เฟอร์รารี่ เอฟ50
หน้าตา
เฟอร์รารี่ เอฟ50 | |
---|---|
ภาพรวม | |
บริษัทผู้ผลิต | เฟอร์รารี่ |
เริ่มผลิตเมื่อ | ค.ศ. 1995 – 1997 & 2001[1] (349 produced) |
แหล่งผลิต | มาราเนลโล, ประเทศอิตาลี |
ผู้ออกแบบ | พินินฟารินา |
ตัวถังและช่วงล่าง | |
ประเภท | รถยนต์นั่งสมรรถนะสูง (Sports car) |
รูปแบบตัวถัง | 2 ประตู เบอร์ลิเนตทา |
โครงสร้าง | เครื่องยนต์กลางลำหลัง ขับเคลื่อนสองล้อท้าย (RMR) |
จำนวนประตู | 2 แบบบานเปิดธรรมดา |
รุ่นที่คล้ายกัน | เฟอร์รารี่ เอฟ50 จีที |
ระบบส่งกำลัง | |
เครื่องยนต์ | 4.7 L DOHC 65 องศา V12[2] |
ระบบเกียร์ | เกียร์ธรรมดา 6 จังหวะ |
มิติ | |
ระยะฐานล้อ | 2,580 mm (101.6 in) |
ความยาว | 4,480 mm (176.4 in) |
ความกว้าง | 1,986 mm (78.2 in) |
ความสูง | 1,121 mm (44.1 in) |
น้ำหนัก | 1,397 kg (3,080 lb) [3] |
ระยะเหตุการณ์ | |
รุ่นก่อนหน้า | เฟอร์รารี่ เอฟ40 |
รุ่นต่อไป | เฟอร์รารี่ เอ็นโซ |
เฟอร์รารี่ เอฟ50 (อังกฤษ: Ferrari F50) เป็นรถยนต์นั่งสมรรถนะสูง เครื่องยนต์กลางลำหลัง ขับเคลื่อนสองล้อท้าย (RMR) 2 ประตู 2 ที่นั่ง ผลิตโดยบริษัทรถยนต์สัญชาติอิตาลี เฟอร์รารี่ ระหว่างปี 1995-1997 ที่เมืองมาราเนลโล ประเทศอิตาลี เอฟ50 ถือเป็นรุ่นสูงสุดของค่าย ซึ่งพัฒนาต่อจากเอฟ40 รถได้รับการออกแบบให้เปิดประทุน ใช้เครื่องยนตร์ขนาด 4.7 ลิตร V12 ซึ่งพัฒนามาจากเครื่องยนตร์ 3.5 ลิตร V12 ที่ใช้กับ เฟอร์รารี่ 641 ซึ่งอาแล็ง พร็อสต์ เป็นผู้ขับ ในการแข่งฟอร์มูลาวัน[4]
เอฟ50 ผลิตขึ้นมาเพียง 349 คันเท่านั้นโดยปิดสายการผลิตคันสุดท้าย เมื่อเดือนกรกฎาคม 1997 รถสามารถทำอัตราเร่ง 0-100 กม./ชม. ได้ที่ 3.8 วินาที [5] และความเร็วสูงสุดที่ 312 กม./ชม. (194 ไมล์/ชม.) แต่ทางเฟอร์รารี่ได้อ้างว่ารถสามารถทำได้ที่ 325 กม./ชม. (202 ไมล์/ชม.)[6]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "Ferrari to show Enzo replacement to a select few by the end of the year". Autoweek.
- ↑ Derrick, Martin; Clay, Simon (2013). Million Dollar Classics: The World's Most Expensive Cars. Chartwell Books. ISBN 978 0 7858 3051 1.
- ↑ Phillips, John (January 1997). "Ferrari F50 Road Test Car and Driver" (PDF).
- ↑ http://marconimuseum.org/carcollectiongallery/
- ↑ "C/D Test Results" (PDF).
- ↑ "Ferrari F50 (1995) - Ferrari.com". Ferrari GT - en-EN.