รอแบร์ เคานต์แห่งมอร์แต็ง
รอแบร์ เคานต์แห่งมอร์แต็ง เอิร์ลที่ 2 แห่งคอร์นวอลล์ (อังกฤษ: Robert, Count of Mortain, 2nd Earl of Cornwall; ค.ศ. 1031–1095) เป็นขุนนางนอร์มันและเป็นน้องชายร่วมมารดาในพระเจ้าวิลเลียมผู้พิชิต รอแบร์เป็นหนึ่งในสหายร่วมรบของพระเจ้าวิลเลียมผู้พิชิตในยุทธการที่เฮสติงส์ และถือเป็นหนึ่งในผู้ถือครองที่ดินรายใหญ่ที่สุดในราชอาณาจักรอังกฤษในยุคของพระเจ้าวิลเลียมผู้พิชิตตามบันทึกดูมสเดย์ในปี ค.ศ. 1086
เคานต์แห่งมอร์แต็ง
[แก้]รอแบร์เป็นน้องชายต่างบิดาของวิลเลียมผู้พิชิต ทั้งคู่มีมารดาคนเดียวกัน คือ นางแอร์เลวา ซึ่งมีความสัมพันธ์กับรอแบร์ ดยุคแห่งนอร์ม็องดี จนมีบุตรชายด้วยกัน คือ วิลเลียม (ภาษาฝรั่งเศส คือ กีโยม) ก่อนสมรสกับแอร์ลัน ไวส์เคานต์แห่งกงเตอวีล และมีบุตรชายด้วยกัน คือ โอโด ซึ่งเกิดในปี ค.ศ. 1030 ขณะวิลเลียมมีอายุ 2 ปี กับ รอแบร์ ซึ่งเกิดในปี ค.ศ. 1031 บันทึกกล่าวว่าโอโดเป็นคนฉลาดและมีไหวพริบ ส่วนรอแบร์เป็นคนอืดอาดและหัวทึบ
ในปี ค.ศ. 1063 วิลเลียมซึ่งดำรงยศเป็นดยุคแห่งนอร์ม็องดีได้แต่งตั้งรอแบร์ น้องชายร่วมมารดาของตน เป็นดยุคแห่งมอร์แต็ง บันทึกเล่าว่าก่อนยกตำแหน่งให้รอแบร์ วิลเลียมได้ถอดกีโยมผู้เป็นลูกพี่ลูกน้องของตนออกจากตำแหน่งเนื่องจากทรยศ มอร์แต็งเป็นหนึ่งในดินแดนในศักดินาของดยุคแห่งนอร์ม็องดี มีพรมแดนติดกับเบรอตาญและเมน วิลเลียมจึงต้องการยกมอร์แต็งให้แก่คนที่ตนไว้ใจ
ชีวิตครอบครัว
[แก้]รอแบร์แต่งงานกับมาตีลดา (หรือโมด) เดอ มงกอเมอรี บุตรสาวของรอเฌ เดอ มงกอเมอรี (ต่อมาได้เป็นเอิร์ลแห่งชรูวส์เบอรี) ทั้งคู่มีบุตรด้วยกันไม่น้อยกว่าสี่คน หนึ่งในนั้น คือ กีโยมที่ต่อมาสืบทอดเป็นเคานต์แห่งมอร์แต็งต่อจากเขา และเอ็มมาที่ต่อมาแต่งงานเป็นภรรยาของกีโยมที่ 4 เคานต์แห่งตูลูซ
แอมา บุตรสาวของรอแบร์ ต่อมาได้ให้กำเนิดบุตรสาว คือ ฟีลีปา เคาน์เตสแห่งตูลูซ ซึ่งจะเป็นย่าของอาลีเยนอร์แห่งอากีแตน รอแบร์จึงมีศักดิ์เป็นเทียดของอาลีเยนอร์แห่งอากีแตนและเป็นบรรพบุรษของกษัตริย์อังกฤษตั้งแต่พระเจ้าริชาร์ดที่ 1 เป็นต้นมา
มาตีลดา เดอ มงกอเมอรีถึงแก่กรรมในปี ค.ศ. 1085 รอแบร์แต่งงานใหม่กับอัลโมดี แต่ทั้งคู่ไม่มีบุตรด้วยกัน
บทบาทในการพิชิตอังกฤษ
[แก้]รอแบร์ไม่ใช่แค่สหายร่วมรบของวิลเลียม แต่ยังเป็นคนที่ช่วยสร้างและจัดหากองเรือรุกรานมาให้วิลเลียม โดยได้จัดหาเรือมา 120 ลำ รอแบร์แทบไม่ถูกกล่าวถึงในยุทธการที่เฮสติงส์ แต่เขาปรากฏตัวในผ้าทอบาเยอ ในเหตุการณ์การทานมื้อเย็นในวันที่วิลเลียมเทียบท่าขึ้นฝั่งอังกฤษที่เพเวนซีย์ โดยนั่งอยู่ข้างวิลเลียมคู่กับโอโดผู้เป็นพี่ชาย หลังพิชิตอังกฤษได้สำเร็จ รอแบร์ได้รับแต่งตั้งเป็นเอิร์ลแห่งคอร์นวอลล์และได้ทรัพย์สินมากมายเป็นรางวัลตอบแทน
หนึ่งในดินแดนสำคัญที่รอแบร์ได้รับ คือ เพเวนซีย์และเบิร์กเคมสเต็ด โดยได้มีการสร้างปราสาทเนินขึ้นในทั้งสองดินแดน บันทึกเล่าว่ารอแบร์เป็นผู้บัญชาการทางทหารคนสำคัญในช่วงที่ชาวเดนส์รุกรานอังกฤษในปี ค.ศ. 1069 หลังการก่อกบฏของเอ็ดการ์ดิเอเธลิง รอแบร์ทิ้งลินด์ซีย์ไปกำจัดชาวเดนส์ ขณะที่พระเจ้าวิลเลียมเดินทางขึ้นไปเหนือไปทำการ "ทำลายล้างแดนเหนือ"
รอแบร์ภักดีต่อพระเจ้าวิลเลียมตลอดรัชสมัยของพระองค์ ในปี ค.ศ. 1087 พระเจ้าวิลเลียมสวรรคต โอโดถูกขังคุกอยู่ พระเจ้าวิลเลียมไม่ยอมให้โอโดมาเข้าร่วมพิธีขออภัยโทษที่ข้างเตียงสวรรคตร่วมกับพี่น้องคนอื่นๆ แต่รอแบร์โน้มน้าวจนพระองค์ยอม
ในปี ค.ศ. 1088 รอแบร์ร่วมกับโอโดก่อกบฏต่อพระเจ้าวิลเลียมรูฟัสผู้เป็นหลานอา พระเจ้าวิลเลียมรูฟัสเป็นผู้คืนตำแหน่งเอิร์ลแห่งเคนต์ให้แก่โอโด แต่ต่อมาไม่นานพระปิตุลาโอโดกลับวางแผนดันรอเบิร์ตเคิร์ตโฮส ดยุคแห่งนอร์ม็องดีซึ่งเป็นพระเชษฐาของพระองค์ ขึ้นเป็นกษัตริย์แห่งอังกฤษแทนพระองค์ พระเจ้าวิลเลียมรูฟัสจึงเข้าโจมตีปราสาททอนบริดจ์ซึ่งเป็นฐานทัพของโอโด เมื่อปราสาทแตก โอโดหนีไปหารอแบร์ในเพเวนซีย์ รอเบิร์ตเคิร์ตโฮสวางแผนจะส่งกองเรือมาเทียบท่าขึ้นฝั่งอังกฤษที่เพเวนซีย์เหมือนที่พระเจ้าวิลเลียมผู้พิชิตเคยทำในปี ค.ศ. 1066 แต่พระเจ้าวิลเลียมรูฟัสกลับตีเพเวนซีย์แตกหลักปิดล้อมอยู่หกเดือน
พระเจ้าวิลเลียมรูฟัสอภัยให้พระปิตุลารอแบร์ ทรงคืนยศและดินแดนให้แก่รอแบร์ รอแบร์อยู่ในนอร์ม็องดีจนถึงแก่กรรมในปี ค.ศ. 1095 ร่างของเขาถูกฝังที่วิหารเกรแต็งเคียงข้างบิดาและมาตีลดาผู้เป็นภรรยา