ผลต่างระหว่างรุ่นของ "สางห่า (สกุล)"
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
บรรทัด 13: | บรรทัด 13: | ||
| genus_authority = [[Francois Marie Daudin|Daudin]], 1802 |
| genus_authority = [[Francois Marie Daudin|Daudin]], 1802 |
||
| synonyms =*''Tachydromus'' <small>Oppel, 1811</small> |
| synonyms =*''Tachydromus'' <small>Oppel, 1811</small> |
||
| synonyms_ref =<ref>{{ITIS|id=683022|taxon=''Takydromus''}}</ref> |
|||
| synonyms_ref =<ref>[http://www.itis.gov/servlet/SingleRpt/SingleRpt?search_topic=TSN&search_value=683022 จาก itis.gov {{en}}]</ref> |
|||
| subdivision =<center>ดูในเนื้อหา</center> |
| subdivision =<center>ดูในเนื้อหา</center> |
||
| subdivision_ranks = [[species|ชนิด]] |
| subdivision_ranks = [[species|ชนิด]] |
||
}} |
}} |
||
'''สางห่า''' หรือ '''จิ้งเหลนน้อยหางยาว''' ({{lang-en|Grass |
'''สางห่า''' หรือ '''จิ้งเหลนน้อยหางยาว''' ({{lang-en|Grass lizards, Oriental racers}}) เป็น[[genus|สกุล]]ของ[[สัตว์เลื้อยคลาน]]ในวงศ์ [[ Lacertidae ]] หรือ สางห่า ใช้[[ชื่อวิทยาศาสตร์]]ว่า ''Takydromus'' ซึ่งมาจาก[[ภาษากรีก]]คำว่า ταχυδρόμος (takhudromos), "วิ่งเร็ว"<ref>[http://www.arbec.com.my/lizards/lacertidae/lacertidae.php Takydromus], A Guide to the lizards of Borneo</ref><ref>[http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Perseus%3Atext%3A1999.04.0057%3Aentry%3Dtaxudro%2Fmos ταχυδρόμος], Henry George Liddell, Robert Scott, ''A Greek-English Lexicon'', on Perseus</ref> และ ταχύς (takhus), "เร็ว"<ref>[http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Perseus%3Atext%3A1999.04.0057%3Aentry%3Dtaxu%2Fs ταχύς], Henry George Liddell, Robert Scott, ''A Greek-English Lexicon'', on Perseus</ref> + δρόμος (dromos), "สนามแข่ง, แข่งขัน"<ref>[http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Perseus%3Atext%3A1999.04.0057%3Aentry%3Ddro%2Fmos δρόμος], Henry George Liddell, Robert Scott, ''A Greek-English Lexicon'', on Perseus</ref> |
||
มีลักษณะทั่วไปมีลำตัวเรียวยาวและเพรียวผอม มีลักษณะเด่น คือ มีส่วนหางที่มีความยาวมากกว่าความยาวลำตัวตั้งแต่ปลายจมูกจรดรูทวาร 2-5 เท่า สามารถปล่อยหางให้หลุดจากลำตัวได้เพื่อหลบหลีกศัตรูตามธรรมชาติ โดยตำแหน่งที่ปล่อยหางอยู่ทางด้านหน้าของก้านกระดูกทางด้านข้างของกระดูกสันหลังส่วนหางทุกปล้อง มีเล็บนิ้วตีนทุกเล็บยาวและงุ้มลงด้านล่าง |
มีลักษณะทั่วไปมีลำตัวเรียวยาวและเพรียวผอม มีลักษณะเด่น คือ มีส่วนหางที่มีความยาวมากกว่าความยาวลำตัวตั้งแต่ปลายจมูกจรดรูทวาร 2-5 เท่า สามารถปล่อยหางให้หลุดจากลำตัวได้เพื่อหลบหลีกศัตรูตามธรรมชาติ โดยตำแหน่งที่ปล่อยหางอยู่ทางด้านหน้าของก้านกระดูกทางด้านข้างของกระดูกสันหลังส่วนหางทุกปล้อง มีเล็บนิ้วตีนทุกเล็บยาวและงุ้มลงด้านล่าง |
||
เป็นสัตว์ที่หากินในเวลา[[กลางวัน]] โดยมักหากินตามพื้นดินหรือไม่ก็[[ไม้พุ่ม]]หรือ[[ต้นไม้]]เตี้ย ๆ มีความรวดเร็วในการเคลื่อนไหวมาก จึงมักไม่พบเห็นตัวง่าย ๆ กระจายพันธุ์ในหลาย[[ประเทศ]]ของ[[ทวีปเอเชีย]] สำหรับใน[[ประเทศไทย]]พบเพียง[[species|ชนิด]]เดียว<ref> |
เป็นสัตว์ที่หากินในเวลา[[กลางวัน]] โดยมักหากินตามพื้นดินหรือไม่ก็[[ไม้พุ่ม]]หรือ[[ต้นไม้]]เตี้ย ๆ มีความรวดเร็วในการเคลื่อนไหวมาก จึงมักไม่พบเห็นตัวง่าย ๆ กระจายพันธุ์ในหลาย[[ประเทศ]]ของ[[ทวีปเอเชีย]] สำหรับใน[[ประเทศไทย]]พบเพียง[[species|ชนิด]]เดียว<ref>{{cite book|author=วีรยุทธ์ เลาหะจินดา|title=''วิทยาสัตว์เลื้อยคลานและสัตว์สะเทินน้ำสะเทินบก''|publisher=โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์|year=2552|isbn=978-616-556-016-0}}</ref> |
||
==ชนิด== |
==ชนิด== |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 08:43, 9 กรกฎาคม 2560
สางห่า | |
---|---|
สางห่า (T. sexlineatus) | |
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ | |
อาณาจักร: | Animalia |
ไฟลัม: | Chordata |
ชั้น: | Reptilia |
อันดับ: | Squamata |
วงศ์: | Lacertidae |
วงศ์ย่อย: | Lacertinae |
เผ่า: | Lacertini |
สกุล: | Takydromus Daudin, 1802 |
ชนิด | |
| |
ชื่อพ้อง[1] | |
|
สางห่า หรือ จิ้งเหลนน้อยหางยาว (อังกฤษ: Grass lizards, Oriental racers) เป็นสกุลของสัตว์เลื้อยคลานในวงศ์ Lacertidae หรือ สางห่า ใช้ชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Takydromus ซึ่งมาจากภาษากรีกคำว่า ταχυδρόμος (takhudromos), "วิ่งเร็ว"[2][3] และ ταχύς (takhus), "เร็ว"[4] + δρόμος (dromos), "สนามแข่ง, แข่งขัน"[5]
มีลักษณะทั่วไปมีลำตัวเรียวยาวและเพรียวผอม มีลักษณะเด่น คือ มีส่วนหางที่มีความยาวมากกว่าความยาวลำตัวตั้งแต่ปลายจมูกจรดรูทวาร 2-5 เท่า สามารถปล่อยหางให้หลุดจากลำตัวได้เพื่อหลบหลีกศัตรูตามธรรมชาติ โดยตำแหน่งที่ปล่อยหางอยู่ทางด้านหน้าของก้านกระดูกทางด้านข้างของกระดูกสันหลังส่วนหางทุกปล้อง มีเล็บนิ้วตีนทุกเล็บยาวและงุ้มลงด้านล่าง
เป็นสัตว์ที่หากินในเวลากลางวัน โดยมักหากินตามพื้นดินหรือไม่ก็ไม้พุ่มหรือต้นไม้เตี้ย ๆ มีความรวดเร็วในการเคลื่อนไหวมาก จึงมักไม่พบเห็นตัวง่าย ๆ กระจายพันธุ์ในหลายประเทศของทวีปเอเชีย สำหรับในประเทศไทยพบเพียงชนิดเดียว[6]
ชนิด
- Takydromus amurensis
- Takydromus dorsalis
- Takydromus formosanus
- Takydromus hani
- Takydromus haughtonianus
- Takydromus hsuehshanensis
- Takydromus intermedius
- Takydromus khasiensis
- Takydromus kuehnei
- Takydromus luyeanus
- Takydromus sauteri
- Takydromus septentrionalis
- Takydromus sexlineatus
- Takydromus sikkimensis
- Takydromus smaragdinus
- Takydromus stejnegeri
- Takydromus sylvaticus
- Takydromus tachydromoides
- Takydromus toyamai
- Takydromus viridipunctatus
- Takydromus wolteri [7]
อ้างอิง
- ↑ "Takydromus". ระบบข้อมูลการจำแนกพันธุ์แบบบูรณาการ.
- ↑ Takydromus, A Guide to the lizards of Borneo
- ↑ ταχυδρόμος, Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon, on Perseus
- ↑ ταχύς, Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon, on Perseus
- ↑ δρόμος, Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon, on Perseus
- ↑ วีรยุทธ์ เลาหะจินดา (2552). วิทยาสัตว์เลื้อยคลานและสัตว์สะเทินน้ำสะเทินบก. โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. ISBN 978-616-556-016-0.
- ↑ จาก reptile-database.com (อังกฤษ)
แหล่งข้อมูลอื่น
ข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับ Takydromus ที่วิกิสปีชีส์