ซะยะ

ซะยะพม่าแบบดั้งเดิม

ซะยะ (พม่า: ဇရပ်; เอ็มแอลซีทีเอส: ja.rap, ออกเสียง: [zəjaʔ]; จากมอญ: ဇြပ်) เป็นอาคารศาลารูปแบบพม่าที่พบในเกือบทุกหมู่บ้าน ใช้เป็นที่พักพิงสำหรับนักเดินทางเป็นหลัก ขณะเดียวกันก็เป็นสถานที่ชุมนุมทางศาสนา ตลอดจนเป็นที่พบปะของชาวบ้านเพื่อหารือเกี่ยวกับความต้องการและแผนงานของหมู่บ้าน พระภิกษุในศาสนาพุทธเถรวาทใช้ซะยะเป็นที่ประทับขณะปฏิบัติธรรมในวันพระ วัดในศาสนาพุทธอาจมีซะยะอย่างน้อยหนึ่งหลังอยู่ใกล้เคียง ผู้บริจาคส่วนใหญ่สร้างซะยะตามถนนสายหลัก โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อให้นักเดินทางที่เหนื่อยล้าได้ดื่มน้ำและที่พักพิง การตั้งสำนักงานมิชชันนารีแห่งหนึ่งใน ค.ศ. 1818 โดยอโดนิรัม จัดสัน ก็มีการนำซะยะมาใช้ด้วยเช่นกัน

การบริจาคทั้งในรูปแบบเงินหรือแรงงานการก่อสร้าง การดำเนินการ หรือการตกแต่งซะยะนั้นถูกมองว่าเป็นทาน ดังนั้นโดยทั่วไปแล้วซะยะจึงถูกสร้างขึ้นให้มีลักษณะที่คงทน และมีราคาแพงกว่าบ้านส่วนตัวเป็นส่วนใหญ่ โดยปกติแล้วแรงงานจะจัดหาโดยคนในท้องถิ่น ในขณะที่การจัดหาเงินทุนอาจเป็นในท้องถิ่นหรือที่ห่างไกล

ซะยะบางหลังได้พัฒนารูปแบบการใช้งานอื่น ๆ เมื่อเวลาผ่านไป ตัวอย่างเช่น โรงพยาบาลสงฆ์ซีวิตะดานะ (ဇီဝိတဒါန) สำหรับพระภิกษุและแม่ชีที่เริ่มต้นจากสถานรักษาพยาบาลในซะยะ

คลังภาพ

• 
  ซะยะบริเวณเจดีย์กุโตดอ
• 
  ซะยะริมถนนเมืองซะไกง์
• 
  ซะยะริมถนนเมืองอมรปุระ
• 
  ซะยะเมืองตาน-พยูซะยะ
• 
  ซะยะเชิงเขามัณฑะเลย์