ข้ามไปเนื้อหา

รัฐประหารตัวเอง

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ทหารม้าตรึงถนนในกรุงปารีสช่วงรัฐประหารเมื่อ ค.ศ. 1851 ซึ่งลุย-นาโปเลยง โบนาปัทร์ (Louis-Napoléon Bonaparte) ประธานาธิบดีที่ได้รับเลือกตั้งมาตามระบอบประชาธิปไตย ยึดอำนาจรัฐบาลตัวเอง แล้วหนึ่งปีให้หลังก็ประกาศตัวเป็นจักรพรรดิ

รัฐประหารตัวเอง (อังกฤษ: self-coup หรือ autocoup) เป็นรัฐประหารแบบหนึ่งซึ่งผู้นำประเทศ แม้เข้าสู่อำนาจโดยชอบ กลับหันไปใช้วิถีทางอันมิชอบเพื่อให้ได้มาซึ่งอำนาจพิเศษที่ไม่อาจมีได้ในสถานการณ์ปรกติ เป็นต้นว่า ยกเลิกรัฐธรรมนูญ แล้วอ้างอำนาจเผด็จการ[1]

อ้างอิง

[แก้]
  1. An early reference to the term autogolpe may be found in Kaufman, Edy: Uruguay in Transition: From Civilian to Military Rule, Transaction, New Brunswick, 1979. It includes a definition of autogolpe and mentions that the word was "popularly" used in reference to events in Uruguay in 1972-1973. See Google Books https://books.google.de/books?id=vMHNkmwKPuQC