[1] ในรัฐปะลิส เกอดะฮ์ เปรัก และกลันตันทางตอนเหนือของมาเลเซียตะวันตก กูวิฮ์ (กูวิฮ์-มูวิฮ์ ในภาษามลายู) มักมีรสหวาน ในรัฐเนอเกอรีเซิมบีลัน มะละกา และเซอลาโงร์ทางตอนใต้ของมาเลเซียตะวันตก สามารถพบกูวิฮ์คาวได้ กูวิฮ์มักจะนึ่งมากกว่าอบดังนั้นจึงแตกต่างจากเค้กตะวันตกหรือขนมพัฟมากในด้านเนื้อสัมผัส รสชาติ และลักษณะ
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 Opalyn Mok (27 March 2016). "Malaysian kuih: A marriage of flavours and cultures". The Malay Mail. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-09-04. สืบค้นเมื่อ 4 September 2017.
- ↑ May Seah. "Singapore kuih: Different Type Of Kueh In Singapore". Channelnewsasia. สืบค้นเมื่อ 29 May 2020.