เกาะอูเซอด็อม
สมญา: เกาะแสงแดด | |
---|---|
พื้นที่อูเซอด็อมจากแลนด์แซต | |
ทะเลบอลติกเน้นที่เกาะ | |
ภูมิศาสตร์ | |
ที่ตั้ง | ทะเลบอลติก |
พื้นที่ | 445 ตารางกิโลเมตร (172 ตารางไมล์) |
ความยาว | 66.4 กม. (41.26 ไมล์) |
ความกว้าง | 23.9 กม. (14.85 ไมล์) |
ความยาวชายฝั่ง | 110 กม. (68 ไมล์) |
ระดับสูงสุด | 69 ม. (226 ฟุต) |
จุดสูงสุด | Golm |
การปกครอง | |
เยอรมนี | |
รัฐ | เมคเลินบวร์ค-ฟอร์พ็อมเมิร์น |
เขต | ฟอร์พ็อมเมิร์น-ไกรฟส์วัลท์ |
เมืองใหญ่สุด | Heringsdorf, Zinnowitz (ที่อยูีอาศัย), อูเซอด็อม |
โปแลนด์ | |
จังหวัด | ปอมอแชซาคอดแญ |
เทศมณฑล | ชฟีนออูอีชเช (เทศมณฑลนคร) |
เมืองใหญ่สุด | ชฟีนออูอีชเช |
ประชากรศาสตร์ | |
ประชากร | 76,500 (2012) |
ความหนาแน่น | 172/กม.2 (445/ตารางไมล์) |
กลุ่มชาติพันธุ์ | โปแลนด์, เยอรมัน |
อูเซอด็อม (เยอรมัน: Usedom, [ˈuːzədɔm]) หรือ อุซนัม (โปแลนด์: Uznam, [ˈuznam]) เป็นเกาะในทะเลบอลติก ของประเทศโปแลนด์และเยอรมนี ตั้งอยู่ระหว่างซาเลชเชซีงสกีลากูนกับอ่าวพอเมอเรเนียน เกาะส่วนใหญ่อยู่ในเขตฟอร์พ็อมเมิร์น-ไกรฟส์วัลท์ของรัฐเมคเลินบวร์ค-ฟอร์พ็อมเมิร์น ยกเว้นส่วนตะวันออกที่เป็นเมืองชฟีนออุยช์แช ที่เป็นของโปแลนด์ พื้นที่รวมของเกาะคือ 445 ตร.กม. (เยอรมนี 373 ตร.กม. และ โปแลนด์ 72 ตร.กม.) ประชากรมี 76,500 คน (เยอรมนี 31,500 คน และโปแลนด์ 45,000 คน)
เนื่องจากเกาะนี้ได้รับแสงอาทิตย์เฉลี่ยรายปีที่ 1906 ชั่วโมง ทำให้อูเซอด็อมเป็นภูมิภาคที่ได้รับแสงแดดมากที่สุดทั้งในประเทศเยอมนีและโปแลนด์ และเป็นหนึ่งในเกาะที่ได้รับแสงแดดมากที่สุดในทะเลบอลติก[1] ทำให้มีชื่อเล่นว่า "เกาะดวงอาทิตย์" (เยอรมัน: Sonneninsel; โปแลนด์: Wyspa Słońca[2])
อ้างอิง
[แก้]- ↑ According to meteorological records of the last 30 years: Usedom is the sunniest region of Germany เก็บถาวร 2014-11-29 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน (German article, Süddeutsche Zeitung)
- ↑ S.A., Wirtualna Polska Media (15 July 2013). "Wczasy nad morzem - Świnoujście, Uznam, Wyspa Słońca". wp.pl. สืบค้นเมื่อ 23 March 2018.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]คู่มือการท่องเที่ยว Usedom จากวิกิท่องเที่ยว (ในภาษาอังกฤษ)
- วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ Usedom
- Usedom.de: Official Usedom webpage
- Visitusedom.com: Official Island of Usedom tourism website เก็บถาวร 2022-04-23 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- . สารานุกรมบริตานิกา ค.ศ. 1911. Vol. 27 (11 ed.). 1911. pp. 808–809.