ไม้กวาด

Broomcorm ไม้กวาดรุ่นแรกที่ประดิษฐ์โดย ลิวาย ดิกเคนสัน

ไม้กวาด (อังกฤษ: Broom) คือสิ่งที่ใช้กวาด ทำด้วยดอกอ่อนของต้นเลาเป็นต้นมัดเป็นกำๆ

ประวัติศาสตร์

ย้อนไปราว 200 ปีก่อน ในรัฐแมสซาชูเซตส์ ประเทศสหรัฐอเมริกา มีเกษตรกรนายหนึ่งชื่อว่า ลิวาย ดิกเคนสัน ได้สังเกตภรรยาของเขาก้มเก็บเศษใบไม้ที่อยู่ภายในสวนมาหลายปี เขาเลยคิดจะประดิษฐ์เครื่องผ่อนแรงให้ภรรยา โดยเขานำฟางข้าวมามัดรวมกัน ผูกเชือกที่ปลายข้างหนึ่ง เพื่อให้ภรรยาของเขาได้กวาดใบไม้ โดยเขาเรียกไม้กวาดที่เขาสร้างว่า Broomcorm และได้นำออกมาจำนาย ต่อมาเขาได้พัฒนาไม้กวาดของเขาโดยเพิ่มด้ามจับ

ในปี ค.ศ. 1820 ในประเทศอังกฤษ กลุ่มนักพัฒนาที่มีชื่อว่า เชกเกอร์ (Shaker) ได้พัฒนาไม้กวาดกลายเป็นผลิตภัณฑ์ของตนเอง จนไม้กวาดได้เป็นที่นิยกในทุกบ้านเรือนในยุคสมัยหนึ่ง เมื่อกลุ่มเชกเกอร์ได้พัฒนาจากเดิมที่นำฟางข้าวมามักรวมกันกลายมาเป็นไม้กวาดแบบแบนหรือไม้กวาดดอกหญ้า จนได้รับความนิยมมากล้นหลาม

ด้วยความล้าหลังทางเทคโนโลยีอุตสาหกรรมในประเทศอังกฤษ ทำให้พนักงานในโรงงานหนึ่งคนสามารถผลิตไม้กวาดได้เพียง 24 อันต่อวัน แต่อุตสาหกรรมในประเทศสหรัฐอเมริกาได้มีการใช้เครื่องจักรผลิตไม้กวาด โดยอุตสาหกรรมที่ใหญ่ที่สุดในนั้นสามารถผลิตไม้กวาดได้ถึงวันละ 6,000 อัน ซึ่งมีการส่งออกไม้กวาดไปสู่ประเทศต่างๆ เช่น ประเทศแคนาดา และประเทศแถบอเมริกาใต้

หลังจากนั้นได้มีข้อตกลงการค้าเสรีอเมริกาเหนือ (North America Free Trade Agreement : NAFTA) ซึ่งทำให้อุตสาหกรรมในประเทศสหรัฐอเมริกาต้องมีคู่แข่งทางการตลาดจากประเทศเพื่อนบ้าน เช่น ประเทศเม็กซิโก ด้วยราคาต้นทุนที่ถูกจากค่าแรงงานหรือต้นทุนการผลิต ด้วยเหตุนี้จึงมีการแข่งขันกันอย่างดุเดือด จึงทำให้แพร่กระจ่ายมาถึงประเทศไทย และทุกๆประเทศ

ชนิดของไม้กวาด

• ไม้กวาดแบบแบน (ไม้กวาดดอกหญ้า) ใช้กวาดในพื้นเรียบเช่นพื้นปูนหรือพื้นปูกระเบื้อง
• ไม้กวาดก้านมะพร้าว ใช้กวาดในพื้นดินหรือพื้นที่ขรุขระมากๆ
• ไม้กวาดที่ทำจากไม้ไผ่ (ไม้ตาด) ใช้กวาดในพื้นหญ้า
• ไม้กวาดหยากไย่ ใช้กวาดบนผนังห้องหรือตามมุมตึก