หมู่วิหารฮัลตาร์ชีน

หมู่วิหารฮัลตาร์ชีน

ทางเข้าวิหารตะวันตกก่อนการสร้างโครงขึงผ้าใบ
ที่ตั้งหมู่วิหารฮัลตาร์ชีนในประเทศมอลตา
ที่ตั้ง	ฮัลตาร์ชีน มอลตา
พิกัด	35°52′9″N 14°30′43″E
ประเภท	วิหาร
ความเป็นมา
วัสดุ	หินปูน
สร้าง	ประมาณ 3,250–2,800 ปีก่อน ค.ศ.
สมัย	ระยะฮัลตาร์ชีน
หมายเหตุเกี่ยวกับสถานที่
ขุดค้น	ค.ศ. 1915, ค.ศ. 1963
ผู้ขุดค้น	ทิมิสโตคลีส แซมมิต
สภาพ	ซากปรักหักพังที่ได้รับการอนุรักษ์ไว้อย่างดี
ผู้ถือกรรมสิทธิ์	รัฐบาลมอลตา
ผู้บริหารจัดการ	เฮริทิจมอลตา
การเปิดให้เข้าชม	เปิด
เว็บไซต์	เฮริทิจมอลตา

วิหารหินใหญ่แห่งมอลตา (หมู่วิหารฮัลตาร์ชีน) *
แหล่งมรดกโลกโดยยูเนสโก
วิหารกลางของหมู่วิหารฮัลตาร์ชีน
ประเทศ	มอลตา
ภูมิภาค **	ยุโรปและอเมริกาเหนือ
ประเภท	มรดกทางวัฒนธรรม
เกณฑ์พิจารณา	(iv)
อ้างอิง	132
ประวัติการขึ้นทะเบียน
ขึ้นทะเบียน	1980 (คณะกรรมการสมัยที่ 4)
เพิ่มเติม	1992, 2015
พื้นที่	0.807 เฮกตาร์ (1.99 เอเคอร์)
พื้นที่กันชน	11 เฮกตาร์ (27 เอเคอร์)
* ชื่อตามที่ได้ขึ้นทะเบียนในบัญชีแหล่งมรดกโลก ** ภูมิภาคที่จัดแบ่งโดยยูเนสโก

หมู่วิหารฮัลตาร์ชีน (มอลตา: It-Tempji ta' Ħal Tarxien) เป็นหมู่โบราณสถานแห่งหนึ่งในเมืองฮัลตาร์ชีน ประเทศมอลตา มีความเก่าแก่ย้อนไปได้ถึงประมาณ 3,150 ปีก่อนคริสต์ศักราช แหล่งโบราณคดีนี้ได้รับการรับรองจากยูเนสโกให้เป็นแหล่งมรดกโลกใน ค.ศ. 1992 ร่วมกับแหล่งหินใหญ่แหล่งอื่น ๆ ในมอลตา

ลักษณะ

หมู่วิหารฮัลตาร์ชีนประกอบด้วยโครงสร้างวิหาร 3 หลังที่อยู่ติดกันแต่ไม่เชื่อมต่อกัน ทางเข้าหลักได้รับการสืบสร้างขึ้นใหม่ตั้งแต่ ค.ศ. 1956 เมื่อแหล่งทั้งแหล่งได้รับการบูรณะ ในเวลาเดียวกัน แผ่นหินตกแต่งจำนวนมากที่พบในแหล่งนี้ถูกย้ายไปเก็บไว้ในร่มที่พิพิธภัณฑ์โบราณคดีแห่งชาติในกรุงวัลเลตตาเพื่อป้องกันการผุกร่อน วิหารตะวันตก (หรือวิหารใต้) มีอายุย้อนไปถึง 3,100 ปีก่อนคริสต์ศักราช และเป็นวิหารที่ได้รับการตกแต่งอย่างประณีตที่สุดในบรรดาวิหารของมอลตา วิหารกลางมีอายุย้อนไปถึง 3,000 ปีก่อนคริสต์ศักราช และมีลักษณะเฉพาะไม่เหมือนวิหารหินใหญ่แห่งอื่นในมอลตาตรงที่มีมุขโค้ง 3 คู่แทนที่จะเป็น 2 คู่อย่างปกติ วิหารตะวันออกมีอายุย้อนไปถึง 3,100 ปีก่อนคริสต์ศักราช ซากของวิหารอีกหลังซึ่งเล็กกว่าและเก่าแก่กว่าโดยมีอายุย้อนไปถึง 3,250 ปีก่อนคริสต์ศักราช มองเห็นได้ไกลออกไปทางทิศตะวันออก

สิ่งที่น่าสนใจเป็นพิเศษในบริเวณวิหารคืองานหินที่ละเอียดประณีตซึ่งรวมถึงภาพสัตว์เลี้ยงแกะสลักนูนต่ำ แท่นบูชา และบล็อกหินกั้นที่ตกแต่งด้วยลายก้นหอยและลวดลายอื่น ๆ ทักษะความเชี่ยวชาญของผู้สร้างวิหารปรากฏชัดในห้องห้องหนึ่งที่ฝังตัวอยู่ภายในกำแพงระหว่างวิหารตะวันตกกับวิหารกลาง ห้องนี้ภาพแกะสลักนูนต่ำเป็นรูปวัวและแม่หมู

หน้าที่ในยุคก่อนประวัติศาสตร์

การขุดค้นทางโบราณคดีทำให้ทราบว่ามีการใช้หมู่วิหารฮัลตาร์ชีนเป็นสถานที่ประกอบพิธีกรรมอย่างกว้างขวางโดยอาจเกี่ยวข้องกับการบูชายัญสัตว์ สิ่งที่น่าสนใจอีกอย่างหนึ่งคือก้อนหินทรงกลมนอกวิหารตะวันตกซึ่งอาจใช้ในการขนย้ายแท่งหินใหญ่มาที่นี่ นอกจากนี้ยังพบหลักฐานการเผาศพที่ใจกลางวิหารตะวันตก ซึ่งเป็นตัวบ่งชี้ว่าสถานที่แห่งนี้เคยใช้เป็นฌาปนสถานในยุคสัมฤทธิ์

ความสำคัญ

การค้นพบหมู่วิหารฮัลตาร์ชีนช่วยส่งเสริมเอกลักษณ์ประจำชาติของมอลตาอย่างมาก โดยเป็นการยืนยันอย่างหนักแน่นถึงการมีอยู่ของวัฒนธรรมโบราณที่เคยเฟื่องฟูบนหมู่เกาะ นอกจากนี้ ความสนใจที่เกิดจากการค้นพบนี้ยังนำไปสู่ความตระหนักของสาธารณชนมอลตาในการปกป้องขุมทรัพย์ทางประวัติศาสตร์ของตนเป็นครั้งแรก ซึ่งรวมถึงความต้องการที่จะจัดการโบราณสถานและประกาศใช้กฎหมายและมาตรการอื่น ๆ เพื่อคุ้มครองและอนุรักษ์โบราณสถาน ในขณะเดียวกัน ระเบียบวิธีอันละเอียดถี่ถ้วนของทิมิสโตคลีส แซมมิต ในการขุดค้นแหล่งโบราณคดีแห่งนี้ได้ปูทางไปสู่วิธีการทางวิทยาศาสตร์ใหม่ ๆ สำหรับวงการโบราณคดี

ระเบียงภาพ

• 
  ผังหมู่วิหารฮัลตาร์ชีน
• 
  วิหารกลาง
• 
  วิหารตะวันออก
• 
  ภาพนูนต่ำรูปสัตว์ภายในห้องระหว่างวิหารตะวันตกกับวิหารกลาง
• 
  ก้อนหินทรงกลมที่สันนิษฐานกันว่าใช้ในการขนแท่งหินใหญ่