เทวทาสี
ในอินเดียใต้ เทวทาสี (Devadasi) หมายถึงสตรีที่ถูกถวายเพื่อบูชาและรับใช้เทพเจ้าหรือเทวสถานตลอดชีวิต พิธีถวายนางเทวทาสีนั้นเรียกว่าพิธี ปตตุกัตตู (Pottukattu) พิธีกรรมซึ่งคล้ายกับพิธีวิวาหะหรืองานมงคลสมรส หน้าที่ของเทวทาสีนอกจากการดูแลเทวสถานและการประกอบพิธีกรรมแล้ว ยังต้องเรียนรู้และสามารถประกอบธรรมเนียมทางศิลปะของอินเดียได้ เช่น ภารตนาฏยัม (Bharatanatyam) กุจิปุดี (Kuchpudi) และโอฑิสสี (Odissi) เทวทาสีถือว่ามีตำแหน่งทางสังคมที่สูงอันเนื่องมาจากการร่ายรำและดนตรีที่จำเป็นต่อพิธีกรรมทางศาสนานั้นก็เป็นศิลปะชั้นสูงเช่นกัน คำว่า เทวทาสี แปลตรงตัวว่า ข้ารับใช้ (ที่เป็นสตรี) ของเทพเจ้า เกิดจากการรวมคำภาษาสันสกฤตสองคำคือ ทาสี (dasi) ซึ่งเป็นรูปสตรีของคำว่าทาส (das) อันแปลว่าผู้รับใช้ และคำว่า เทว (deva/dewa) แปลว่าเทพเจ้า
หลังจากเข้ามาเป็นเทวทาสีแล้ว มักจะใช้เวลาไปกับการเรียนรู้พิธีกรรมทางศาสนา และการร่ายรำ บ้างอาจมีบุตรกับนักบวชหรือเจ้าหน้าที่ในระดับสูงที่แนะนำและสอนพวกนางในเรื่องดนตรีและการร่ายรำ
หลังการเข้ามาของบริติชราช ได้สลายอำนาจของราชาในแต่ละแคว้นลง ส่งผลให้ชุมชนศิลปกรรมของเทวสถานซึ่งมักมีราชาเป็นองค์อุปถัมภ์เป็นอันต้องเสื่อมและเสียอำนาจตามไปด้วย ด้วยเหตุผลนี้จึงส่งผลให้เทวทาสีสูญเสียผู้อุปถัมภ์ไปตาม นักปฏิรูปจำนวนมากได้ออกมาเคลื่อนไหวให้มีการออกระเบียบห้ามมีการถวายเทวทาสีให้แก่เทวสถาน และห้ามการเป็นเทวทาสีให้เป็นข้อคับทางกฏหมาย เจ้าอาณานิคมเกิดการถกเถียงขึ้นอย่างมาก ทั้งในหน่วยงานและนักวิชาการตะวันตก แต่ชาวบริเตนเจ้าอาณานิคมไม่สามารถแยกเทวทาสีออกจากนักเต้นริมทางที่ไม่เกี่ยวข้องกับทางศาสนาออกได้ ส่งผลให้ศิลปะพื้นเมืองเสื่อมลงและขาดการสนับสนุน[1][2][3][4]
หลังเทวทาสีเริ่มหายไปจากเทวสถานในอินเดียด้วยเหตุผลที่ได้กล่าวมาก่อนหน้า ในที่สุดเมื่อปี 1988 ก็ได้มีการออกกฏหมายให้ระบบเทวทาสีถือเป็นสิ่งผิดกฏหมายในอินเดีย เป็นที่สิ้นสุดของระบบเทวทาสีนับตั้งแต่นั้นมา แต่ก็ยังมีเทวทาสีให้เห็นอีกถึงแม้ปัจจุบันจะเป็นอาชีพที่ผิดกฏหมายก็ตาม อยู่ที่รัฐกรณาฏกะของอินเดีย[5]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Crooke, W., , Encyclopaedia of Religion and Ethics, Vol. X, Eds., James Hastings and Clark Edinburg, Second Impression, 1930.
- ↑ Iyer, L.A.K, Devadasis in South India: Their Traditional Origin And Development, Man in India, Vol.7, No. 47, 1927.
- ↑ V.Jayaram. "Hinduism and prostitution". Hinduwebsite.com. สืบค้นเมื่อ 28 April 2013.
- ↑ "Donors, Devotees, and Daughters of God: Temple Women in Medieval Tamilnadu - Reviews in History". History.ac.uk. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 27 September 2007. สืบค้นเมื่อ 20 November 2018.
- ↑ Devdasi.(2007). Retrieved 4 July 2007, Encyclopædia Britannica