ข้ามไปเนื้อหา

โฆยาเดเซเรน

พิกัด: 13°49′39.0″N 89°22′09.0″W / 13.827500°N 89.369167°W / 13.827500; -89.369167
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
แหล่งโบราณคดีโฆยาเดเซเรน *
  แหล่งมรดกโลกโดยยูเนสโก
ซากหมู่บ้านมายาแห่งโฆยาเดเซเรนใน ค.ศ. 2012
พิกัด13°49′39.0″N 89°22′09.0″W / 13.827500°N 89.369167°W / 13.827500; -89.369167
ประเทศ เอลซัลวาดอร์
ภูมิภาค **ลาตินอเมริกาและแคริบเบียน
ประเภทมรดกทางวัฒนธรรม
เกณฑ์พิจารณา(iii), (iv)
อ้างอิง675
ประวัติการขึ้นทะเบียน
ขึ้นทะเบียน1993 (คณะกรรมการสมัยที่ 17)
พื้นที่3,200 ha (7,900 เอเคอร์)
โฆยาเดเซเรนตั้งอยู่ในเอลซัลวาดอร์
โฆยาเดเซเรน
ที่ตั้งของโฆยาเดเซเรนในเอลซัลวาดอร์และมีโซอเมริกา
โฆยาเดเซเรนตั้งอยู่ในมีโซอเมริกา
โฆยาเดเซเรน
โฆยาเดเซเรน (มีโซอเมริกา)
* ชื่อตามที่ได้ขึ้นทะเบียนในบัญชีแหล่งมรดกโลก
** ภูมิภาคที่จัดแบ่งโดยยูเนสโก

โฆยาเดเซเรน (สเปน: Joya de Cerén; แปลว่า อัญมณีแห่งเซเรน) เป็นแหล่งโบราณคดีแห่งหนึ่งในหุบเขาซาโปติตัน จังหวัดลาลิเบร์ตัด ประเทศเอลซัลวาดอร์ ห่างจากกรุงซานซัลวาดอร์ไปทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ 36 กิโลเมตร[1] ประกอบด้วยหมู่บ้านเกษตรกรรมในอารยธรรมมายาสมัยก่อนโคลัมบัส คาดกันว่าแหล่งนี้มีการตั้งถิ่นฐานอยู่ระหว่าง ค.ศ. 200 ถึง ค.ศ. 600[1]

โฆยาเดเซเรนเป็นที่รู้จักจากการเก็บรักษาหลักฐานการตั้งถิ่นฐานในมีโซอเมริกาสมัยคลาสสิกไว้อย่างดีเยี่ยม บริเวณนี้ถูกฝังอยู่ภายใต้เถ้าถ่านภูเขาไฟโลมากัลเดราซึ่งปะทุเมื่อประมาณ ค.ศ. 600[2] บางครั้งแหล่งโบราณคดีนี้จึงได้รับการขนานนามว่าเป็น "ปอมเปอีแห่งอเมริกา"[3] โดยเปรียบเทียบกับซากเมืองโบราณที่มีชื่อเสียงของจักรวรรดิโรมัน ความอุดมสมบูรณ์ของซากทางบรรพพฤกษศาสตร์พื้นบ้าน (paleoethnobotany) ที่ค้นพบที่โฆยาเดเซเรนเมื่อเปรียบเทียบกับแหล่งโบราณคดีมายาอื่น ๆ ทำให้โฆยาเดเซเรนมีความสำคัญเป็นพิเศษในการศึกษาชีวิตประจำวันของชุมชนเกษตรกรรมมายาโบราณ

สิ่งสำคัญอย่างหนึ่งคือการค้นพบทุ่งมันสำปะหลังโบราณซึ่งมีขนาดอย่างน้อยหนึ่งในสามของสนามฟุตบอล ถือเป็นตัวอย่างแรกในแหล่งโบราณคดีโลกใหม่ที่ได้รับการพิสูจน์ระบุว่าเป็นแปลงเพาะปลูกมันสำปะหลัง[4] โฆยาเดเซเรนได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นแหล่งมรดกโลกโดยยูเนสโกใน ค.ศ. 1993 และในปัจจุบันเป็นสถานที่ท่องเที่ยวหลักแห่งหนึ่งของเอลซัลวาดอร์[1]

อ้างอิง

[แก้]
  1. 1.0 1.1 1.2 Castellanos, p. 94.
  2. Conyers, pp. 377–378.
  3. Llorente, Analía. "Joya de Cerén, el extraordinario sitio precolombino en el El Salvador que fue cubierto por la erupción de un volcán hace 1.400 años y sigue intacto". BBC Mundo (ภาษาสเปน). สืบค้นเมื่อ 7 ตุลาคม 2020.
  4. CU team discovers Mayan crop system. เก็บถาวร 15 กรกฎาคม 2015 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน University of Colorado at Boulder, 16 มิถุนายน 2009

บรรณานุกรม

[แก้]
  • Castellanos, Carolina, and Descamps, Francoise 2004 Joya de Cerén, El Salvador: site interpretation in participatory management planning. Blackwell Publishing. 56(3), 94–103.
  • Conyers, Lawrence B. (1996) "Archaeological evidence for dating the Loma Caldera eruption, Ceren, El Salvador", in Geoarchaeology Vol. 11, Iss. 5, pp. 377–391.