ข้ามไปเนื้อหา

หว่านเอี๋ยนเฉิงหลิน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
หว่านเอี๋ยนเฉิงหลิน
จักรพรรดิแห่งราชวงศ์จิน
ครองราชย์9 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1234
ก่อนหน้าจักรพรรดิจินไอจง
ถัดไปถูกจักรวรรดิมองโกลเข้ายึดครอง (โอเกเดย์ ข่าน ในฐานะข่านแห่งมองโกล)
พระราชสมภพค.ศ. 1202
สวรรคต9 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1234
ไคโจว
พระนามเต็ม
สกุล: หว่านเอี๋ยน (完顏)
พระนาม: เฉิงหลิน (承麟)
รัชศก
เฉิงชาง (盛昌): ค.ศ. 1234 (เป็นที่ถกเถียง)

หว่านเอี๋ยนเฉิงหลิน (完顏承麟) เป็นจักรพรรดิจีนพระองค์สุดท้ายของราชวงศ์จิน ครองราชย์เมื่อวันที่ 9 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 1777 พระองค์เป็นจักรพรรดิที่ครองราชย์สั้นที่สุดในประวัติศาสตร์จีน ไม่ถึง1วัน[1][2]

เป็นจอมพลภายใต้จักรพรรดิจินไอจง และยังเป็นลูกหลานของ พระบรมชนกเหอลีโปหรือจักรพรรดิเชินหวู่ เชิงชู ซึ่งเป็นพระบิดาของปฐมฮ่องเต้แห่งต้าจิน กล่าวคือพระองค์เป็นพระญาติของจักรพรรดิจินไอจง

ในสถาการณ์บ้านเมืองซึ่งขณะนั้นติดพันการรบอยู่กับพวกมองโกล ที่รุกไล่ลงมาจากทางเหนือ ในคืนวันที่ 8 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 1777 จักรพรรดิจินไอจงตัดสินใจหลบหนีออกจากเมืองหลวง หนีลงใต้ และได้มอบหมายให้แม่ทัพหว่านเอี๋ยนเฉิงหลิน รับหน้าที่เป็นจักรพรรดิเฝ้าเมืองหลวงเปี้ยนจิง(ไคฟง)ต่อไป

ในเช้าวันต่อมา ขณะที่มีพิธีราชาภิเษกเฉิงหลินขึ้นเป็นจักรพรรดิจินมั่ว ทัพจักรวรรดิมองโกลได้มาถึงกำแพงหน้าด่านของเมือง จินมั่วตี้ซึ่งเป็นจักรพรรดิแล้ว ได้พยายามเรียกกำลังเสริมเพื่อปกป้องพระราชวัง อันเป็นสัญลักษณ์ของอธิปไตยของเมือง แต่ไม่สำเร็จ แล้วถูกพวกมองโกลสังหารในทันที[3]

อ้างอิง

[แก้]
  1. "Emperor Modi of Jin". Cultural China – History. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-01-24. สืบค้นเมื่อ October 12, 2011.
  2. "History of Jin Dynasty". Travel China Guide. สืบค้นเมื่อ October 12, 2011.
  3. Mote, Frederick W. (2003). Imperial China 900–1800. Harvard University Press. p. 1106. ISBN 978-0-674-01212-7.