ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ชื่อ"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
MerlIwBot (คุย | ส่วนร่วม)
โรบอต เพิ่ม: ckb:ناو
Nullzerobot (คุย | ส่วนร่วม)
ลบลิงก์ที่ซ้ำซ้อน wikidata
บรรทัด 21: บรรทัด 21:


[[หมวดหมู่:ชื่อ| ]]
[[หมวดหมู่:ชื่อ| ]]

[[ar:اسم]]
[[ay:Suti]]
[[az:Ad]]
[[bar:Nåmen]]
[[bg:Име]]
[[bjn:Ngaran]]
[[bn:নাম]]
[[bs:Ime]]
[[ca:Nom]]
[[ckb:ناو]]
[[cv:Ят]]
[[da:Navn]]
[[de:Name]]
[[el:Όνομα]]
[[en:Name]]
[[eo:Nomo]]
[[es:Nombre]]
[[eu:Izen]]
[[fa:نام]]
[[gag:Ad]]
[[hi:नाम]]
[[hr:Ime]]
[[ht:Non]]
[[ia:Nomine]]
[[id:Nama]]
[[is:Nafn]]
[[ja:名前]]
[[jbo:cmevla]]
[[jv:Jeneng]]
[[km:នាម]]
[[kn:ಹೆಸರು]]
[[ko:이름]]
[[lb:Numm]]
[[lt:Vardas]]
[[lv:Nosaukums]]
[[mk:Име]]
[[new:नां]]
[[nl:Naam]]
[[nn:Namn]]
[[nrm:Noum]]
[[pl:Nazwa]]
[[pt:Nome]]
[[qu:Suti]]
[[ro:Nume]]
[[ru:Имя]]
[[sh:Ime]]
[[simple:Name]]
[[sl:Ime]]
[[sn:Zita]]
[[sq:Emri]]
[[sr:Име]]
[[su:Ngaran]]
[[sv:Namn]]
[[ta:பெயர்]]
[[te:పేరు]]
[[tl:Pangalan]]
[[uk:Ім'я]]
[[vi:Tên gọi]]
[[yi:נאמען]]
[[yo:Orúkọ]]
[[zh:名称]]
[[zh-yue:名]]

รุ่นแก้ไขเมื่อ 11:04, 9 มีนาคม 2556

ชื่อ คือสิ่งที่มนุษย์ได้สร้างขึ้นเป็นคำต่างๆ เพื่อใช้แทนคน สัตว์ สิ่งของ หรือสิ่งที่เป็นนามธรรมที่สามารถสัมผัสหรือรู้สึกได้ เพื่อนำมาเรียกหรืออ้างถึง การใช้ชื่อเรียกแทนบุคคลเป็นสิ่งที่ควรที่ตั้งแต่เกิดหากไม่ได้เป็นคนเร่ร่อน ตามกฎหมายแล้วบังคับให้ประชาชนทุกคนต้องมีชื่อตั้งแต่เกิด ซึ่งชื่ออาจจะซ้ำกันได้

ความเชื่อเกี่ยวกับชื่อ

นักมานุษยวิทยาชาวอังกฤษ เซอร์ เจมส์ จอร์จ เฟรเซอร์ เคยกล่าวไว้ว่า อารยชนมักจะตั้งชื่อ คน สัตว์ สิ่งของ ด้วยความประสงค์ที่ว่า ต้องการให้มันแทนสิ่งนั้นจริง ๆ หรืออาจกล่าวได้ว่าชื่อนั้นเป็นตัวตนที่แท้จริงของวัตถุที่บอกเล่าเอกลักษณ์ต่าง ๆ ไว้เช่น ผม ขน เล็บ ฯลฯ ดังนั้นในหลายวัฒนธรรม ชื่อจริงจึงเป็นสิ่งต้องห้ามเนื่องจากหากล่วงรู้ก็หมายถึงชีวิตต้องตกอยู่ในมือผู้อื่น อาจโดนทำไสยศาสตร์เช่นใดก็ได้ ทำให้ในกาลต่อมาความหวาดระแวงนี้พัฒนาเป็นมารยาทที่ต้องเอ่ยนามตัวเองก่อนถามนามผู้อื่นนั่นเอง กล่าวโดยย่อก็คือในวัฒนธรรมโบราณ ชื่อจริงนั้นเป็นสิ่งสำคัญมากเพราะอาจถูกเอาไปทำไสยศาสตร์ คนโบราณเลยมักไม่บอกกัน หากชื่อคือตัวตน ชื่อของคนย่อมส่งผลกับตัวตนเช่นกัน ผู้คนโดยมากจึงนิยมตั้งชื่อมนุษย์ให้สื่อถึงความเข้มแข็งทางวิญญาณ อีกนัยหนึ่งชื่อก็เป็นวิชาไสยเวทประเภทหนึ่ง ในตระกูลทรัมปูแห่งเกาะเซราเบส ประเทศอินโดนีเซีย ถึงกับมีการเอาชื่อของคนในเกาะมาเก็บไว้ เพราะเชื่อว่าการได้ครอบครองชื่อ ก็เหมือนประหนึ่งได้ครอบครองวิญญาณของผู้นั้น

สำหรับความเชื่อของคนไทยแล้ว ชื่อไม่เป็นเพียงแค่สิ่งสมมุติที่ใช้เรียกขานแทนตัวเท่านั้น แต่ยังจะมีบทบาทและแสดงถึงสภาพของเจ้าของชื่อด้วย โดยจะส่งผลถึงความเป็นสิริมงคลและกาลกิณีให้เกิดแก่เจ้าของชื่อได้ จึงมีความเชื่อมาแต่โบราณว่า การเปลี่ยนชื่อใหม่เป็นกลวิธีหนึ่งที่จะช่วยให้หายเจ็บป่วยหรือเคราะห์ร้ายต่าง ๆ เพราะเชื่อว่า เด็กเกิดจากผีปั้น เมื่อคลอดออกมาแล้วผีก็ยังจะคอยมาเอาชีวิตกลับคืนไป ดังนั้นการเปลี่ยนชื่อจึงเป็นการหลอกให้ผีเข้าใจว่าเป็นคนละคนกัน

เสฐียรโกเศศ กล่าวว่า ชื่อเก่าที่มีผู้ชื่อ เช่น หมู หมา กบ เขียด ด้วง เป็นต้น คงเป็นชื่อตั้งขึ้นเพื่อหลอกลวงผีว่าไม่ใช่คนแต่เป็นหมูหมา ผีจะได้ตายใจไม่เอาตัวไป เป็นลักษณะที่ใช้ในภาษาอังกฤษเรียกว่า cacophonism ซึ่งมีอยู่ในประเพณีดั้งเดิมของทุกชาติทุกภาษา

ความเชื่อเรื่องชื่อในสังคไทยสะท้อนออกมาให้เห็นในแง่มุมต่าง ๆ อาทิ วรรณคดีพื้นบ้านเรื่อง ขุนช้างขุนแผน ที่ นาง พิมพิลาไล เปลี่ยนชื่อเป็น วันทอง ตามคำทักของขรัวตาจูหลังจากที่เจ็บป่วยออด ๆ แอด ๆ มาตลอด[1]

อ้างอิง

  1. สมชาย สำเนียงงาม ผศ.ดร., "ชื่อใหม่" ในสมัยรัฐบาลคิดใหม่ทำใหม่ รู้ทันภาษา รู้ทันทักษิณ หน้า 302-303 (ตุลาคม, พ.ศ. 2547) ISBN 974-92552-6-7

ดูเพิ่ม

แหล่งข้อมูลอื่น