Secessio plebis

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

Secessio plebis เป็นภาษาละติน หมายถึง การแยกตัวออกของสามัญชน (secession of the plebs) เป็นการใช้อำนาจอย่างไม่เป็นทางการของพลเมืองเพลเบียนแห่งโรม ในมโนทัศน์คล้ายกับการนัดหยุดงานทั่วไป ระหว่าง secessio plebis สามัญชนจะอพยพออกนอกกรุงโรมคราวละมาก ๆ เป็นการประท้วงแล้วปล่อยให้แพทริเชียนอยู่ดูแลกันเอง ระหว่างนั้นร้านค้าและโรงช่างทุกแห่งจะปิดทำการ และธุรกรรมพาณิชย์จะยุติลงเป็นส่วนใหญ่ นับเป็นยุทธศาสตร์ความขัดแย้งแห่งระเบียบ (Conflict of the Orders) ที่ได้ผลเนื่องจากเพลเบียนมีจำนวนมากกว่าแพทริเชียน และผลิตทรัพยากรหาเลี้ยงคนชั้นสูง นักวิชาการนับว่าเกิดการประท้วงลักษณะนี้ห้าครั้งระหว่าง 494 ปีก่อน ค.ศ. ถึง 287 ปีก่อน ค.ศ.[1]

อ้างอิง[แก้]

  1. Cary, M; Scullard, H.H. (1980). A History of Rome. p. 66. ISBN 0-333-27830-5.