ทะเลสาบบิวะ
ทะเลสาบบิวะ | |
---|---|
ทะเลสาบบิวะมองจากอวกาศ | |
ที่ตั้ง | จังหวัดชิงะ |
พิกัด | 35°15′18″N 136°04′48″E / 35.25500°N 136.08000°E |
ชนิด | ทะเลสาบโบราณ, เปลือกโลก, น้ำจืด |
แหล่งน้ำไหลเข้าหลัก | แม่น้ำกว่า 400 สาย |
แหล่งน้ำไหลออก | แม่น้ำเซตะ |
พื้นที่รับน้ำ | 3,174 ตารางกิโลเมตร (1,225 ตารางไมล์) |
ประเทศในลุ่มน้ำ | ญี่ปุ่น |
ช่วงยาวที่สุด | 63.49 กิโลเมตร (39.45 ไมล์) |
ช่วงกว้างที่สุด | 22.8 กิโลเมตร (14.2 ไมล์) |
พื้นที่พื้นน้ำ | 670.3 ตารางกิโลเมตร (258.8 ตารางไมล์)[1] |
ความลึกสูงสุด | 104 เมตร (341 ฟุต)[1] |
ปริมาณน้ำ | 27.5 ลูกบาศก์กิโลเมตร (6.6 ลูกบาศก์ไมล์)[1] |
เวลาพักน้ำ | 5.5 ปี |
ความยาวชายฝั่ง1 | 235.2 กิโลเมตร (146.1 ไมล์) |
ความสูงของพื้นที่ | 85.6 เมตร (281 ฟุต) |
เกาะ | 3 |
เมือง | ฮิงาชิโอมิ, ฮิโกเนะ, คูซัตสึ, ไมบาระ, โมริยามะ, นางาฮามะ, โอมิฮาจิมัง, โอตสึ, ทากาชิมะ, ยาซุ |
ชื่อที่ขึ้นทะเบียน | Biwa-ko |
ขึ้นเมื่อ | 10 มิถุนายน ค.ศ. 1993 |
เลขอ้างอิง | 617[2] |
1 ความยาวแนวชายฝั่งไม่ได้ถูกวัดอย่างละเอียด |
ทะเลสาบบิวะ (ญี่ปุ่น: 琵琶湖; โรมาจิ: Biwa-ko) มีชื่อเดิมว่า ทะเลโอ (ญี่ปุ่น: 淡海; โรมาจิ: Ōmi) เป็นทะเลสาบน้ำจืดที่ใหญ่ที่สุดในญี่ปุ่น ตั้งอยู่ในจังหวัดชิงะ ทางตะวันออกเฉียงเหนือของเมืองหลวงเก่าเกียวโต เนื่องจากอยู่ใกล้กับเมืองหลวงเก่า ทะเลสาบแห่งนี้จึงปรากฏอยู่ในวรรณกรรมของญี่ปุ่นอยู่บ่อยครั้ง โดยเฉพาะในกวีนิพนธ์และบันทึกทางประวัติศาสตร์ยามสงคราม
พื้นที่โดยรอบและการใช้ประโยชน์
[แก้]ทะเลสาบแห่งนี้มีขนาดพื้นที่ 670 ตารางกิโลเมตร เท่ากับเกาะอาวาจิ มีแม่น้ำหลายสายไหลจากภูเขารอบ ๆ ลงสู่ทะเลสาบ เป็นแหล่งน้ำที่สำคัญสำหรับเมืองเกียวโตและโอตสึ มีการใช้ประโยชน์จากทะเลสาบแห่งนี้มากมายหลายทาง เช่น เป็นแหล่งทรัพยากรที่สำคัญสำหรับโรงงานทอผ้าในบริเวณใกล้เคียง แหล่งผลิตน้ำดื่มหล่อเลี้ยงคนกว่า 15 ล้านคนทั่วภูมิภาค แหล่งเพาะและผสมพันธุ์ปลาน้ำจืดหลายชนิดอย่างเช่นปลาเทราท์ และแหล่งเลี้ยงหอยในอุตสาหกรรมผลิตไข่มุก
แต่ละปีระดับน้ำในทะเลสาบจะสูงขึ้นถึง 3 เมตรใน 2 ช่วงเวลา คือ ในฤดูใบไม้ผลิ เนื่องมาจากฝนและหิมะที่ละลาย และในฤดูใบไม้ร่วง หลังจากพายุไต้ฝุ่น
แม่น้ำที่เป็นสาขาหลักของทะเลสาบคือ แม่น้ำเซตะ ซึ่งต่อมาได้เปลี่ยนชื่อเป็น แม่น้ำโยโดะ ไหลจากทะเลสาบออกสู่ทะเลที่อ่าวโอซากะ
คลองบิวาโกะ เป็นสาขาหนึ่งของทะเลสาบ ขุดขึ้นเมื่อปลายทศวรรษ 1890 และมีการขยายขึ้นอีกระหว่างสมัยไทโช มีบทบาทสำคัญในการพัฒนาอุตสาหกรรมในเกียวโตให้กลับพลิกฟื้นขึ้นมาอีกครั้ง หลังจากที่ซบเซาลงไปเนื่องจากการย้ายเมืองหลวงไปโตเกียว
ธรรมชาติของทะเลสาบ
[แก้]ทะเลสาบบิวะเป็นทะเลสาบที่มีอายุเก่าแก่เป็นอันดับสามของโลก โดยถือกำเนิดขึ้นเมื่อประมาณ 4 ล้านปีก่อน เนื่องด้วยมีประวัติยาวนาน และแทบไม่เปลี่ยนแปลงไปจากเมื่อครั้งถือกำเนิด ทำให้เป็นสถานที่ที่ระบบนิเวศอันหลากหลายมีวิวัฒนาการเรื่อยมา นักธรรมชาติวิทยาได้ค้นพบและบันทึกรายการสิ่งมีชีวิตในทะเลสาบแล้วประมาณ 1,100 ชนิด ในจำนวนนี้มีอยู่ 58 ชนิดที่ไม่พบในที่แห่งอื่นในโลก
บริเวณทะเลสาบเป็นถิ่นที่อยู่อาศัยที่สำคัญของนกน้ำ ทุกปีจะมีนกน้ำกว่า 5,000 ตัวอพยพมาที่ทะเลสาบ แต่เมื่อไม่นานมานี้ ความหลากหลายทางชีวภาพของทะเลสาบบิวะก็ถูกคุกคามโดยปลาต่างถิ่น อย่างเช่น black bass และ bluegill โดยพันธุ์ปลา bluegill ถูกนำมาถวายแด่องค์จักรพรรดิ แล้วถูกปล่อยลงสู่ทะเลสาบเพื่อให้เป็นอาหารของปลาอื่น ส่วน black bass ถูกนำเข้ามาเพื่อเป็นปลาสำหรับกีฬาตกปลา
อ้างอิง
[แก้]- ↑ 1.0 1.1 1.2 Tabata, R.; Kakioka, R.; Tominaga, K.; Komiya, T.; Watanabe, K. (2016). Phylogeny and historical demography of endemic fishes in Lake Biwa: the ancient lake as a promoter of evolution and diversification of freshwater fishes in western Japan. Ecology and Evolution 6(8): 2601–2623.
- ↑ "Biwa-ko". Ramsar Sites Information Service. สืบค้นเมื่อ 25 April 2018.
- Treasure Of BIWAKO みんなで守ろう琵琶湖の恵み เก็บถาวร 2005-10-24 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน