ข้ามไปเนื้อหา

ปลาขี้ตัง

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ปลาขี้ตัง
(Scatophagus argus)
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ แก้ไขการจำแนกนี้
โดเมน: ยูแคริโอต
Eukaryota
อาณาจักร: สัตว์
Animalia
ไฟลัม: สัตว์มีแกนสันหลัง
Chordata
ชั้น: ปลาที่มีก้านครีบ
Actinopterygii
อันดับ: อันดับปลากะพง
Perciformes
วงศ์: วงศ์ปลาตะกรับ
Scatophagidae
สกุล: ปลาขี้ตัง
Scatophagus
Cuvier in Cuvier and Valenciennes, 1831
ชนิดต้นแบบ
Chaetodon argus
Linnaeus, 1766[1]
ชนิด

ดูข้อความ

ชื่อพ้อง[1]

ปลาขี้ตัง หรือ ปลาตะกรับ (อังกฤษ: Scats) เป็นปลาน้ำเค็มสกุลหนึ่งในวงศ์ปลาตะกรับ (Scatophagidae) ใช้ชื่อสกุลว่า Scatophagus (/สะ-แคท-โท-ฟา-กัส/)

มีรูปร่างคล้ายปลาในวงศ์ปลาผีเสื้อ (Chaetodontidae) คือ รูปร่างกลมและแบนข้างมาก แต่จะงอยปากไม่ยื่นยาว ปากเล็ก ครีบหลังมีก้านครีบแข็งแหลมคม รวมถึงก้านครีบก้น ซึ่งก้านครีบดังกล่าวมีสารพิษ ที่อาจตำหรือแทงถูกมือของผู้ที่จับต้องได้ แต่ทว่าก็ก่อให้เกิดพิษน้อยมาก[2]

ชนิด

[แก้]

จำแนกออกได้เป็น 2 ชนิด[3]

ชนิดที่สูญพันธุ์

[แก้]

ฟอสซิล Eoscatophagus frontalis Tyler & Sorbini, 1999[4] (ชื่อพ้อง Scatophagus frontalis Agassiz, 1839) มีชีวิตในสมัยอีโอซีนตอนกลางที่อิตาลีตอนเหนือ ในชั้นหินมอนเตโบลคาที่มีต้นกำเนิดจากชั้นตะกอนดั้งเดิมของเทธีส[5][6]

ฟอสซิล Scatophagus frontalis
ฟอสซิล Eoscatophagus frontalis ในพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ธรรมชาติที่เวโรนา ประเทศอิตาลี

คุณลักษณะ

[แก้]

เป็นปลาทะเลที่สามารถปรับตัวให้อยู่ในน้ำกร่อยหรือน้ำจืดสนิทได้ มักอาศัยอยู่รวมกันเป็นฝูงใกล้รากไม้หรือกองหิน สามารถรับประทานได้และนิยมเลี้ยงกันเป็นปลาสวยงาม[7] [8][9]

อ้างอิง

[แก้]
  1. 1.0 1.1 Eschmeyer, William N.; Fricke, Ron & van der Laan, Richard (บ.ก.). "Genera in the family Scatophagidae". Catalog of Fishes. California Academy of Sciences. สืบค้นเมื่อ 19 August 2021.
  2. "ปลาทะเลที่มีพิษ ในน่านน้ำไทย". ศูนย์ข้อมูลพิษวิทยา. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-04-06. สืบค้นเมื่อ 28 June 2015. {{cite web}}: ระบุ |archivedate= และ |archive-date= มากกว่าหนึ่งรายการ (help); ระบุ |archiveurl= และ |archive-url= มากกว่าหนึ่งรายการ (help)
  3. Froese, Rainer, and Daniel Pauly, eds. (2021). Species of Scatophagus in FishBase. June 2021 version.
  4. Tyler, J.C. & Sorbini, C. 1999. Phylogeny of the fossil and recent genera of fishes of the family Scatophagidae (Squamipinnes). Boll. Mus. Civ. Stor. Nat. Verona 23
    pages 353–393
  5. L. Agassiz. 1842. Recherches Sur Les Poissons Fossiles. Tome IV (livr. 14). Imprimerie de Petitpierre, Neuchâtel 205-291 (French)
  6. Karl Albert Frickhinger: Fossilien Atlas Fische, Mergus-Verlag, Melle, 1999, ISBN 3-88244-018-X
  7. สุรศักดิ์ วงศ์กิตติเวชสกุล. สารานุกรมปลาไทย. กรุงเทพฯ : บริษัทเอม ซัพพลาย, 2540. 170 หน้า. หน้า 156-157. ISBN 9748990028
  8. ชวลิต วิทยานนท์. คู่มือปลาทะเล. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์สารคดี, 2551. 192 หน้า. หน้า 164. ISBN 978-974-484-261-9
  9. Gisha SivanK. Venketesvaran, C.K. Radhakrishnan (15 September 2007). "Biological and biochemical properties of Scatophagus argus venom". Toxicon. Elsevier Ltd. 50 (4): 563–571. doi:10.1016/j.toxicon.2007.05.002. PMID 17599379.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]