ข้ามไปเนื้อหา

องค์การสนธิสัญญากลาง

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
องค์การสนธิสัญญากลาง
ชื่อย่อMETO
ก่อตั้ง24 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1955 (1955-02-24)
ล่มสลาย16 มีนาคม 1979
ประเภทองค์การระหว่างรัฐบาล พันธมิตรทางทหาร
สํานักงานใหญ่อังการา ประเทศตุรกี
ภูมิภาคที่รับผิดชอบ
เอเชียตะวันตก และ ยุโรป
สมาชิก

องค์การสนธิสัญญากลาง (อังกฤษ: Central Treaty Organization, ย่อ: CENTO) มีชื่อเดิมว่า องค์การสนธิสัญญาตะวันออกกลาง (อังกฤษ: Middle East Treaty Organization หรือ METO) หรือรู้จักกันในชื่อ สนธิสัญญาแบกแดด ก่อตั้งขึ้นใน ค.ศ. 1955 โดยอิหร่าน อิรัก ปากีสถาน ตุรกี และสหราชอาณาจักร ยุบไปเมื่อ ค.ศ. 1979

แรงกดดันและการสัญญาความช่วยเหลือทางทหารและเศรษฐกิจของสหรัฐอเมริกาเป็นส่วนสำคัญในการเจรจาอันนำไปสู่ความตกลง แม้สหรัฐอเมริกาไม่อาจเข้าร่วมแต่แรก "เพราะเหตุผลทางเทคนิคล้วน ๆ ด้านกระบวนการงบประมาณ"[1] ใน ค.ศ. 1958 สหรัฐอเมริกาเข้าร่วมคณะกรรมาธิการทหารของพันธมิตร มักถูกมองว่าเป็นหนึ่งในพันธมิตรสงครามเย็นที่ประสบความสำเร็จน้อยที่สุด[2] สำนักงานใหญ่ขององค์การเดิมตั้งอยู่ในกรุงแบกแดด ประเทศอิรัก ใน ค.ศ. 1955-58 ก่อนย้ายไปยังกรุงอังคารา ประเทศตุรกี ใน ค.ศ. 1958-79 ไซปรัสเองก็เป็นตำแหน่งสำคัญสำหรับ CENTO เพาะตำแหน่งที่ตั้งในตะวันออกกลางและฐานทัพอังกฤษบนเกาะ[3]

อ้างอิง

[แก้]
  1. Hadley, Guy. CENTO: The Forgotten Alliance ISIO Monographs, University of Sussex, UK (1971): 2.
  2. Martin, Kevin W. (2008). "Baghdad Pact". ใน Ruud van Dijk; และคณะ (บ.ก.). Encyclopedia of the Cold War. New York: Routledge. p. 57. ISBN 978-0-415-97515-5. สืบค้นเมื่อ 2009-01-30. Thus, the Baghdad Pact is widely considered the least successful of the Cold War schemes engendered by the Anglo-American alliance.
  3. Dimitrakis, Panagiotis, The Value to CENTO of UK Bases on Cyprus", Middle Eastern Studies, Volume 45, Issue 4, July 2009, pp 611–624