สายสีทอง (องค์การขนส่งมวลชนมหานครแอตแลนตา)
หน้าตา
บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
สายสีทอง | |
---|---|
![]() | |
![]() | |
ข้อมูลทั่วไป | |
ที่ตั้ง | แอตแลนตา |
ปลายทาง | |
จำนวนสถานี | 18 |
การดำเนินงาน | |
รูปแบบ | รถไฟใต้ดิน |
ระบบ | รถไฟใต้ดินแอตแลนตา ส่วนหนึ่งของ องค์การขนส่งมวลชนมหานครแอตแลนตา |
ผู้ดำเนินงาน | MARTA |
ประวัติ | |
เปิดเมื่อ | ค.ศ. 1981 |
ข้อมูลทางเทคนิค | |
ระบบจ่ายไฟ | รางที่สาม |
จุดสูงสุด | ระดับดิน, ใต้ดิน, ยกระดับ |
รถไฟใต้ดินแอตแลนตา สายสีทอง เป็นเส้นทางรถไฟฟ้าในมหานครแอตแลนตา มีเส้นทางวิ่งส่วนใหญ่ขนานกับ สายสีแดง วิ่งจากสถานีโดราวิลล์ ไปยังสถานีแอร์พอร์ต เคยถูกเรียกว่า สายตะวันออกเฉียงเหนือ-ใต้ จนนถึงเดือนตุลาคม ค.ศ. 2009 ได้เปลี่ยนชื่อมาเป็น สายสีทอง
รายชื่อสถานี[แก้]
สถานี | รหัส | เปิดให้บริการ | เชื่อมต่อ | ภาพ |
---|---|---|---|---|
สถานีโดราวิลล์ | NE10 | 1992 | ![]() | |
สถานีแชมบลี | NE9 | 1987 | ![]() | |
สถานีบรูกแฮฟวึ่น/ออกเล็ตโทรพ | NE8 | 1984 | ![]() | |
สถานีเลน็อกซ์ | NE7 | 1984 | ![]() | |
สถานีลินเบิร์กเซ็นเตอร์ | N6 | 1984 | ![]() | |
สถานีอาร์ตเซ็นเตอร์ | N5 | 1982 | ||
สถานีมิดทาวน์ | N4 | 1982 | ![]() | |
สถานีนอร์ทอีฟนู | N3 | 1981 | ![]() | |
สถานีซิวิคเซ็นเตอร์ | N2 | 1981 | ||
สถานีพีชทรีเซ็นเตอร์ | N1 | 1982 | ![]() | |
สถานีไฟว์พอยต์ | 1981* | ![]() | ||
สถานีการ์เนตต์ | S1 | 1981 | ![]() | |
สถานีเวสต์เอนด์ | S2 | 1982 | ![]() | |
สถานีโอกแลนด์ซิตี | S3 | 1984 | ![]() | |
สถานีเลควูด/ฟอร์ตแม็คเพอร์สัน | S4 | 1984 | ![]() | |
สถานีเอสต์พอยต์ | S5 | 1986 | ![]() | |
สถานีแคลเลจปาร์ค | S6 | 1988 | ![]() | |
สถานีแอร์พอร์ต | S7 | 1988 | ![]() |