สายสีน้ำเงิน (องค์การขนส่งมวลชนมหานครแอตแลนตา)
หน้าตา
บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
สายสีน้ำเงิน | |
---|---|
![]() | |
ข้อมูลทั่วไป | |
ที่ตั้ง | แอตแลนตา |
ปลายทาง | |
จำนวนสถานี | 15 |
การดำเนินงาน | |
รูปแบบ | rapid transit |
ระบบ | รถไฟใต้ดินแอตแลนตา ส่วนหนึ่งของ องค์การขนส่งมวลชนมหานครแอตแลนตา |
ผู้ดำเนินงาน | MARTA |
ประวัติ | |
เปิดเมื่อ | ค.ศ. 1979 |
ข้อมูลทางเทคนิค | |
ระบบจ่ายไฟ | รางที่สาม |
จุดสูงสุด | ใต้ดิน, ระดับดิน, ยกระดับ |
รถไฟใต้ดินแอตแลนตา สายสีน้ำเงิน เป็นเส้นทางรถไฟฟ้าในมหานครแอตแลนตา สถานีปลายทางคือ สถานีฮามิลตัน อี. โฮล์มส์ และสถานีอินเดียนครีก ซึ่งแต่เดิมถูกเรียกว่า สายตะวันออก-ตะวันตก จนถึงเดือนตุลาคม ค.ศ. 2009 ที่มีการกำหนดให้ใช้สีน้ำเงินเป็นสีประจำเส้นทาง
รายชื่อสถานี
[แก้]สถานี | รหัส | เปิดให้บริการ | เชื่อมต่อ | ภาพ |
---|---|---|---|---|
สถานีฮามิลตัน อี. โฺฮล์มส์ | W5 | 1979 | ![]() | |
สถานีเวสต์เลค | W4 | 1979 | ![]() | |
สถานีแอชบี | W3 | 1979 | ![]() | |
สถานีไวน์ซิตี | W2 | 1979 | ![]() | |
สถานีโดม/จีดับบิวซีซี/ฟิลิปแอรีนา/ซีเอ็นเอ็นเซ็นเตอร์ | W1 | 1979 | ![]() | |
สถานีไฟว์พอยต์ | 1979* | ![]() | ||
สถานีจอร์เจียสเตด | E1 | 1979 | ||
สถานีคิงเมมโมเรียล | E2 | 1979 | ||
สถานีอินแมนปาร์ค/เรย์โนลด์สตาวน์ | E3 | 1979 | ![]() | |
สถานีเอดจ์วูด/คอนเดลอร์ปาร์ค | E4 | 1979 | ![]() | |
สถานีเอสต์เลค | E5 | 1979 | ||
สถานีเดคาเตอร์ | E6 | 1979 | ![]() | |
สถานีอะวันเดล | E7 | 1979 | ![]() | |
สถานีเคนซิงตัน | E8 | 1993 | ![]() | |
สถานีอินเดียนครีก | E9 | 1993 | ![]() |