นโยบายพลังงานแห่งชาติปากีสถาน

นโยบายพลังงานแห่งชาติปากีสถานได้รับการประกาศเมื่อวันที่ 22 เมษายน พ.ศ. 2553 โดยนายกรัฐมนตรีแห่งปากีสถาน ยูซาฟ ราซา จิลานี เพื่อรับมือกับภาวะขาดแคลนพลังงานที่เริ่มขยายวงกว้างขึ้นในประเทศ การประกาศดังกล่าวมีขึ้นหลังจากการประชุมสามวันในกรุงอิสลามาบาด ซึ่งอภิปรายถึงสาเหตุของวิกฤตการณ์พลังงานในปากีสถานและหนทางที่เป็นไปได้ในการแก้ไข ป้ายนีออนดังกล่าวถูกสั่งห้ามและวันสุดสัปดาห์ถูกขยายออกไปจากหนึ่งวันเป็นสองวันในความพยายามที่จะรักษาพลังงานไฟฟ้าไว้

เบื้องหลัง

เนื่องจากความต้องการที่เพิ่มมากขึ้นและสาธารณูปโภคผลิตพลังงานไฟฟ้าที่ล้มเหลวอย่างรุนแรง ทำให้เกิดภาวะขาดแคลนพลังงานในปากีสถาน ความขาดแคลนดังกล่าวนำไปสู่เหตุการณ์ไฟฟ้าดับขยายวางกว้าง ซึ่งทำให้อุตสาหกรรมเป็นอัมพาตและนำไปสู่การประท้วงและจลาจล ช่วงที่ไม่มีกระแสไฟฟ้าเกิดขึ้นนานประมาณ 6-8 ชั่วโมงต่อวันในเขตเมือง และมากกว่านั้นในเขตชนบท

ผู้เชี่ยวชาญได้เตือนถึงวิกฤตการณ์พลังงานที่อาจมาถึงในอนาคต นับตั้งแต่ พ.ศ. 2549 ในงานสัมมนา Fueling the Future: Meeting Pakistan's Energy Needs in the 21st Century (เติมเชื้อเพลิงให้กับอนาคต: การบรรลุความต้องการพลังงานของปากีสถานในคริสต์ศตวรรษที่ 21) ซึ่งถูกจัดขึ้นในวอชิงตัน ดี.ซี. เมื่อเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2549 จากนั้น ที่ปรึกษาด้านพลังงานต่อนายกรัฐมนตรีปากีสถาน Mukhtar Ahmed กล่าวว่า ปากีสถานกำลังหาหนทางในการพูดคุยเกี่ยวกับปัญหาขาดแคลนพลังงาน บริษัทพลังงานไฟฟ้าปากีสถาน ประมาณการว่ามีการขาดแคลนพลังงานว่า 6 จิกะวัตต์ หรือกว่า 60% ของปริมาณการผลิตทั้งหมด เป็นที่เชื่อกันว่าหนึ่งในสาเหตุหลักของการขาดแคลนพลังงาน คือ ความล้มเหลวของรัฐบาลที่ผ่านมาในการคาดการณ์ถึงการต้องการพลังงานที่เพิ่มขึ้น และความล่าช้าในการสนับสนุนโครงการเพื่อเพิ่มการผลิตพลังงาน นอกจากนั้น ยังมีการปล้นพลังงานอย่างกว้างขวางและการขาดกาลงทุนในระบบส่งไฟฟ้าที่มีอยู่แล้ว

สหรัฐอเมริกาได้จัดอันดับการพัฒนาสาธารณูปโภคด้านพลังงานของปากีสถานเป็นหนึ่งในเรื่องที่มีลำดับความสำคัญสูงสุด ทูตพิเศษสหรัฐอเมริกา ริชาร์ด ฮอลบรูค บรรยายสถานการณ์ด้านพลังงานในปากีสถานว่า "ยอมรับไม่ได้" และกล่าวว่าสหรัฐอเมริกาจะดำเนินการ "อย่างจำกัด" เพื่อช่วยเหลือให้ปากีสถานผ่านพ้นวิกฤตการณ์ดังกล่าว

มาตรการ

มาตรการต่าง ๆ ที่ออกมามีเป้าหมายที่จะลดการบริโภคลง 500 เมกาวัตต์ วันสุดสัปดาห์อย่างเป็นทางการถูกขยายออกไปจากหนึ่งเป็นสองวัน มีการสั่งห้ามป้ายนีออนและไฟประดับตกแต่ง พลังงานที่ถูกส่งไปยังสำนักงานของรัฐลดลง 50% และอนุญาตให้เปิดเครื่องปรับอากาศหลังจาก 11 นาฬิกาเท่านั้น ตลาดตามท้องถนนจะได้รับการร้องขอให้ปิดก่อนปกติ ศูนย์การค้า ยกเว้นร้านขายยาจะถูกปิดเมื่อเวลา 20 นาฬิกา และพิธีฉลองการแต่งงานจะถูกจำกัดเหลือเพียงสามชั่วโมง รัฐบาลจะจ่ายหนี้ 1.38 พันล้านดอลลาร์สหรัฐให้กับผู้ผลิตพลังงาน เพื่อจ่ายให้กับผู้จัดหาเชื้อเพลิง อุปทานพลังงานของเมืองหลวงทางพาณิชย์ของปากีสถาน การาจี จะถูกลดลง 300 เมกาวัตต์ เพื่อให้มีการแจกจ่ายพลังงานไปยังส่วนที่เหลือของประเทศอย่างเป็นธรรม Tube well จะไม่ได้รับอนุญาตให้เปิดบริการระหว่าง 19-23 นาฬิกา มาตรการต่าง ๆ เหล่านี้จะได้รับการพิจารณาอีกครั้งเมื่อวันที่ 30 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

การตอบสนอง

ไม่กี่วันหลังจากการประกาศมาตรการ ผู้ค้าในละฮอร์ปฏิเสธการตัดสินใจของรัฐบาลและเปิดตลาดหลังจาก 20 นาฬิกา อันเป็นการฝ่าฝืนการสั่งห้ามของรัฐบาลเช่นเดิม ร้านค้ายังเปิดทำการอยู่ในเมืองอื่นหลังจาก 20 นาฬิกาเช่นกัน นอกจากนี้ ยังมีความสับสนในการสนับสนุนสุดสัปดาห์ซึ่งมีสองวัน ธนาคารและสถาบันการศึกษาจำนวนมากยังคงเปิดทำการต่อไป การให้ความเห็นในอารมณ์ไม่เกรงกลัวของผู้ค้า บทบรรณาธิการในหนังสือพิมพ์ ดอน กระตุ้นให้ทุกคนหาส่วนกลางระหว่างความคิด

ปฏิกิริยาต่อการตัดสินใจของการจำกัดอุปทานพลังงานในการาจี หัวหน้าพรรคการเมืองหลายพรรคในสมัชชาส่วนภูมิภาค Sindh ประณามการตัดสินใจดังกล่าว บางคนเรียกว่า "ทฤษฎีสมคบคิดในการสร้างสถานการณ์ในการรักษากฎหมายและความสงบเรียบร้อย"

นักวิเคราะห์บางคนพยากรณ์ว่าการลดในสัปดาห์ทำการของธนาคารเหลือ 5 วัน จะทำให้มีรายได้ลดลง

แหล่งข้อมูลอื่น

• Video: Power cuts anger Pakistan traders, Al Jazeera English, April 22, 2010
• Energy crisis in Pakistan in Pictures
• PowerSave.pk Awareness Campaign by PEPCO เก็บถาวร 2010-04-27 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน