ออลเทอร์นาทิฟเมทัล
| ออลเทอร์นาทิฟเมทัล | |
|---|---|
| แหล่งกำเนิดทางรูปแบบ | ออลเทอร์นาทิฟร็อก, เฮฟวีเมทัล |
| แหล่งกำเนิดทางวัฒนธรรม | กลาง–ปลายทศวรรษ 1980, สหรัฐอเมริกา |
| เครื่องบรรเลงสามัญ | กีตาร์ไฟฟ้า - กีตาร์เบส - กลองชุด |
| หัวข้ออื่น ๆ | |
| Lollapalooza - Progressive music | |
ออลเทอร์นาทิฟเมทัล (อังกฤษ: alternative metal) หรือ ออลต์เมทัล (alt-metal)[1] เป็นแนวเพลงร็อก ที่รวมออลเทอร์นาทิฟร็อก[2]และเมทัลเข้าด้วยกัน[3][2] วงออลเทอร์นาทิฟเมทัลส่วนใหญ่ มักมีลักษณะในการใช้เสียงกีตาร์ในคีย์ต่ำอย่างหนัก ท่อนริฟฟ์ปานกลาง เสียงร้องมักจะใช้ทั้งแบบปกติและตะโกน และบางครั้งนำเสียงแปลก ๆ จากดนตรีเมทัลอื่นด้วย[3] คำว่า "ออลเทอร์นาทิฟเมทัล" มีการใช้ตั้งแต่ทศวรรษที่ 1980[4] ได้รับความนิยมอย่างแพร่หลายในทศวรรษ 1990[5]
แนวเพลงที่เกี่ยวข้องกับออลเทอร์นาทิฟเมทัล ได้แก่ แร็ปเมทัล[3][6] และ ฟังก์เมทัล เป็นแนวเพลงย่อยที่สำคัญ นูเมทัลได้ต่อยอดจากดนตรีออลเทอร์นาทิฟเมทัลที่รวมทั้งการร้องหลายไตล์ และ การใช้กีตาร์ริฟฟ์เสียงต่ำ ที่รวมจากแนวเพลงอื่นเช่น ฮิปฮอป ฟังก์ แทรชเมทัล ฮาร์ดคอร์พังก์ และ อินดัสเทรียลเมทัล
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Grierson, Tim. "Alternative Metal - What Is Alternative Metal - Alt-Metal History". About.com. สืบค้นเมื่อ July 7, 2010.
- ↑ 2.0 2.1 Henderson, Alex. "Sourvein Will to Mangle". AllMusic. สืบค้นเมื่อ November 19, 2012.
- ↑ 3.0 3.1 3.2 "Alternative Metal". AllMusic. สืบค้นเมื่อ July 15, 2012.
- ↑ Crean, Patricia. "'Alice' will rattle some chains". Spokane Chronicle. สืบค้นเมื่อ 2013-02-03.
- ↑ "Jesters of Destiny". Allmusic. สืบค้นเมื่อ February 1, 2013.
- ↑ "Rap-Metal". Allmusic. สืบค้นเมื่อ November 21, 2012.
Rap-Metal seeks to fuse the most aggressive elements of hardcore rap and heavy metal, and became an extremely popular variation of alternative metal during the late '90s...In spite of projects like 1993's much-hyped Judgment Night soundtrack -- which featured all-star teamings of artists from the rap and rock worlds -- crossover collaborations faded as the '90s wore on. At the same time, rap-metal began to draw influences from alternative metal -- specifically, bands like Helmet, White Zombie, and Tool, who relied on crushingly heavy sonic textures more than catchy songwriting or immediately memorable riffs. The thick sound and the lack of melodic emphasis fit rap-metal's concerns perfectly. With the exception of Rage Against the Machine's angry left-wing politics, most rap-metal bands during the mid- to late '90s blended an ultra-aggressive, testosterone-heavy theatricality with either juvenile humor or an introspective angst learned through alternative metal...
 | บทความเพลง ดนตรี หรือ เครื่องดนตรีนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |