ผลต่างระหว่างรุ่นของ "เจมส์ ฟรานซิส เอ็ดเวิร์ด สจวต"

เรียกดูประวัติแบบโต้ตอบ

← การแก้ไขก่อนหน้า การแก้ไขถัดไป →

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม

เห็นภาพข้อความวิกิ

ในบรรทัด

รุ่นแก้ไขเมื่อ 02:40, 3 มกราคม 2553

บทความนี้อ้างอิงคริสต์ศักราช/คริสต์ทศวรรษ/คริสต์ศตวรรษ ซึ่งเป็นสาระสำคัญของเนื้อหา

เจมส์ ฟรานซิส เอ็ดเวิร์ด สจวต หรือ ผู้อ้างสิทธิ(ภาษาอังกฤษ: James Francis Edward Stuart หรือ The Old Pretender หรือ The Old Chevalier) (10 มิถุนายน ค.ศ. 1688 – 1 มกราคม ค.ศ. 1766) เจมส์ได้รับการขนานพระนามว่า The Old Pretender (ผู้อ้างสิทธิในราชบัลลังก์) ทรงเป็นพระราชโอรสของสมเด็จพระเจ้าเจมส์ที่ 2 แห่งอังกฤษผู้ถูกปลดจากราชบัลลังก์อังกฤษ และ สมเด็จพระราชินีแมรีแห่งโมดีนา ในฐานะที่เป็นพระราชโอรสของพระเจ้าเจมส์ที่ 2 เจมส์ ฟรานซิสจึงอ้างสิทธิในราชบัลลังก์ของราชอาณาจักรอังกฤษ และราชอาณาจักรสกอตแลนด์ในนาม เจมส์ที่ 3 แห่งอังกฤษ และ เจมส์ที่ 8 แห่งสกอตแลนด์ เมื่อพระราชบิดาเสด็จสวรรคตในปี ค.ศ. 1701 พระเจ้าหลุยส์ที่ 14 แห่งฝรั่งเศสทรงประกาศว่าเจมส์ ฟรานซิสเป็นพระเจ้าแผ่นดินอังกฤษ สกอตแลนด์และไอร์แลนด์

กำเนิด

เจ้าชายเจมส์ ฟรานซิส เอ็ดเวิร์ด สจวตทรงเป็นปัญหาตั้งแต่วันที่เกิดที่พระราชวังเซนต์เจมส์ในปี ค.ศ. 1688 ทรงประสูติในรัชสมัยของพระเจ้าเจมส์ที่ 2 และพระราชินีแมรีแห่งโมดีนาผู้เป็นโรมันคาทอลิก พระเจ้าเจมส์ที่ 2 ทรงมีพระราชธิดาสองพระองค์ก่อนหน้านั้นผู้ได้รับการเลี้ยงดูอย่างนิกายโปรเตสแทนต์ การที่พระเจ้าเจมส์ที่ 2 ทรงมีพระราชโอรสเป็นสาเหตุที่ทำให้ผู้ที่กลัวว่าอังกฤษจะกลับไปตกไปอยู่ใต้การปกครองของประมุขที่เป็นโรมันคาทอลิกต้องหาวิธีกำจัด พระเจ้าเจมส์ที่ 2

เมื่อเจ้าชายเจมส์ ฟรานซิสประสูติก็มีข่าวลือว่าเจมส์ ฟรานซิสมิใช่พระราชโอรสที่แท้จริงแต่เป็นเด็กที่ถูกลักลอบเข้ามาในถาดถ่านที่ใช้อุ่นเตียงก่อนนอน (bed-warming pan) เข้ามาในห้องที่แมรีแห่งโมดีนาใช้ประสูติเพื่อแทนพระโอรสที่สิ้นพระชนม์หลังประสูติ เมื่อวันที่ 10 ธันวาคมเพียงไม่ถึงหกเดือนหลังประสูติพระราชินีแมรีแห่งโมดีนาก็พาพระโอรสหลบหนีไปฝรั่งเศสเพื่อความปลอดภัย ขณะที่พระเจ้าเจมส์ที่ 2 ยังประทับอยู่ในอังกฤษพยายามรักษาราชบัลลังก์ไว้

เจ้าชายเจมส์ ฟรานซิสและพระขนิษฐาลุยซา มาเรีย เทเรซา สจวตเติบโตในฝรั่งเศส ในฝรั่งเศสพระเจ้าหลุยส์ที่ 14ทรงยอมรับว่าเจ้าชายเจมส์ ฟรานซิสเป็นรัชทายาทของอังกฤษและสกอตแลนด์ เจ้าชายเจมส์ ฟรานซิสกลายเป็นศูนย์กลางของขบวนการสนับสนุนการปกครองโดยราชวงศ์สจวต (Jacobitism)

ชิงราชบัลลังก์

เมื่อพระเจ้าเจมส์ที่ 2 เสด็จสวรรคตในปี ค.ศ. 1701 เจ้าชายเจมส์ ฟรานซิสก็ทรงประกาศพระองค์เป็นพระเจ้าแผ่นดินในพระนาม เจมส์ที่ 3 แห่งอังกฤษ และ เจมส์ที่ 8 แห่งสกอตแลนด์และเป็นที่ยอมรับในฝรั่งเศส สเปน วาติกันและโมดีนา รัฐต่างๆ เหล่านี้ไม่ยอมรับว่าพระราชินีนาถแมรีที่ 2 และ พระเจ้าวิลเลียมที่ 3เป็นพระมหากษัตริย์ของอังกฤษโดยชอบธรรม

การแข็งข้อของผู้สนับสนุนการปกครองโดยราชวงศ์สจวต

เจ้าชายเจมส์ ฟรานซิสพยายามชิงพระราชบัลลังก์โดยทรงพยายามที่จะรุกรานอังกฤษเมื่อวันที่ 23 มีนาคม ค.ศ. 1708 โดยขึ้นที่เฟิร์ธออฟฟอร์ธ แต่กองทัพเรือฝรั่งเศสของพระองค์ถูกขับโดยกองทัพเรือของจอร์จ บิง ไวเคานท์ทอร์ริงตัน ถ้าเจ้าชายเจมส์ ฟรานซิสประกาศยกเลิกการเป็นโรมันคาทอลิกก็คงทรงมีโอกาสได้เป็นพระเจ้าแผ่นดินอังกฤษ^[1] แต่ก็ไม่ทรงยอมทำ เมื่อกองทัพฝรั่งเศสพ่ายแพ้ พระเจ้าหลุยส์ที่ 14 ก็ทรงถูกบังคับให้มีสัมพันธไมตรีกับอังกฤษและพันธมิตรของอังกฤษโดยการลงนามในสนธิสัญญาอูเทรชท์ ค.ศ. 1713 ซึ่งข้อหนึ่งในสนธิสัญญาระบุว่าต้องขับเจ้าชายเจมส์ ฟรานซิสจากฝรั่งเศส

สิบห้า

ปีต่อมาผู้สนับสนุนการปกครองโดยราชวงศ์สจวต (Jacobite) ก็ริเริ่ม สงครามฟื้นฟูราชวงศ์สจวต (The Fifteen Jacobite rising) ในสกอตแลนด์เพื่อกู้ราชบัลลังก์ให้แก่เจ้าชายเจมส์ ฟรานซิส ในปี ค.ศ. 1715 เจ้าชายเจมส์ ฟรานซิสก็ได้ขึ้นฝั่งที่สกอตแลนด์หลังศึกเชอริฟเมอร์ แต่ก็ทรงผิดหวังกับกำลังที่สนับสนุน แทนที่จะเข้าพิธีราชาภิเศกที่สโคน เจ้าชายเจมส์ ฟรานซิสเสด็จกลับฝรั่งเศสทางเรือจากมอนท์โรส แต่ไม่ทรงได้รับการต้อนรับในฝรั่งเศสหลังจากที่พระเจ้าหลุยส์ที่ 14 เสด็จสวรรคตไปแล้ว

ชีวิต “ผู้อ้างสิทธิ”

สมเด็จพระสันตะปาปาคลีเมนต์ที่ 11ประทานวังมูติในกรุงโรมให้เป็นที่ประทับของเจ้าชายเจมส์ ฟรานซิส สมเด็จพระสันตะปาปาอินโนเซนต์ที่ 13ก็ทรงสนับสนุนเจ้าชายเจมส์ ฟรานซิสเช่นกัน นอกจากนั้นคาร์ดินัลฟิลลิปโป อันโตนิโอ กุอัลเทริโอยังเจรจาตกลงให้ทางวาติกันจ่ายเงินประจำปึตลอดชีพปีละ 8,000 โรมันซึ่งเป็นจำนวนที่พอเพียงสำหรับการตั้งราชสำนักจัคโคไบต์ที่โรมได้

การแต่งงาน

เมื่อวันที่ 3 กันยายน ค.ศ. 1719 เจ้าชายเจมส์ ฟรานซิสก็ทรงเสกสมรสกับมาเรีย เคลเม็นทินา โซบิเอสกา (Maria Klementyna Sobieska) ผู้เป็นพระนัดดาของพระเจ้าจอห์นที่ 3 แห่งโปแลนด์ ทรงมีพระโอรสด้วยกันสององค์

ชาร์ลส์ เอ็ดเวิร์ด สจวต (Charles Edward Stuart), (31 ธันวาคม ค.ศ. 1720 – 31 มกราคม ค.ศ. 1788) หรือที่รู้จักกันในนาม บอนนีพรินซ์ชาร์ลี (Bonnie Prince Charlie)
เฮนรี เบนเนดิค สจวต (Henry Benedict Stuart), (11 March ค.ศ. 1725 – 13 July ค.ศ. 1807) ต่อมาเป็นคาร์ดินัล

บอนนีพรินซ์ชาร์ลี

หลังจากที่เจ้าชายเจมส์ ฟรานซิสไม่ประสพความสำเร็จก็ทรงหันไปสนับสนุนพระโอรสในการพยายามยึดราชบัลลังก์อังกฤษและสกอตแลนด์ ความพยายามในปี ค.ศ. 1745 เกือบได้รับความสำเร็จ แต่ความพ่ายแพ้ครั้งที่สองทำให้ความหวังในการยึดราชบัลลังก์อังกฤษและสกอตแลนด์เป็นอันต้องสิ้นสุดลง

สิ้นพระชนม์

เจ้าชายเจมส์ ฟรานซิสสิ้นพระชนม์ที่กรุงโรมเมื่อวันที่ 1 มกราคม ค.ศ. 1766 พระศพถูกฝังไว้ที่มหาวิหารเซนต์ปีเตอร์ ในวันที่ 14 มกราคม ค.ศ. 1766 รัฐบาลวาติกันก็ยอมรับราชวงศ์ฮาโนเวอร์ว่าเป็นราชวงศ์ที่ปกครองอังกฤษและไอร์แลนด์โดยชอบธรรม

ข้อมูลเพิ่มเติม

อ้างอิง

↑ Sir Winston Churchill, A History of the English-Speaking Peoples, Vol. 2, Dodd, Mead & Co., NY 1957, pp. 97-98.

[1] Sir Winston Churchill, A History of the English-Speaking Peoples, Vol. 2, Dodd, Mead & Co., NY 1957, pp. 97-98.

[1]

@@ บรรทัด 1: / บรรทัด 1: @@
 {{ลิงก์ไปภาษาอื่น}}
 {{ใช้ปีคศ|width=270px}}
-[[ภาพ:James Francis Edward Stuart c. 1703 attributed to Alexis Simon Belle.jpg|thumb|270px |“เจมส์ ฟรานซิส เอ็ดเวิร์ด สจวต”]]
+[[ไฟล์:James Francis Edward Stuart c. 1703 attributed to Alexis Simon Belle.jpg|thumb|270px |“เจมส์ ฟรานซิส เอ็ดเวิร์ด สจวต”]]
-[[ภาพ:Maria Klementyna Sobieska (1702-1735).jpg|right|thumb|270px|มาเรีย เคลเม็นทินา โซบิเอสกา พระชายา]]
+[[ไฟล์:Maria Klementyna Sobieska (1702-1735).jpg|right|thumb|270px|มาเรีย เคลเม็นทินา โซบิเอสกา พระชายา]]
-[[ภาพ:Tomb of Stuart in the Vatican.jpg|right|thumb|270px|หลุมศพของเจ้าชายเจมส์ ฟรานซิส]]
+[[ไฟล์:Tomb of Stuart in the Vatican.jpg|right|thumb|270px|หลุมศพของเจ้าชายเจมส์ ฟรานซิส]]
 '''เจมส์ ฟรานซิส เอ็ดเวิร์ด สจวต''' หรือ '''ผู้อ้างสิทธิ'''([[ภาษาอังกฤษ]]: '''James Francis Edward Stuart''' หรือ '''The Old Pretender''' หรือ '''The Old Chevalier''') ([[10 มิถุนายน]] [[ค.ศ. 1688]] – [[1 มกราคม]] [[ค.ศ. 1766]]) เจมส์ได้รับการขนานพระนามว่า '''The Old Pretender''' ([[ผู้อ้างสิทธิในราชบัลลังก์]]) ทรงเป็นพระราชโอรสของ[[สมเด็จพระเจ้าเจมส์ที่ 2 แห่งอังกฤษ]]ผู้ถูกปลดจากราชบัลลังก์อังกฤษ และ [[สมเด็จพระราชินีแมรีแห่งโมดีนา]] ในฐานะที่เป็นพระราชโอรสของพระเจ้าเจมส์ที่ 2 เจมส์ ฟรานซิสจึงอ้างสิทธิในราชบัลลังก์ของ[[ราชอาณาจักรอังกฤษ]] และ[[ราชอาณาจักรสกอตแลนด์]]ในนาม เจมส์ที่ 3 แห่งอังกฤษ และ เจมส์ที่ 8 แห่งสกอตแลนด์  เมื่อพระราชบิดาเสด็จสวรรคตในปี  [[ค.ศ. 1701]] [[พระเจ้าหลุยส์ที่ 14 แห่งฝรั่งเศส]]ทรงประกาศว่าเจมส์ ฟรานซิสเป็นพระเจ้าแผ่นดินอังกฤษ สกอตแลนด์และไอร์แลนด์
-==กำเนิด==
+== กำเนิด ==
 เจ้าชายเจมส์ ฟรานซิส เอ็ดเวิร์ด สจวตทรงเป็นปัญหาตั้งแต่วันที่เกิดที่[[พระราชวังเซนต์เจมส์]]ในปี ค.ศ. 1688 ทรงประสูติในรัชสมัยของพระเจ้าเจมส์ที่ 2 และพระราชินีแมรีแห่งโมดีนาผู้เป็น[[โรมันคาทอลิก]] พระเจ้าเจมส์ที่ 2 ทรงมีพระราชธิดาสองพระองค์ก่อนหน้านั้นผู้ได้รับการเลี้ยงดูอย่าง[[นิกายโปรเตสแทนต์]] การที่พระเจ้าเจมส์ที่ 2 ทรงมีพระราชโอรสเป็นสาเหตุที่ทำให้ผู้ที่กลัวว่าอังกฤษจะกลับไปตกไปอยู่ใต้การปกครองของประมุขที่เป็นโรมันคาทอลิกต้องหาวิธีกำจัด พระเจ้าเจมส์ที่ 2
@@ บรรทัด 14: / บรรทัด 14: @@
 เจ้าชายเจมส์ ฟรานซิสและพระขนิษฐา[[ลุยซา มาเรีย เทเรซา สจวต]]เติบโตในฝรั่งเศส  ในฝรั่งเศส[[พระเจ้าหลุยส์ที่ 14 แห่งฝรั่งเศส|พระเจ้าหลุยส์ที่ 14]]ทรงยอมรับว่าเจ้าชายเจมส์ ฟรานซิสเป็นรัชทายาทของอังกฤษและสกอตแลนด์ เจ้าชายเจมส์ ฟรานซิสกลายเป็นศูนย์กลางของขบวนการสนับสนุนการปกครองโดยราชวงศ์สจวต ([[:en:Jacobitism|Jacobitism]])
-==ชิงราชบัลลังก์==
+== ชิงราชบัลลังก์ ==
 เมื่อพระเจ้าเจมส์ที่ 2 เสด็จสวรรคตในปี [[ค.ศ. 1701]] เจ้าชายเจมส์ ฟรานซิสก็ทรงประกาศพระองค์เป็นพระเจ้าแผ่นดินในพระนาม เจมส์ที่ 3 แห่งอังกฤษ และ เจมส์ที่ 8 แห่งสกอตแลนด์และเป็นที่ยอมรับในฝรั่งเศส สเปน วาติกันและโมดีนา รัฐต่างๆ เหล่านี้ไม่ยอมรับว่า[[สมเด็จพระราชินีนาถแมรีที่ 2 แห่งอังกฤษ|พระราชินีนาถแมรีที่ 2]] และ [[สมเด็จพระเจ้าวิลเลียมที่ 3 แห่งอังกฤษ|พระเจ้าวิลเลียมที่ 3]]เป็นพระมหากษัตริย์ของอังกฤษโดยชอบธรรม
-==การแข็งข้อของผู้สนับสนุนการปกครองโดยราชวงศ์สจวต==
+== การแข็งข้อของผู้สนับสนุนการปกครองโดยราชวงศ์สจวต ==
 เจ้าชายเจมส์ ฟรานซิสพยายามชิงพระราชบัลลังก์โดยทรงพยายามที่จะรุกรานอังกฤษเมื่อวันที่ 23 มีนาคม [[ค.ศ. 1708]] โดยขึ้นที่เฟิร์ธออฟฟอร์ธ แต่กองทัพเรือฝรั่งเศสของพระองค์ถูกขับโดยกองทัพเรือของจอร์จ บิง ไวเคานท์ทอร์ริงตัน ถ้าเจ้าชายเจมส์ ฟรานซิสประกาศยกเลิกการเป็นโรมันคาทอลิกก็คงทรงมีโอกาสได้เป็นพระเจ้าแผ่นดินอังกฤษ<ref>Sir Winston Churchill, A History of the English-Speaking Peoples, Vol. 2, Dodd, Mead & Co., NY 1957, pp. 97-98.</ref> แต่ก็ไม่ทรงยอมทำ เมื่อกองทัพฝรั่งเศสพ่ายแพ้ พระเจ้าหลุยส์ที่ 14 ก็ทรงถูกบังคับให้มีสัมพันธไมตรีกับอังกฤษและพันธมิตรของอังกฤษโดยการลงนามใน[[สนธิสัญญาอูเทรชท์ ค.ศ. 1713]] ซึ่งข้อหนึ่งในสนธิสัญญาระบุว่าต้องขับเจ้าชายเจมส์ ฟรานซิสจากฝรั่งเศส
-==สิบห้า==
+== สิบห้า ==
 ปีต่อมาผู้สนับสนุนการปกครองโดยราชวงศ์สจวต (Jacobite) ก็ริเริ่ม [[สงครามฟื้นฟูราชวงศ์สจวต]] (The Fifteen Jacobite rising) ในสกอตแลนด์เพื่อกู้ราชบัลลังก์ให้แก่เจ้าชายเจมส์ ฟรานซิส ในปี ค.ศ. 1715 เจ้าชายเจมส์ ฟรานซิสก็ได้ขึ้นฝั่งที่สกอตแลนด์หลังศึกเชอริฟเมอร์ แต่ก็ทรงผิดหวังกับกำลังที่สนับสนุน แทนที่จะเข้าพิธีราชาภิเศกที่สโคน เจ้าชายเจมส์ ฟรานซิสเสด็จกลับฝรั่งเศสทางเรือจากมอนท์โรส แต่ไม่ทรงได้รับการต้อนรับในฝรั่งเศสหลังจากที่พระเจ้าหลุยส์ที่ 14 เสด็จสวรรคตไปแล้ว
-==ชีวิต “ผู้อ้างสิทธิ”==
+== ชีวิต “ผู้อ้างสิทธิ” ==
 [[สมเด็จพระสันตะปาปาคลีเมนต์ที่ 11]]ประทานวังมูติในกรุงโรมให้เป็นที่ประทับของเจ้าชายเจมส์ ฟรานซิส  [[สมเด็จพระสันตะปาปาอินโนเซนต์ที่ 13]]ก็ทรงสนับสนุนเจ้าชายเจมส์ ฟรานซิสเช่นกัน นอกจากนั้นคาร์ดินัลฟิลลิปโป อันโตนิโอ กุอัลเทริโอยังเจรจาตกลงให้ทางวาติกันจ่ายเงินประจำปึตลอดชีพปีละ 8,000 โรมันซึ่งเป็นจำนวนที่พอเพียงสำหรับการตั้งราชสำนักจัคโคไบต์ที่โรมได้
-==การแต่งงาน==
+== การแต่งงาน ==
 เมื่อวันที่ 3 กันยายน ค.ศ. 1719 เจ้าชายเจมส์ ฟรานซิสก็ทรงเสกสมรสกับมาเรีย เคลเม็นทินา โซบิเอสกา (Maria Klementyna Sobieska) ผู้เป็นพระนัดดาของ[[พระเจ้าจอห์นที่ 3 แห่งโปแลนด์]] ทรงมีพระโอรสด้วยกันสององค์
@@ บรรทัด 32: / บรรทัด 32: @@
 # [[เฮนรี เบนเนดิค สจวต]] (Henry Benedict Stuart), ([[11 March]] [[ค.ศ. 1725]] – [[13 July]] [[ค.ศ. 1807]]) ต่อมาเป็นคาร์ดินัล
-==บอนนีพรินซ์ชาร์ลี==
+== บอนนีพรินซ์ชาร์ลี ==
 หลังจากที่เจ้าชายเจมส์ ฟรานซิสไม่ประสพความสำเร็จก็ทรงหันไปสนับสนุนพระโอรสในการพยายามยึดราชบัลลังก์อังกฤษและสกอตแลนด์ ความพยายามในปี ค.ศ. 1745 เกือบได้รับความสำเร็จ แต่ความพ่ายแพ้ครั้งที่สองทำให้ความหวังในการยึดราชบัลลังก์อังกฤษและสกอตแลนด์เป็นอันต้องสิ้นสุดลง
-==สิ้นพระชนม์==
+== สิ้นพระชนม์ ==
 เจ้าชายเจมส์ ฟรานซิสสิ้นพระชนม์ที่กรุงโรมเมื่อวันที่ [[1 มกราคม]] [[ค.ศ. 1766]] พระศพถูกฝังไว้ที่[[มหาวิหารเซนต์ปีเตอร์]] ในวันที่ [[14 มกราคม]] [[ค.ศ. 1766]] รัฐบาลวาติกันก็ยอมรับ[[ราชวงศ์ฮาโนเวอร์]]ว่าเป็นราชวงศ์ที่ปกครองอังกฤษและไอร์แลนด์โดยชอบธรรม
-== ข้อมูลเพิ่มเติม  ==
+== ข้อมูลเพิ่มเติม ==
 * [[ราชวงศ์สจวต]]
 * [[ผู้อ้างสิทธิในราชบัลลังก์]]
@@ บรรทัด 44: / บรรทัด 44: @@
 == อ้างอิง ==
 {{รายการอ้างอิง}}
+{{เรียงลำดับ|จเมส์ ฟรานซิส เอ็ดเวิร์ด สจวต}}
+{{birth|1688}}{{death|1766}}
 [[หมวดหมู่:ราชวงศ์สจวต]]
@@ บรรทัด 49: / บรรทัด 52: @@
 [[หมวดหมู่:ประวัติศาสตร์สกอตแลนด์]]
 [[หมวดหมู่:ผู้อ้างสิทธิในราชบัลลังก์]]
-{{เรียงลำดับ|จเมส์ ฟรานซิส เอ็ดเวิร์ด สจวต}}
-{{birth|1688}}{{death|1766}}
 [[bs:Jakov Franjo Edvard od Velsa]]
@@ บรรทัด 59: / บรรทัด 59: @@
 [[en:James Francis Edward Stuart]]
 [[eo:James Francis Edward Stuart]]
-[[es:James III de Inglaterra]]
+[[es:Jacobo III de Inglaterra]]
 [[fi:James Stuart]]
 [[fr:Jacques François Stuart]]