หอดูดาวสทราซบูร์
.jpg) | |
| หน่วยงาน | มหาวิทยาลัยสทราซบูร์ |
|---|---|
| รหัสหอดูดาว | 522 |
| ที่ตั้ง | สทราซบูร์ ประเทศฝรั่งเศส |
| พิกัด | 48°35′0″N 7°46′5″E / 48.58333°N 7.76806°E |
| ระดับความสูง | 142 ม. |
| ก่อตั้ง | ค.ศ. 1881 |
| เว็บไซต์ | astro |
หอดูดาวหอดูดาวสทราซบูร์ (ฝรั่งเศส: Observatoire astronomique de Strasbourg) เป็นหอดูดาวในเมืองสทราซบูร์ ประเทศฝรั่งเศส
หลังจากสงครามฝรั่งเศส-ปรัสเซียในปี 1870–1871 สทราซบูร์ได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของ จักรวรรดิเยอรมัน มหาวิทยาลัยสทราซบูร์ได้รับการสร้างขึ้นใหม่ในปี 1872 และในปี 1875 ได้มีการก่อสร้างหอดูดาวแห่งใหม่ขึ้น อุปกรณ์หลักคือกล้องโทรทรรศน์สะท้อนแสงขนาด 50 ซม. ซึ่งเริ่มแสงแรกในปี 1880 เป็นอุปกรณ์ที่ใหญ่ที่สุดในจักรวรรดิเยอรมันในเวลานั้น ในปี 1881 การประชุมสมาคมดาราศาสตร์เยอรมนีครั้งที่ 9 จัดขึ้นที่เมืองสทราซบูร์เพื่อเฉลิมฉลองการเปิดตัว[1][2]
หอดูดาวแห่งนี้ตั้งอยู่ที่นี่เพื่อวัตถุประสงค์ในการสอนและสัญลักษณ์ทางการเมืองเป็นหลัก ไม่ใช่เพื่อคุณภาพในการสังเกตการณ์ เพราะบริเวณนี้เป็นที่ลุ่มต่ำซึ่งมีแนวโน้มที่จะเกิดหมอกควัน ในช่วงก่อนปี 1914 มีเจ้าหน้าที่น้อยเกินไปที่จะใช้งานเครื่องมือนี้ งานวิจัยทางวิชาการจึงได้รับการตีพิมพ์เพียงเล็กน้อยก่อนสงครามโลกครั้งที่ 1 วัตถุท้องฟ้าหลักที่สังเกตการณ์คือดาวหางและดาวแปรแสง หลังปี 1909 เครื่องมือเหล่านี้ยังใช้ในการสังเกตระบบดาวคู่และการวัดแสงของเนบิวลา[3]
ปัจจุบันหอดูดาวแห่งนี้เป็นที่ตั้งของศูนย์ข้อมูลดาราศาสตร์สทราซบูร์ซึ่งเป็นฐานข้อมูลที่รวบรวมและเผยแพร่ข้อมูลทางดาราศาสตร์ รวมถึง SIMBAD (ฐานข้อมูลวัตถุท้องฟ้า), VizieR (สารบัญแฟ้มทางดาราศาสตร์) และ Aladin Sky Atlas (แผนที่ดาวเชิงโต้ตอบ) หอดูดาวแห่งนี้ล้อมรอบด้วยสวนพฤกษศาสตร์มหาวิทยาลัยสทราซบูร์
ในห้องใต้ดินด้านล่างหอดูดาวมีพิพิธภัณฑ์ที่ดำเนินการโดยมหาวิทยาลัย เรียกว่า คริปโตเซตวล (Crypte aux étoiles) ที่นี่จัดแสดงกล้องโทรทรรศน์เก่าและอุปกรณ์ทางดาราศาสตร์โบราณอื่น ๆ เช่น นาฬิกา อุปกรณ์วัดตำแหน่ง เป็นต้น
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Heck, André (2005). The Multinational History of Strasbourg Astronomical Observatory. Springer. pp. 221–222. ISBN 1-4020-3643-4.
- ↑ Wolfschmidt, G. (2005). The Multinational History of Strasbourg Astronomical Observatory. Springer. pp. 63–87. Bibcode:2005ASSL..330...63W. doi:10.1007/1-4020-3644-2_2. ISBN 1-4020-3643-4.
- ↑ Hutchins, Roger (2008). British University Observatories, 1772–1939. Ashgate Publishing. p. 240. ISBN 0-7546-3250-4.