สมเด็จพระราชาธิบดีฮีซามุดดิน อาลัม ชาห์

สมเด็จพระราชาธิบดีฮีซามุดดิน อาลัม ชาห์
ยังดี เปอร์ตวน อากงแห่งมาเลเซีย สุลต่านแห่งรัฐเซอลาโงร์
ยังดี เปอร์ตวน อากง ลำดับที่ 2
ครองราชย์	14 เมษายน พ.ศ. 2503 – 1 กันยายน พ.ศ. 2503
ก่อนหน้า	อับดุล ระห์มันแห่งเนอเกอรีเซิมบีลัน
ถัดไป	ปูตราแห่งปะลิส
นายกรัฐมนตรี	ตุนกู อับดุล ระฮ์มัน
สุลต่านแห่งรัฐเซอลาโงร์
ครองราชย์	4 เมษายน พ.ศ. 2481 – 15 มกราคม พ.ศ. 2485
ราชาภิเษก	26 มกราคม พ.ศ. 2482
ก่อนหน้า	อลายุดดิน สุลัยมาน ชาฮ์
ถัดไป	มูซา เกียฮุดดิน เกียยาด ชาห์
ครองราชย์	14 กันยายน พ.ศ. 2488 – 1 กันยายน พ.ศ. 2503
ก่อนหน้า	มูซา เกียฮุดดิน เกียยาด ชาห์
ถัดไป	ซาลาฮุดดีน อับดุล อาซิซ
พระราชสมภพ	13 พฤษภาคม พ.ศ. 2441 รัฐเซอลาโงร์ สหพันธรัฐมลายู บริติชมาลายา
สวรรคต	1 กันยายน พ.ศ. 2503 (62 พรรษา) กรุงกัวลาลัมเปอร์ สหพันธรัฐมาลายา
คู่อภิเษก	รายา ประไหมสุหรี อากง ตวนกู อัมปวน เจะมะห์
พระราชบุตร	8 พระองค์
พระราชบิดา	อลายุดดิน สุลัยมาน ชาฮ์
พระราชมารดา	โต๊ะ คิก หัสนะห์ บินตรี ปิลอง
ศาสนา	อิสลาม

สมเด็จพระราชาธิบดี สุลต่าน ฮิซามุดดิน อาลัม ชาฮ์ อัล-ฮัจ อิบนี อัลมาร์ฮุม สุลต่าน อาลาอุดดิน ซุไลมาน ชาห์ แห่งเซอลังงอร์ (มลายู: SUltan Hisamuddin Alam Shah Al-Haj ibni Almarhum Sultan Alauddin Sulaiman Shah, سلطان هشام الدين عالم شاه ابن المرحوم) มีพระนามเดิมว่า รายา ฮิซามุดดิน ประสูติเมื่อวันที่ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2441 เป็นพระราชโอรสในสุลต่านอลายุดดิน สุลัยมาน ชาห์ อิบนี อัลมาร์ฮุมรายามุดา มูซา และโต๊ะ คิก หัสนะห์ บินตรี ปิลอง

สมเด็จพระราชาธิบดี สุลต่าน ฮิซามุดดิน อาลัม ชาฮ์ แห่งเซอลังงอร์ ได้รับการเสนอพระนามในที่ประชุมเพื่อคัดเลือกสมเด็จพระราชาธิบดีแห่งมาเลเซียเป็นพระองค์ที่ 2 ต่อจากตวนกู อับดุลรามัน ยังดีเปอตวนเบอซาร์ จากทั้งหมด 9 รัฐในมาเลเซีย (ไม่รวมซาบะฮ์ ซาราวัก มะละกา และปีนังซึ่งไม่มีสุลต่านเป็นประมุข) ได้รับพระบรมราชาภิเษกเมื่อ วันที่ 14 เมษายน พ.ศ. 2503 และทรงดำรงตำแหน่งจนเสด็จฑิวงคต ในวันที่ 1 กันยายน ปีเดียวกัน สิริราชสมบัติในตำแหน่งสมเด็จพระราชาธิบดีแห่งมาเลเซียได้ 4 เดือน กับอีก 16 วัน และดำรงพระยศเป็นเจ้าผู้ครองนครรัฐเซอลังงอร์ครั้งแรกตั้งแต่ปี 2480-2485 รวม 5 ปี ครั้งที่สองตั้งแต่ปี 2488-2503 ได้ 15 ปี รวมระยะเวลาทรงราชย์เป็นเจ้าผู้ครองนครรัฐ 20 ปี