เอเค-104
| เอเค-104 | |
|---|---|
 เอเค-104 คาร์บิน ติดตั้งด้วยศูนย์ปืนเรดดอตบนพิคาทินนีเรล และท่อเก็บเสียงปืนพีบีเอส-1 ที่ติดอยู่กับลำกล้องปืน | |
| ชนิด | ปืนเล็กยาว |
| แหล่งกำเนิด | รัสเซีย |
| บทบาท | |
| ประจำการ | 2001–ปัจจุบัน[1] |
| ผู้ใช้งาน | ดูประเทศผู้ใช้งาน |
| สงคราม | สงครามกลางเมืองซีเรีย |
| ประวัติการผลิต | |
| ผู้ออกแบบ | มีฮาอิล คาลาชนิคอฟ |
| ช่วงการออกแบบ | 1994 |
| บริษัทผู้ผลิต | คาลาชนิคอฟ คอนเซิร์น |
| ช่วงการผลิต | 1994 |
| แบบอื่น | เอเค-102, เอเค-105 |
| ข้อมูลจำเพาะ | |
| ความยาว | 824 มม. (32.4 นิ้ว) ยืดพานท้าย 586 มม. (23.1 นิ้ว) พับพานท้าย |
| ความยาวลำกล้อง | 314 มม. (12.4 นิ้ว) |
| กระสุน | 7.62×39 มม. |
| ขนาดลำกล้องปืน | 7.62 มม. |
| การทำงาน | แรงดันแก๊ส ลูกเลื่อนหมุนตัว |
| อัตราการยิง | 600 นัด/นาที |
| ความเร็วปากกระบอก | 670 เมตร/วินาที (2,200 ฟุต/วินาที) |
| ระยะหวังผล | 500 เมตร (550 หลา) |
| ระบบป้อนกระสุน | แมกกาซีนความจุ 30 นัดแบบถอดได้ |
| ศูนย์เล็ง | ศูนย์เปิด มีรางหางเหยี่ยวด้านข้างสำหรับกล้องเล็ง และกล้องมองกลางคืน |
เอเค-104 (อังกฤษ: AK-104) เป็นรุ่นปืนยาวลำกล้องสั้นของปืนเล็กยาวเอเค-103 ซึ่งเอเค-102, เอเค-105 และเอเค-104 นั้นคล้ายกันมากในการออกแบบ ความแตกต่างเพียงอย่างเดียวคือขนาดลำกล้องปืน และแบบซองกระสุนตามส่วน โดยเอเค-104 นั้นบรรจุกระสุนขนาด 7.62×39 มม. และสามารถป้อนจากแมกกาซีนรูปแบบเอเคมาตรฐาน 7.62x39 ได้
การออกแบบ[แก้]
เมื่อเทียบกับเอเค-74เอ็ม, เอเค-101 และAK-103 ซึ่งเป็นปืนเล็กยาวขนาดเต็มที่มีการออกแบบคล้ายกัน เอเค 102, 104 และ 105 มีคุณสมบัติลำกล้องปืนแบบสั้น ที่ทำให้พวกมันอยู่ตรงกลางระหว่างปืนเล็กยาวขนาดเต็มและเอเคเอส-74ยู ที่กะทัดรัดกว่า อย่างไรก็ตาม เอเค-104 ยังมีพานท้ายพอลิเมอร์ที่แข็งและพับข้างได้ ซึ่งไม่เหมือนเอเคเอส-74ยู ที่มีโครงพานท้ายสั้นกว่า[2] เอเค 104 ใช้ศูนย์เล็งเหล็กหลังที่มีรอยบากสามารถปรับพิกัดใน 100 เมตร (109 หลา) และเพิ่มจาก 100 เมตรเป็น 500 เมตร (109 หลาถึง 547 หลา) ศูนย์หน้าเป็นเสาที่ปรับสูงได้ในสนามรบ ส่วนการปรับแนวนอนทำโดยคลังแสงก่อนแจกจ่าย ทั้งนี้ เอเค-104 มีปลอกทวีแรงถอยที่มาจากเอเคเอส-74ยู
ปืนรุ่นนี้มีสารเคลือบป้องกันการกัดกร่อนชิ้นส่วนโลหะที่ดีเยี่ยม ช่วงปลายแขน, แมกกาซีน, ฝ่าพานท้าย และคอปืนยาวทำจากพลาสติกที่มีความแข็งแรงสูง[3]
ซีรีส์เอเค 100 ผลิตโดยโรงงานอิซห์มาชในอิเซฟก์ ประเทศรัสเซีย
ประเทศผู้ใช้งาน[แก้]
อียิปต์: ใช้โดยตำรวจปฏิบัติการพิเศษ และหน่วยแบล็กคอบรา คู่ขนานเอเค 103 และเอเค 101
อิหร่าน: ผลิตโดยองค์กรอุตสาหกรรมป้องกันประเทศอิหร่าน และใช้งานโดยกองกำลังอิหร่าน รวมถึงกองกำลังตัวแทน
รัสเซีย: ใช้โดยสำนักงานรักษาความปลอดภัยแห่งชาติรัสเซีย[4]
เวเนซุเอลา: ผลิตภายใต้ลิขสิทธิ์โดยกาบิมควบคู่ไปกับเอเค 103[5]
ซีเรีย: มีรายงานว่า มีการส่งมอบเอเค 104 ชุดหนึ่งแก่ตำรวจ "ต่อต้านการก่อการร้าย" ของกระทรวงมหาดไทยแห่งซีเรีย ที่แนวรบเขตกูตาตะวันออก ในริฟดิมัชก์[6]
เยเมน: ในประจำการกับบางหน่วยของกองทัพบกเยเมน[7]
ไทย: กรมส่งกำลังบำรุงทหารบกจัดหาจากสหพันธรัฐรัสเซีย[8]
ระเบียงภาพ[แก้]
-
เอเค 104 ซึ่งอยู่ด้านล่างเอเค 103
.jpg)
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "фициальный сайт группы предприятий "ИЖМАШ"". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 21 February 2014. สืบค้นเมื่อ 5 October 2014.
- ↑ Modern Firearms - AK-102/104/105 เก็บถาวร 19 สิงหาคม 2010 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. World.guns.ru (2011-01-24). Retrieved on 2011-10-12.
- ↑ "фициальный сайт группы предприятий "ИЖМАШ"". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 14 April 2014. สืบค้นเมื่อ 5 October 2014.
- ↑ Håland, Walter Christian (30 June 2017). "Russian Forces Assault Rifles Today". Small Arms Defense Journal. Vol. 9 no. 2. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 March 2019. สืบค้นเมื่อ 21 July 2019.
- ↑ "Cavim inicia entrega de fusiles de asalto Kalashnikov AK-103 a la Fuerza Armada de Venezuela". Infodefensa.com. 3 June 2013. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 29 December 2014. สืบค้นเมื่อ 5 October 2014.
- ↑ "Спецназ МВД Сирии опробовал на передовой новые АК-104" [Special Forces Ministry of Internal Affairs of Syria tested on the front lines the new AK-104] (ภาษารัสเซีย). 25 February 2016. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 February 2016.
- ↑ Jenzen-Jones, N.R. (September 2012). "The 100-Series Kalashnikovs: A Primer". Small Arms Review. Vol. 16 no. 3. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 March 2019. สืบค้นเมื่อ 21 July 2019.
- ↑ สิริกิติ์ - กองทัพบก[ลิงก์เสีย] (ไทย)
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ เอเค 104
