ข้ามไปเนื้อหา

ภาวะมีโซเดียมในเลือดน้อยเกิน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
มีโซเดียมในเลือดน้อยเกิน
(Hyponatremia)
ชื่ออื่นHyponatraemia, low blood sodium, hyponatræmia
โซเดียม แสดงในตารางธาตุ
สาขาวิชาอายุรศาสตร์
อาการDecreased ability to think, headaches, nausea, poor balance, confusion, seizures, coma[1][2]
ประเภทLow volume, normal volume, high volume[3]
วิธีวินิจฉัยSerum sodium < 135 mmol/L[2]
โรคอื่นที่คล้ายกันHigh protein levels, high blood fat levels, high blood sugar[4][5]
การรักษาBased on underlying cause[3]
ความชุกRelatively common[5][6]

ภาวะมีโซเดียมในเลือดน้อยเกิน (อังกฤษ: hyponatremia, hyponatraemia) คือ ภาวะเกลือแร่ในร่างกายไม่สมดุลอย่างหนึ่ง โดยร่างกายมีความเข้มข้นของโซเดียมในเลือดน้อยกว่าระดับปกติ โซเดียมเป็นไอออนบวกในสารน้ำนอกเซลล์ที่พบมากที่สุดและไม่สามารถเคลื่อนที่ผ่านเยื่อหุ้มเซลล์ได้โดยอิสระ ภาวะธำรงดุลของโซเดียมถูกควบคุมและส่งผลต่อการทำงานของเซลล์ตามปกติโดยตรง ค่าปกติของระดับความเข้มข้นของโซเดียมในเลือดอยู่ที่ 135-145 mEq/L (มิลลิอีควิวาเลนท์ต่อลิตร) จึงให้นิยามของภาวะมีโซเดียมในเลือดน้อยเกินเอาไว้ว่ามีความเข้มข้นของโซเดียมในเลือดน้อยกว่า 135 mEq/L และหากน้อยกว่า 125 mEq/L ถือว่าเป็นรุนแรง[7]

ภาวะโซเดียมในเลือดน้อยส่วนใหญ่เป็นภาวะแทรกซ้อนจากอาการป่วยอื่น ๆ ที่ทำให้มีน้ำส่วนเกินคั่งในร่างกายมากเกินกว่าที่ร่างกายจะกำจัดได้ (เช่น หัวใจวาย กลุ่มอาการหลั่งฮอร์โมนต้านปัสสาวะไม่เหมาะสม หรือดื่มน้ำมากเกินไป ฯลฯ) บางครั้งเป็นผลจากการมีน้ำเกินในร่างกายได้

แทบไม่เคยพบว่ามีผู้ป่วยภาวะโซเดียมในเลือดน้อยที่เป็นผลมาจากการขาดโซเดียม แม้การขาดโซเดียมอาจจะทำให้ภาวะโซเดียมในเลือดน้อยที่เป็นอยู่แล้วนั้นแย่ลงได้โดยอ้อมก็ตาม โดยการขาดโซเดียมมักทำให้เกิดภาวะขาดน้ำ ซึ่งการขาดน้ำจะกระตุ้นให้มีการหลั่งฮอร์โมนต้านการปัสสาวะ ซึ่งทำให้ร่างกายเก็บน้ำเอาไว้ไม่ขับออก โซเดียมจึงเจือจางลงเกิดเป็นภาวะโซเดียมในเลือดน้อยได้

อ้างอิง

[แก้]
  1. Williams, DM; Gallagher, M; Handley, J; Stephens, JW (July 2016). "The clinical management of hyponatraemia". Postgraduate Medical Journal. 92 (1089): 407–11. doi:10.1136/postgradmedj-2015-133740. PMID 27044859.
  2. 2.0 2.1 Henry, DA (4 August 2015). "In The Clinic: Hyponatremia". Annals of Internal Medicine. 163 (3): ITC1–19. doi:10.7326/aitc201508040. PMID 26237763. S2CID 12434550.
  3. 3.0 3.1 Lee, JJ; Kilonzo, K; Nistico, A; Yeates, K (13 May 2014). "Management of hyponatremia". CMAJ: Canadian Medical Association Journal. 186 (8): E281–86. doi:10.1503/cmaj.120887. PMC 4016091. PMID 24344146.
  4. Filippatos, TD; Liamis, G; Christopoulou, F; Elisaf, MS (April 2016). "Ten common pitfalls in the evaluation of patients with hyponatremia". European Journal of Internal Medicine. 29: 22–25. doi:10.1016/j.ejim.2015.11.022. PMID 26706473.
  5. 5.0 5.1 Marx, John; Walls, Ron; Hockberger, Robert (2013). Rosen's Emergency Medicine – Concepts and Clinical Practice (ภาษาอังกฤษ) (8 ed.). Elsevier Health Sciences. pp. 1639–42. ISBN 978-1-4557-4987-4. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-08-15.
  6. Ball, SG; Iqbal, Z (March 2016). "Diagnosis and treatment of hyponatraemia". Best Practice & Research. Clinical Endocrinology & Metabolism. 30 (2): 161–73. doi:10.1016/j.beem.2015.12.001. PMID 27156756.
  7. "Hyponatremia". MayoClinic.com. สืบค้นเมื่อ 2010-09-01.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
การจำแนกโรค
ทรัพยากรภายนอก