ข้ามไปเนื้อหา

ยูเอสเอส แบร์รี (ดีดีจี-52)

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
USS Barry (DDG-52), in Souda Bay, on 29 April 2013
ประวัติ
สหรัฐ
ชื่อแบร์รี
ตั้งชื่อตามจอห์น แบร์รี
Ordered26 พฤษภาคม 1987
อู่เรือโรงต่อเรืออิงกัลล์
ปล่อยเรือ26 กุมภาพันธ์ 1990
เดินเรือแรก10 พฤษภาคม 1991
Christened8 มิถุนายน 1991
เข้าประจำการ12 ธันวาคม 1992
ท่าจอดโยโกซูกะ
รหัสระบุ
  • Hull number: DDG-52
  • Callsign: NNJB
คำขวัญStrength and Diversity
สถานะในประจำการ
สัญลักษณ์
ลักษณะเฉพาะ
ชั้น: เรือพิฆาตชั้นอาร์เลห์เบิร์ค
ขนาด (ระวางขับน้ำ):
  • Light: approx. 6,800 long tons (6,900 t)
  • Full: approx. 8,900 long tons (9,000 t)
ความยาว: 505 ft (154 m)
ความกว้าง: 59 ft (18 m)
กินน้ำลึก: 31 ft (9.4 m)
ระบบพลังงาน:

4 × General Electric LM2500-30 gas turbines

100,000 shp (75,000 kW)
ระบบขับเคลื่อน: 2 × Shafts
ความเร็ว: >30 knots (56 km/h; 35 mph)
พิสัยเชื้อเพลิง:

4,400 nautical miles at 20 knots

(8,100 km at 37 km/h)
อัตราเต็มที่:
  • 33 commissioned officers
  • 38 chief petty officers
  • 210 enlisted personnel
ระบบตรวจการและปฏิบัติการ:
  • AN/SPY-1D 3D radar (Flight I,II,IIa)
  • AN/SPY-6 AESA 3D radar (Flight III)
  • AN/SPS-67(V)2 surface-search radar
  • AN/SPS-73(V)12 surface-search radar
  • AN/SPG-62 fire-control radar
  • AN/SQS-53C sonar array
  • AN/SQR-19 tactical towed array sonar
  • AN/SQQ-28 LAMPS III shipboard system
  • สงครามอิเล็กทรอนิกส์และเป้าลวง:
  • AN/SLQ-32(V)2 Electronic Warfare System
  • AN/SLQ-25 Nixie Torpedo Countermeasures
  • MK 36 MOD 12 Decoy Launching System
  • MK 53 Nulka Decoy Launching System
  • AN/SLQ-39 CHAFF Buoys
  • ยุทโธปกรณ์:
  • 1 × 29 cell, 1 × 61 cell Mk 41 vertical launching systems with 90 × RIM-156 SM-2, BGM-109 Tomahawk or RUM-139 VL-ASROC missiles
  • 2 x Mk 141 Harpoon Missile Launcher SSM
  • 1 × Mark 45 5/54 in (127/54 mm)
  • 2 × 25 mm chain gun
  • 4 × .50 caliber (12.7 mm) guns
  • 2 × 20 mm Phalanx CIWS
  • 2 × Mk 32 triple torpedo tubes
  • อากาศยาน: 2 Sikorsky MH-60R helicopters can be embarked
    ยูเอสเอส แบร์รีในมหาสมุทรแอตแลนติก

    ยูเอสเอส แบร์รี (ดีดีจี-52) เป็นเรือพิฆาตขีปนาวุธนำวิถีชั้นอาร์เลห์เบิร์ค (Arleigh Burke) เข้าประจำการใน พ.ศ. 2535 แบร์รีเป็นเรือกองทัพเรือสหรัฐอเมริกาลำที่สี่ ได้ชื่อตาม "บิดาแห่งกองทัพเรือสหรัฐ" พลเรือจัตวา จอห์น แบร์รี (2288-2346) แบร์รีมีจุดแวะพักหลัก (homeport) ที่สถานีนาวิกนอร์ฟอล์ก รัฐเวอร์จิเนีย เรือลำดังกล่าวมีพัฒนาการเหนือกว่าเรือประจัญบานลำอื่นในชั้นอาร์เลห์เบิร์ค ซึ่งรวมไปถึงขีดความสามารถในการเติมเชื้อเพลิงเฮลิคอปเตอร์และพัฒนาการเล็กน้อยอื่น ๆ

    แบร์รีได้รับหลายรางวัล รวมทั้งแบทเทนเบิร์กคัพ ปี พ.ศ. 2537, 2539 และ 2541 ทำให้แบร์รีเป็นหนึ่งในเรือเพียงสามลำ (จนถึง พ.ศ. 2551) ที่เคยได้รับรางวัลอันทรงเกียรตินี้ถึงสามครั้ง และเป็นเรือประจัญบานเอจิสเพียงลำเดียวที่เคยได้รับรางวัลนี้จนถึงปัจจุบัน กระทั่งได้รับสมญานาม "บัทเทนเบิร์กแบร์รี" ในปลายคริสต์ทศวรรษ 1990 นอกจากนี้ยังเคยได้รับรางวัลแบทเทิลอี 4 ครั้ง และได้รับรางวัลสมอทองและสมอเงินเป็นที่ระลึก ล่าสุด ใน พ.ศ. 2547 แบร์รีได้รับถ้วยรางวัลกองเรืออาร์เลห์เบิร์คที่เป็นเรือที่มีการพัฒนาที่สุดในกองเรือแอตแลนติก

    วันที่ 1 มีนาคม พ.ศ. 2554 แบร์รีถูกส่งไปยังทะเลเมดิเตอร์เรเนียน เพื่อตอบสนองต่อการก่อการกำเริบในลิเบีย วันที่ 19 มีนาคม พ.ศ. 2554 กองทัพเรือรายงานว่า แบร์รียิงขีปนาวุธร่อนโทมาฮอว์ก 55 ลูกเพื่อยับยั้งระบบการป้องกันทางอากาศของลิเบียในการสนับสนุนข้อมติคณะมนตรีความมั่นคงแห่งสหประชาชาติที่ 1973[1][2] วันที่ 28 มีนาคม แบร์รีสู้รบกับยามฝั่งลิเบียซึ่งกำลังยิงใส่เรือพาณิชย์.[3]

    อ้างอิง

    [แก้]
    1. Wilson, Todd Allen, "USS Enterprise Returns To Norfolk", Newport News Daily Press, 16 July 2011.
    2. "U.S. launches missile strikes against Libya". Msnbc.com. 19 March 2011. สืบค้นเมื่อ 19 March 2011.[ลิงก์เสีย]
    3. Ansarov (28 March 2011). "A-10s Tag Team with P-3s to Savage Libyan Coast Guard". defensetech.org.