ผลต่างระหว่างรุ่นของ "การระเหิด"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
บรรทัด 15: | บรรทัด 15: | ||
# อากาศเหนือของแข็ง อากาศเหนือของแข็งจะต้องมีการถ่ายเทเสมอ เพื่อป้องกันการอิ่มตัวของไอ |
# อากาศเหนือของแข็ง อากาศเหนือของแข็งจะต้องมีการถ่ายเทเสมอ เพื่อป้องกันการอิ่มตัวของไอ |
||
== สารที่ระเหิดได้ |
== สารที่ระเหิดได้ == |
||
* [[แนฟทาลีน]] (ลูกเหม็น) |
* [[แนฟทาลีน]] (ลูกเหม็น) |
||
* [[น้ำแข็งแห้ง]] |
* [[น้ำแข็งแห้ง]] |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 14:54, 9 มีนาคม 2560
บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
การระเหิด (อังกฤษ: sublimation หรือ primary drying) คือปรากฏการณ์ที่สสารเปลี่ยนสถานะจากของแข็งกลายเป็นไอหรือก๊าซ ที่อุณหภูมิต่ำกว่าจุดหลอมเหลว โดยไม่ผ่านสถานะของเหลว
การระเหิด
การระเหิดคือเทคนิคของการทำสารให้บริสุทธิอีกหนทางห
นึ่ง ซึ่งเป็นการเปลี่ยนสถานะของสารจากของแข็งให้กลายเป็นไอ โดยไม่ผ่านการเป็นสถานะของเหลว โดยสารประกอบดังกลาวนั้น จะต้องเป็นสารประกอบที่มีความดันไอสูง และส่วนของสิ่งเจือปนจะต้องมีความดันไอต่ำ เมื่อการลดความดันลงจนถึงจุดสมดุล ระหว่างสถานะของแข็งและก๊าซ จะเกิดการระเหิดของอนุภาคของสารนั้น การระเหิดเกิดขึ้นได้เพราะอนุภาคในของแข็งมีการสั่น และชนกับอนุภาคข้างเคียงตลอดเวลา ทำให้มีการถ่ายเทพลังงานจลน์ระหว่างอนุภาค เช่นเดียวกับในของเหลวและก๊าซ
ปัจจัยที่มีผลต่อการระเหิด
- อุณหภูมิ อัตราการระเหิดเป็นสัดส่วนโดยตรงกับอุณหภูมิ
- ชนิดของของแข็ง ของแข็งที่มีแรงยึดเหนี่ยวระหว่างอนุภาคน้อยจะระเหิดได้ง่าย
- ความดันของบรรยากาศ ถ้าความดันของบรรยากาศสูงของแข็งจะระเหิดได้ยาก
- พื้นที่ผิวของของแข็ง ถ้ามีพื้นที่มากจะระเหิดได้ง่าย
- อากาศเหนือของแข็ง อากาศเหนือของแข็งจะต้องมีการถ่ายเทเสมอ เพื่อป้องกันการอิ่มตัวของไอ
สารที่ระเหิดได้
- แนฟทาลีน (ลูกเหม็น)
- น้ำแข็งแห้ง
- การบูร
- พิมเสน
- เกล็ดไอโอดีน